حدیث
شهر جواب ـ چه خوب است عطر مشك، تحمّل آن سبك و آسان، و بوى آن خوش و عطر آگين است.در روايت ديگر آمده است كه انسان هنگام بخوردادن و عطر زدن بگويد:...
شهر جواب ـ محل نزاع در بحث توسل عمدتا به این سه محور ختم می گردد:الف) توسل به ذات وحقّ ومقام و جاه پيامبر«صلي الله عليه وآله»و اولياي الهي در حيات برزخي.«البته در توسل به ذات و جاه اختلافی است که شرک است یا بدعت است».ب) توسل به دعاي پيامبر«صلي الله عليه وآله» و اولياي الهي در حيات برزخي.ج) توسل به ذات پيامبر«صلي الله عليه وآله» قبل از بدنیا آمدن.
شهر جواب ـ حسن بن علی سرسونی از ابراهیم بن مهزیار روایت کرده است که گفت: امام هادی علیه السلام نامه ای به علی بن مهزیار نوشت و از او خواست تا ابزاری که ساعات را تعیین کند ـ اصطلاحا در این روایت «مقدار» ـ برای ایشان تهیه کند. ما این وسیله را تهیه کرده، در سال 228 برای ایشان بردیم.
شهر جواب ـ معنای ساده جمله "سَمِعَ اللّه ُلِمَنْ حَمِدَهُ" که بعد از رکوع نماز گفته می شود این است که: خدا بشنود و بپذیرد(می شنود ومی پذیرد) ثناى كسی كه او را ستایش می كند.به تعبیر دیگر:خدا ستایش کسی که او را می ستاید،می شنود.
شهر جواب ـ بنا بر گواهی منابع معتبر روایی، پیامبر اسلام صلوات الله علیه، حدیث ثقلین را در زمان ها و مکان های مختلف بیان فرموده ، از جمله در روز غدیر خم که مهم ترین رخ داد در راستاى اعلان خلافت پـیـامـبـر صلوات الله علیه اسـت.این حدیث را یکصد و ده تن از بزرگان صحابه از جمله زید بن ارقم , سلمان فارسى , ابوذر ،على بن ابیطالب و حتى خلفاى سه گانه نقل کردند.
شهر جواب ـ در باره جمله" المأخوذ حیاء كالمأخوذ غصبا"که مورد پرسش قرار گرفته است،نمی توان قاطعانه نظر داد که روایت باشد. اما یکی از تفاسیر آن، برگرفته از حدیث شریف پیامبر صلوات الله علیه است که فرمود: "لا يَحِلُّ مَالُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ إِلَّا بِطِيبِ نَفْسِهِ"(1)یعنی:مال نمی تواند مال مسلمانی (برای دیگری)حلال باشد مگر با رضایت خاطر او.
شهر جواب ـ اصل روایت این گونه است:«شیعتنا العرب و عدونا العجم»اصل حديث از امام صادق(عليه‌السلام) است، نه امام حسين(عليه‌السلام)!اين حديث كه محدث قمي آن را در سفينه البحار در مادّة «عجم» آورده، در بحارالانوار علامه مجلسي جلد 64، ص 176 ـ كتاب الايمان والكفر، باب «اصناف الناس في الايمان» حديث 13 نقل شده و مرحوم علامه مجلسي آن را از كتاب «معاني الاخبار» شيخ صدوق ص 403 نقل كرده است.
شهر جواب ـ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَبَّاسِ يَعْنِي ابْنَ مَعْرُوفٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ يَعْنِي عَبْدَ اللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ ص الظُّهْرَ وَ الْعَصْرَ فَخَفَّفَ الصَّلَاةَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ لَهُ النَّاسُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ حَدَثَ فِي الصَّلَاةِ شَيْءٌ قَالَ وَ مَا ذَاكَ قَالُوا خَفَّفْتَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ الْأَخِيرَتَيْنِ فَقَالَ لَهُمْ أَ وَ مَا سَمِعْتُمْ صُرَاخَ الصَّبِيِّ.