پرسش:
قرآن می فرماید «إن من أمة إلا خلا فیها نذیر» ولی در سوره یس در مورد باز اعراب جاهی می‌فرماید: «لتنذر قوماً ما أنذر آبائهم» آیا انذار نشدن پدران اعراب جاهلی با این که در بین هر قومی، نذیری باشد، سازگار است؟
پاسخ:
شبیه آیه مورد اشاره شما که در سوره یس وجود دارد آیه دیگری در سوره فاطر داریم؛ «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَريمٍ» [1] (جز اين نيست كه تو كسى را بيم توانى داد كه قرآن پندآموز را (پذيرفته و) پيروى كرده و از خداى رحمان (كه پنهان از حواس است) در نهان ترسيده باشد؛ پس او را به آمرزش (خدا) و پاداشى پرارزش و گرامى بشارت ده.)
«إِنَّما تُنْذِرُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ مَنْ تَزَكَّى فَإِنَّما يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصير» [2] (جز اين نيست كه تو كسانى را انذار مىكنى كه از پروردگارشان در نهان بترسند و نماز را به پا دارند. و هر كس (در عقيده و اخلاق و عمل) پاكيزگى جويد جز اين نيست كه به سود خود پاكيزگى مىجويد؛ و بازگشت همه به سوى خداست.).
در این آیات منظور این نیست که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) تنها عده‌ای خاص از مردم را انذار می‌کرد، آن هم کسانی که در پنهان نسبت به خداوند ترس و مراقبت دارند؛ بلکه منظور این است که این افراد بودند که انذار پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در آنها موثر بود و چنین افرادی متذکر می‌شدند.
اما دامنه مسؤولیت تبلیغی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بسیار وسیع بود و همه افرادی که پیام و سخن آن به آنها می رسید مشمول دعوت و انذار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بودند؛ «وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ» [3] (اين قرآن بر من وحى شده، تا شما و تمام كسانى را كه اين قرآن به آنها مى رسد، بيم دهم (و از مخالفت فرمان خدا بترسانم).
منابع و مآخذ:
1. یس: 36/ 11.
2. فاطر: 35/ 18.
3. انعام: 6/ 19.
دیدگاه جدیدی بگذارید