کلام و عقاید

کتاب شریف بحارالانوار روایات مربوط به تولد امام علی ( علیه السلام ) را بنقل از منابع متعدد قبل از خویش بیان کرده است ، ولی از آنجا که خواسته بودید متن گزارشات را برایتان بنویسیم برخی از این گزارشات را به نقل از منابع دیگر برایتان می‌نویسم و شرح کامل این گزارشات را به مطالعه خودتان واگذار می‌کنیم . شیخ مفید در کتاب الارشاد بیان می‌کند امام علی در سیزدهم رجب روز جمعه سال سی‌ام عام الفیل در خانه خدا بدنیا آمدند . ( 1 )

در خانواده امام رضا (علیه‌السلام) و در محافل شیعه، از حضرت جواد (علیه‌السلام) به عنوان مولودی پرخیر و برکت یاد می‌شد. چنانکه «ابو یحیای صَنعانی» می‌گوید: روزی در محضر امام رضا (علیه‌السلام) بودم، فرزندش ابو جعفر را که خردسال بود، آوردند. امام فرمود: «این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت‌تر از او زاده نشده است».(۱)

شهر جواب ـ

از سفارش پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است که در حدیثی فرمودند: «سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنِّی بِخُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَكْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ كَرْبَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَه‌؛ پاره‌ای از تن من در خراسان دفن خواهد شد که هیچ گرفتاری نیست مگر آنکه با زیارت او خداوند مشکلش را حل کرده و هیچ گناهکاری نیست مگر آنکه خدا گناهش را می‌بخشد.»[۱] پس گرفتن حاجات پشت پنجره فولاد و احساس پاکی در صحن و سرای رضوی نباید عجیب باشد. این همان وعده رسول خداست که ما به آن رسیدیم.

انسان به‌عنوان یکی از شریف‌ترین موجودات عالم، همواره در مسیر تکامل بوده و ساختار وجودی‌اش به‌گونه‌ای است که جز از طریق حرکت و طی مراتب، به کمال لایق خود دست نمی‌یابد. این در حالی است که برخی از آفریده‌های الهی، همچون فرشتگان، بنا بر نظر مشهور(۱) در ساختاری ثابت و کمالی ایستا، قرار دارند. 

ديني كه خداوند آن را دين كامل و مورد رضاي خداوندي معرفي كرده است.(اليوم أكمل لكم دينكم و أتممت عليكم نعمتي و رضيت لكم الاسلام ديناً ؛ (۳) امروز، دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آيين (جاودان) شما پذيرفتم‏» و نيز فرمود: «و تمّت كلمة ربك صدقاً و عدلاً؛ (۴) (با اين قرآن)پيام راستين خدا كامل گشت».

تصريح آيات قرآن، رسالت محمد ص رسالت جهاني است: «تَبَارَكَ الَّذِى نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَــالَمِينَ نَذِيرًا»(1)؛ يعني: «زوال ناپذير و پر بركت است كسى كه قرآن را بر بنده اش نازل كرد تا بيم دهنده جهانيان باشد». به تعبير قرآني، رسالت پيامبر (ص) در خطاب با اعراب آغاز مي شود اما سپس به صورت فراگير مي شود: «وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ»(2)؛ يعني: «و اين قرآن به من وحى شده تا با آن شما را و هر كه را كه اين پيام به او برسد هشدار دهم». اين آيات در مکه نازل شده اند و چنين نيست که بعد از تشکيل حکومت در مدينه بيان شده باشند تا گفته شود که پيامبر ص بعد از به قدرت رسيدن، درصدد گشترس دين برآمد.

شهر جواب ـ

شهر جواب ـ

شهر جواب ـ