پرسش: بنده مدتی پیش در دانشگاه با خانمی آشنا شدم. این خانم قبلا با شخص دیگری روابطی همچون در کنار هم خوابیدن داشتند. در ابتدای رابطه با بنده سعی در مخفی کردن این موارد داشتند ولی بنده واقعیات را فهمیدم و قصد جدایی از ایشان را داشتم. من به ایشان فهماندم که چقدر اشتباه می کردند و به خاطر آن پسر خود را غرق در گناه کردند. او هم به اشتباه خود پی برد و واقعا توبه کرد. اما من باز هم برای ازدواج با او مردد بودم. با خودم می گفتم من که با فرد دیگه ای نبودم چرا باید با کسی ازدواج کنم که قبلا با فرد دیگه ای بوده است. از طرفی می گفتم او که توبه کرده و وقتی خدا او را بخشیده چرا من نبخشم. به مادرم هم در مورد روابط قبلی او دروغ گفتم و اطمینان دادم که هیچ رابطه خاصی با کسی نداشته است.
الآن این سوالات را داشتم:
1. آیا دروغی که بنده به مادرم گفتم خیانت و گناه نیست؟ البته چاره ای نداشتم چون اگر حقیقت را می گفتم آبروی او را برده بودم و باید از ایشان جدا می شدم که هم برای خودم سخت بود و هم ضربه روحی بدی به او وارد می شد.
۲.آیا آن پسر می تواند حقی بر گردن این خانم داشته باشد و مثلا او را نفرین کند و آه او زندگی ما را بگیرد؟
پاسخ: نیازی نبود در مورد گذشته آن دختر این اندازه تفتیش کنید. اگرچه شما با این کار به واقعیت گذشته او پی بردید اما الآن که متوجه شده اید مجبور هستید آن را فراموش کنید و از دیگران پنهان نمایید.
زمانی هم که از گذشته او باخبر شدید، اگر او را شایسته همسری خود نمی دانستید باید بلافاصله از او جدا می شدید نه اینکه گذشته اش را به رخش بکشانید و از او اعتراف بگیرید. بنابراین همه این ها نشان می دهد شما او را برای ازدواج انتخاب کرده اید و به او علاقه دارید.
بنابراین اگر میخواهید با او ازدواج کنید باید این توانایی را باید داشته باشید که هیچ گاه او را به خاطر گذشته اش سرزنش نکنید. اگر روزی بخواهید گذشته او را به رخش بکشید ازدواج با او کمک به او نیست. اگر فکر میکنید از او بهتر هستید و ازدواج تان نوعی ترحم و لطف به اوست این کار را انجام ندهید.
به هر حال در صورتی که ایشان از کار خود توبه کرده اند ازدواج با او نه از نظر شرعی و نه از نظر اخلاقی منعی ندارد. اما حل شدن این مسئله برای ازدواج کافی نیست. شما باید شرایط دیگری همچون دیانت، اصالت خانوادگی و اخلاق که برای یک همسر ایده آل ضروری است را در ایشان احراز کنید. درباره اشتراک و تفاهم تان در مسائل مهم زندگی حساس باشید. تنها به دلدادگی تان به یکدیگر اعتماد و اکتفا نکنید. از آسیب های روابط طولانی مدت قبل از ازدواج نیز بر حذر باشید. وابستگی ها و روابط قبل از ازدواج دو طرف را از توجه به معیارهای انتخاب همسر غافل میکند. اما پاسخ به دو سوال شما:
1. شما به هر حال حق ندارید از گذشته آن دختر به مادرتان حرفی بزنید. اما مجاز به دروغ گویی هم نیستید. در این موارد باید اشاره به واقعیت های مثبت گذشته او نمود و یا توریه کرد. مثلا بگویید من مطمئن هستم آن دختر با هیچ مردی رابطه نداشته است.(منظورتان رابطه زناشویی است) یا من مطمئن هستم آن دختر هیچ گناهی ندارد.(منظورتان این است که بعد از توبه هیچ گناهی ندارد)
2. دوستی ها و روابط قبل از ازدواج حقی برای ازدواج ایجاد نمی کند. روابط دختر و پسر روابطی گناه آلود محسوب می شود و هیچ حقی برای هیچ کدام نسبت به ادامه ارتباط به وجود نمی آورد. چراکه حکم شرعی اقتضا میکند که یا قطع و یا تبدیل به ازدواج شود. بنابراین و با توجه به اینکه رابطه آن خانم و آقا از این سنخ روابط بوده است و به ازدواج ختم نشده است حقی برای آن آقا بر عهده این خانم قرار نگرفته که قطع رابطه باعث حق الناس شود.