آیا وابستگی های عاطفی انسان در آخرت از بين می رود؟

پرسش:
اگر روابط عاطفي که در دنيا وجود دارد در آخرت نيز برقرار است پس چطور خداوند به جز همسر اصلی، حوري هم براي مرد قرار مي دهد؟ در حالی که زنان به خاطر وابستگی های عاطفی آن را بر نمی تابند. و اگر اين وابستگي هاي عاطفي ديگر برقرار نيست، چطور است كه فرزندانی که در خردسالی از دنیا رفته اند برای والدينشان شفاعت می کنند؟

 


پاسخ:
در اینکه عواطف و احساسات انسان ها نسبت به اعضاء خانواده و سایر خویشان وجود دارد شکی نیست، روایات متعددی در این خصوص وجود دارد از جمله همان روایتی که در خصوص شفاعت فرزند از والدین بیان فرمودید که با تعابیر مختلف وارد شده است(1)، قرآن کریم نیز در همین راستا می فرماید: «وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُم‏»؛ كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروى از آنان ايمان اختيار كردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى‏كنيم‏ (2)
بنابراین شکی وجود ندارد که این ارتباطات عاطفی و پیوندها وجود دارد.

اما اینکه با وجود این پیوندها و احساسات تعلق گرفته به آن، چطور خداوند این احساسات را نادیده گرفته و برای مردان در کنار همسران دنیوی شان، حوریانی قرار می دهد باید توجه بفرمایید که این احساس زنان نسبت به چند همسری مردان یک احساس ذاتی نیست که از زنان جداناشدنی باشد، بلکه یک احساس عارضی است که عموما نشأت گرفته از فرهنگ ها و سنت های حاکم بر جامعه است، و یک امری که مبتنی بر عقل و منطق باشد نیست.(3) به همین خاطر ما به وضوح می بینیم که این احساس در تمام زنان وجود ندارد و در برخی مناطق جغرافیایی زنان با این مسئله هیچ مشکلی ندارند.

و از طرف دیگر روشن است که انسان هایی که وارد بهشت می شوند انسان های پالایش شده هستند، کسی که ذره ای در درونش ناخالصی وجود داشته باشد وارد بهشت نمیشود، چرا که آنجا دارالسلامة است و هیچ بیماری جسمی و روحی در آن راه ندارد، همانطور که از امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) روایت شده که می فرمایند: «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ»؛ داخل بهشت نمیشود کسی که مثقال ذره ای تکبر در دلش وجود داشت باشد.(4)

بنابراین هیچگونه حس رقابت، یا تملّک، یا تنفّر، یا هر احساس منفی دیگری در میان زنان اهل بهشت وجود ندارد تا از بودن این حوریان در کنار شوهران خود رنجیده خاطر شوند، که اگر این گونه میبود قطعا خداوند چنین نمی کرد، چرا که هیچ رنج و اندوهی در بهشت راه ندارد:
«وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ * أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فيها لُغُوب‏»؛ اهل بهشت مى‏گويند: «حمد (و ستايش) براى خداوندى است كه اندوه را از ما برطرف ساخت پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است‏ * كسى كه با فضل خود ما را در اين سراى اقامت (جاويدان) جاى داد كه نه در آن رنجى به ما مى‏رسد و نه سستى و واماندگى‏.(5)

پس طبق آیات قرآن کریم وقتی رنج نیست و حوریان هستند، نشان میدهد وجود حوریان هیچ رنجی را برای زنان اهل بهشت به همراه ندارد.

 


پی نوشت ها:
1. برای اطلاع از این روایات ر.ک: کلینی، محمد، الكافي، دار الكتب الإسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407ق، ج6، ص3؛ نوری، حسین، مستدرک الوسائل، مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، قم، چاپ اول، 1408ق، ج2، ص401.
2. طور:21/52.
3. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسين‏، قم، چاپ پنجم، 1417ق، ج4، ص184و185.
4. الكافي، ج2، ص310.
5. فاطر:35/ 35و36.

http://www.askdin.com/showthread.php?t=59232&p=1016770&viewfull=1#post10...