دانستنيهاي قرآن
شهر جواب ـ باید گفت در همان ابتدا پاسخ این پرسش داده شد و از بعضی از کاربران عزیز انتظار می‌رفت که از مسیر این بحث منحرف نشده مسایلی که ربطی به پرسش ندارد را مطرح نکنند. زیرا این گونه مباحث در بعضی از موارد کاملا جنبه اجتهادی به خود گرفته حتی با نظرات کاملا شخصی مخلوط شده ممکن است موجب توهین به مقام شامخ قرآن یا اهل بیت شود.
شهر جواب ـ پرسش شما دارای دو بخش است. ابتدا پاسخ بخش اول بیان می شود: خدای متعال در ضمن آیات متعددی رسول گرامی را با جمله «هَلْ أَتاكَ» خطاب می‌کند. و البته این خطاب به معنای استفهام اخباری و تاکیدی است، نه استفهام انکاری. پس مقصود از این دست خطاب، نوعی تقریر،تایید و به تعبیر دیگر تحکیم دانستنی سابق است.
شهر جواب ـ در مقام پاسخ می‌توان به گونه‌ای جواب داد که جواب پرسش اول، پاسخ به پرسش‌های بعدی نیز باشد. با این توضیح که: علوم پیامبر و اهل بیت (سلام الله علیهم اجمعین)، بر‌گرفته از سر‌چشمه وحی الهی است و خدای متعال آن را در حقیقت قرآن قرار داده است.
شهر جواب ـ درکتاب خدا علاوه بر مباحث مربوط به هدایت و اخلاق که اساس قرآن بر آن نهاده شده، مسائل دیگری نیز مورد توجه قرار گرفته است که می‌تواند دارای دو بعد باشد. در یک بعد به زندگی فردی پیامبر (صلی الله علیه و آله) و نیز برخی حوادث جزئی پرداخته در بعد دیگر، مباحث اجتماعی و تبلیغ تعالیم دینی لحاظ شده است.
شهر جواب ـ بَقَر یعنی گاو؛ این واژه _همان طور که ابن منظور در لسان العرب اشاره کرده_ اسم جنس است؛ مثلا: «وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُما ...» «یعنی از گاو و گوسفند، پیه آن‌ها را بر آنان حرام كرديم».
شهر جواب ـ خدای متعال یگانه است بنابراین هر گاه از خود یا کارهای خود خبر می‌دهد، طبیعتا باید ضمیر مفرد بکار ببرد و بگوید: من چنین هستم و من چنان کردم. برای همین است که در موارد زیادی از آیات قرآن می‌بینیم که خداوند متعال با همین ضمیر مفرد، خودش را به ما معرفی می‌کند؛ مثلا آنجا که می‌خواهد خود را به موسای کلیم معرفی کند، می‌فرماید: «إِنَّني أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْني وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري»
شهر جواب ـ در آیات کریمه قرآن، در غالب موارد، نام پیامبران با بیان اجمالی یا مفصل داستان تبلیغشان و تلاش‌هایی که در راه دعوت داشتند و چگونگی برخود قومشان با آن‌ها، همراه شده است، بنابراین وقتی می‌خواهیم حکمت بیشتر ذکر شدن نام موسای کلیم در آیات قرآن را بررسی کنیم، ناگزیریم به اهداف قرآن از بیان قصص انبیا از یک سو و نکات برجسته و مهمی که در داستان موسای کلیم و قومش وجود دارد از سوی دیگر و ویژگیهای قوم او از سوی سوم، توجه موشکافانه‌ای داشته باشیم. بنابراین برای پاسخ تحقیقی و دقیق به پرسش بحث، باید سه مطلب را به طور اجمال بررسی کنیم:
شهر جواب ـ تعبیر «حجت باطنی» وارد شده؛ آن هم در روایات. امین الاسلام کلینی، در کتاب شریف کافی، اولین قسمت را اختصاص داده به «کتاب العقل و الجهل» و روایات متناسب با این موضوع را هم در این قسمت جمع آوری کرده است. در آنجا روایتی زیبا از بیانات امام کاظم (علیه السلام) خطاب به هشام را آورده که درباره عقل و ویژگی های آن سخن گفته شده است. تعبیر «حجت باطنی بودن عقل» هم به این صورت در آنجا آمده است:
شهر جواب ـ نویسنده «حلیة القرآن» در زمینه انواع قرائات چنین می‌نویسد: «قرائت آيات قرآن، چهار مرتبه دارد: ترتيل، تحقيق، تحدير (حَدْر)، تدوير.»تلاوت ترتيل:ترتيل در لغت عبارت است از «نظم و ترتيب در کلام». «رَتَّلَ الْکَلام» يعنی: سخن را خوب بيان کرد ـ قواعد سخن را مراعات نمود.
شهر جواب ـ با تحقیق زیادی که انجام دادم چنین سبک عملی به این شکل، یقینا در روایات نیست و حتی به صورت موردی هم (یعنی مثلا فلان سوره را به فلان تعداد خوانده شود) روایتی به این صورت نیست.