سؤال:
آیا مضمون «لاتتخذوا الذین اتخذوا دینکم لهوا و لعبا اولیاءکم» آیه یا حدیث است؟ و اگه آیه است، در کدام سوره و آیه چند است؟
پاسخ:
«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لاتَتَّخِذُوا الَّذينَ اتَّخَذُوا دينَكُمْ هُزُواً وَ لَعِباً مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ الْكُفَّارَ أَوْلِياءَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» (1)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! افرادى كه آيين شما را به استهزاء و بازى مىگيرند ـ از اهل كتاب و مشركان ـ ولىّ خود انتخاب نكنید و از خدا بپرهيزيد اگر ايمان داريد!
خدای متعال در اين آيه به مؤمنان دستور مىدهد که منافقان و دشمنانی که آیین اسلام را مسخره می‌کنند را به عنوان دوست خود انتخاب نکنند.
هزو به معنى سخنان يا حركات مسخره‌آميزى است كه براى بى‌ارزش نشان دادن موضوعى انجام مىشود.
لعب هم معمولا به كارهای بی‌هدف یا کارهایی که هدف صحیحی در انجام آنها نیست، گفته می‌شود. (2)
این آیه کریمه به ما می‌آموزد:
1. در روابط با ديگران، احترام مقدّسات يك شرط ضرورى است؛ «لا تَتَّخِذُوا».
2. شرط ايمان، داشتن غيرت دينى و تبرى از نااهلان است؛ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا»
3. استهزاى دين و مسخره کردن آیین‌های دینی، يكى از شيوه‌هاى مبارزاتى دشمنان است؛ «اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُواً» (3)
منابع:
1. مائده: 5/ 57.
2. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، ج 4، ص 436.
3. قرائتی، محسن، تفسير نور، ج 3، ص 114 و 115.