سرنوشت کسی که به بهانه امید به خدا كه همیشه گناه می کند؟
ارسال شده توسط modir3 در چهارشنبه, ۰۴/۲۸/۱۳۹۶ - ۰۵:۴۷شهر جواب ـ
خداشناسی
شهر جواب ـ
شهر جواب ـ
شهر جواب ـ از روایات متعدد برداشت میشود که فی الجمله قدرتی به عنوان چشم زخم در درون بشر وجود دارد، همچنین برخی آیات نیز وجود آن را تأیید میکنند، اما در خصوص کیفیت و جزئیات آن اظهار نظر قطعی نمیتوان کرد.
شهر جواب ـ صفت وجوب وجود ملازم با قدیم بودن ذاتی خداوند است ولی قدیم زمانی بودن از نظر فلسفی منحصر در ذات واجب الوجود نیست بلکه برخی ممکنات نیز از نظر زمانی قدیم باید باشند.
شهر جواب ـ ما وقتی وجود داشتن را با نسبت به یک موضوع میسنجیم، رابطهای که به دست میآید از 3 حال خارج نیست.یا وجود داشتش برایش ضروری است. این قسم را واجب الوجود مینامیم.یا وجود نداشتن برایش ضروری است. این قسم را ممتنع الوجود مینامیم.و یا نه وجود داشتن برایش ضرورت دارد و نه وجود نداشتن. و این قسم را ممکن الوجود.
شهر جواب ـ کفر به معنای پوشاندن و نادیده گرفتن است. به کشاورز و همچنین به شب کافر گفته میشود چون کشاورز دانه و هسته را زیر خاک قرار میدهد و روی آن را میپوشاند و شب فضا را در بر میگیرد. و شخص منکر دین، به سبب آن که حقایق و آیات الهی را کتمان میکند و آن را نادیده میگیرد، کافر خوانده شده است.
شهر جواب ـ اصل تأثیر شورچشمی واقعیت دارد؛ اما احتمال متأثر شدن از این خطرات آن قدر ناچیز و بیاهمیت است که ارزش توجه کردن به آن و دغدغه ذهنی یافتن در قبال آن را ندارد و همان بهتر که انسان با بیتوجهی این امور را به اهلش بسپارد و زندگی خود را بر اساس عقلانیت و خردورزی و توکل به خداوند بنا نهد.
شهر جواب ـ اگر خداوند، شريكی داشته باشد، يعنی برای عالم، به عنوان نمونه، دو خدا فرض کنیم که یکی از دیگری بالاتر باشد، باید بین آنها تمایز باشد؛ زیرا با نبود هر گونه تمایز فرض دو بودن منتفی است. امکان ندارد دو خدا داشته باشیم که عین هم در همه چیز باشند. پس برای دو تا بودن دو موجود، لازم است که لااقل در یک چیز جزیی با هم تفاوتی داشته باشند.
شهر جواب ـ هنگامی که در مورد خداوند عرش را به کار میبریم، منظور از آن مجموعه جهان هستی است. عرش، تخت حکومت پروردگار محسوب میشود و نه تخت به آن مفهومی که عوام تصور میکنند.
شهر جواب ـ متاسفانه تمامی این مطالبی که شما بیان فرمودید، حرفهای جعلی و من در آوردی است که هیچ پایه و اساسی در منابع دینی ما ندارد. البته من این حقیقت را انکار نمیکنم که تمامی موجودات الهی (و نه تنها آنچه که ما صرفا در خواب میبینیم) آیات الهی هستند و همه آنها به طور دائم، در صدد سوق دادن انسان به خدا هستند؛ ولی این حقیقت نباید دستآویز اهل وهم و خیال و معرکهگیران قرار گیرد که بر اساس وهم و خیال خود از هر اتفاق متعارفی یک امر ماورایی را استنباط نموده و آن را به دیگران ابراز دارند.