احادیث شیعه

شهر جواب ـ

شهر جواب ـ این نکته را به طور کلی عرض می‌کنم که نقل روایات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) بسیار کار شایسته‌ای است و ان شاء الله اجر و ثواب زیادی دارد، اما نقل‌های بی‌سند یا نقل بدون توضیح ـ مطالبی که ممکن است ضعف داشته باشند ـ مناسب نیست؛ علاوه این که ممکن است از روی ناآگاهی مطالبی که از آنان نیست را به آنان نسبت دهیم و از این جهت مسؤولیت شرعی دارد؛ بنابراین بهتر است ابتدا از منبع روایت و درستی آن آگاهی یابیم و سپس اگر خواستیم آن را منتشر کنیم.

شهر جواب ـ روایات زیادی درباره شدت احوال آخر الزمان وارد شده و بیانگر گرفتاری‌های زیاد اعتقادی و دینی در این دوران است! به عنوان نمونه، در روایتی طولانی که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده، اوصاف و احوال مردمان فاسد آخر الزمان توضیح داده شده است؛ بخش‌هایی از متن روایت مورد اشاره چنین است:

شهر جواب ـ درباره لزوم آرایش زن برای همسرش، دو روایت را به عنوان نمونه نقل می‌کنم: «عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الْجَامُورَانِيِّ عَنِ ابْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُبَيْرٍ الْعَزْرَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا حَقُّ الزَّوْجِ عَلَى الْمَرْأَةِ قَالَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ فَقَالَتْ فَخَبِّرْنِي عَنْ شَيْ‏ءٍ مِنْهُ فَقَالَ لَيْسَ لَهَا أَنْ تَصُومَ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْنِي تَطَوُّعاً وَ لَا تَخْرُجَ مِنْ بَيْتِهَا إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ عَلَيْهَا أَنْ تَطَيَّبَ بِأَطْيَبِ طِيبِهَا وَ تَلْبَسَ أَحْسَنَ ثِيَابِهَا وَ تَزَيَّنَ بِأَحْسَنِ زِينَتِهَا وَ تَعْرِضَ نَفْسَهَا عَلَيْهِ غُدْوَةً وَ عَشِيَّةً وَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ حُقُوقُهُ عَلَيْهَا»

شهر جواب ـ خداوند حکیم در خلقت جهان موجودات را حکیمانه آفریده؛ یعنى هر موجودى را به تناسب موقعیت و مسؤولیتى که باید عهده‏‌دار آن باشد، آفریده، مثلاً چشم را ظریف اما استخوان‏‌هاى اطراف آن را سخت و محکم آفریده است. در سیستم بدن هر عضوى به تناسب با وظیفه‏اش آفریده شده است تا این مجموعه اعضا با این تناسب و دقت حکیمانه بتوانند در کنار یکدیگر در سیستمى واحد، هر کدام وظیفه خود را به انجام برسانند.

شهر جواب ـ ‌در هر جامعه‌اى، افرادى هستند كه اهل شناخت و تجزيه و تحليل بوده، نسبت به وقايع اجتماعى، موضع‌گيرى مى‌نمايند و سردمدارى جريان جامعه به دست آن‌ها است و در مقابل آن‌ها ـ كه معمولًا كم هستند ـ اكثريت افراد جامعه قرار داشته كه معمولًا پيرو بوده و به بالادستى‌ها نگاه كرده، مطابق مشى آن‌ها عمل مى‌كنند. اين اكثريت، توانايى تجزيه و تحليل مسائل را ندارند و يا توانايى‌شان اندک است و به هر دليل، چاره‌اى جز پيروى ندارند. گروه اول را «خواص» و گروه دوم را «عوام» مى‌ناميم.