فکر کردن به گناه

پرسش: آیا فکر کردن به گناه، یا فکر کردن به نامحرمی که انسان خودش را از آن دور کرده،‌ ولی توانایی کنترل فکر و ذهن خودش را ندارد، گناه است؟ راهی برای کنترل ذهن در چنین مواردی هست؟

 

 

 

پاسخ: فکر کردن به نامحرم، در عین اینکه به خودی خود گناه نیست،‌ ولی می تواند پیش زمینه ی گناه شده و مقدمات آن را فراهم کند. به همین دلیل به لحاظ اخلاقی توصیه می شود که حتی از فکر گناه هم پرهیز کنید که موجبات کدورت قلب و سنگینی روح را فراهم خواهد کرد. معمولا بهترین کاری که در این مواقع موثر و کاربردی ست، منحرف کردن ذهن است. زمانی که حس کردید این افکار در حال آمدن هست، سریعا تغییر موقعیت بدهید. سعی کنید در جمع قرار گرفته و با دیگران به صحبت بپردازید. یک کار بدنیِ سخت انجام بدهید و خودتان را سخت مشغول کنید. به هر طریقی که برایتان امکان دارد،‌ فکر و ذهنتان را از این مسئله دور کرده و یک جایگزینِ‌ مفید برای این افکار پیدا کنید.

 

به عواقب گناه فکر کنید و خداوند را همواره ناظر و حاضر بر اعمال و افکارتان ببینید. خداوند در قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ الَّذينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُون‏»؛ پرهیزکاران هنگامی که گرفتار وسوس های شیطان می شوند، به یاد خدا و پاداش و کیفر او می افتند و در پر تو یاد او حق را می بینند و بینا می گردند. (۱) فکر کردن به مسائل قبر و قیامت، در دور شدن از گناهان جنسی موثر است.

 

 

پی نوشت:
۱. سوره اعراف، ۲۰۱.

http://askdin.com/comment/1038705#comment-1038705