استناد احمد الحسن، مدعی مهدویت، به روایتی موسوم به «وصیت»
ارسال شده توسط kianyjafar در سهشنبه, ۰۵/۲۳/۱۴۰۳ - ۰۸:۳۱شهر جواب ـ
حدیث
شهر جواب ـ
شهر جواب ـ جستجوهای زیادی انجام شد؛ اما روایتی با متن مورد نظر پیدا نشد.
شهر جواب ـ خلاصه و کوتاه عرض میکنم: اصل بحثی که مورد نظر شماست، ذیل آیه 30 سوره شوری مطرح میشود که میفرماید: «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثيرٍ»
در بین برخی از مردم رفتارهایی به عنوان دفع بلا وچشم نظر مرسوم شده است که هیچ مستند دینی و روایی نداشته و برگرفته از خرافاتی است که از قدیم الایام رایج بوده است.
صرف انجام اعمال عبادی بر طبق دستورات دینی لزوماً به معنای قبولی آن عمل در نزد خداوند متعال نیست بلکه قبولی اعمال، به رعایت شروط و عوامل دیگری نیز بستگی دارد.
ابن شعبه حرانی و کتاب تحف العقول در آثار قدما، نیامده ولی متأخرین آن دو را ستودهاند. سند روایات این کتاب نیز ضعیف است اما قوت متن آن، جبران ضعف سند میکند.
شهر جواب ـ
شهر جواب ـ
شهر جواب ـ