سوال:
آیا کسی که به هر دلیلی ( از روی اختیار و یا اجبار) شرب خمر نماید؛ حتی اگر به حالت مستی نیز دچار نشود؛ می تواند نماز و روزه خود را انجام دهد؟
پاسخ:
کسي که شراب خورده، موظف است که نمازش را بخواند، همان گونه که اگر مرتکب گناه ديگري مانند غيبت و تهمت شده باشد، مانع از آن نيست که عبادات ديگر را انجام دهد . البته چنانچه جايي از بدن يا لباسش به واسطه شراب نجس شده باشد، بايد پيش از نماز بشويد .اين تصور که شرابخوار تا چهل روز نماز ندارد و يا نماز خواندن هيچ فايده‌اي ندارد، صحيح نيست، بلکه آنچه در روايات آمده، اين است که تا چهل روز نماز شرابخوار مورد قبول الهي قرار نمي‌گيرد . بين نماز صحيح و نماز (مورد قبول خداوند) فرق است .
اثر روحي و رواني شرابخواري تا مدّت‌ها باقي مي‌ماند. با خوردن شراب روح انسان پاکي خود را از دست مي دهد . شرابخواري موجب عدم قبولي نماز مي‌شود، اگر چه در ظاهر نماز صحيح است و واجب شرعي خود را انجام داده است ، مگر اينکه توبه نمايد و اثر گناه را از روان خود پاک کند.بنابراين اگر توبه نماييد نه تنها نمازتان صحيح است، بلكه مي تواند مورد قبول خداوند نيز قرار گيرد، زيرا توبه گناه و‌آثار گناه را مي شويد و پاك مي كند.
در بررسی مستند روایی این نقل که کسی که شراب خورده است تا چهل روز؛ نماز او قبول نیست؛ روایاتی از معصومین علیهم السلام رسیده است (۱)از جمله علي علیه السلام فرمودند: «من‌شرب‌المسکر لم تقبل صلوته أربعين يوماً و ليلهً»؛ کسي که مست کننده بنوشد، تا چهل شبانه روز نمازش قبول نمي‌شود.(۲)
اما در روایتی که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده به روشنی به عدم ترک نماز حتی با وجود عدم مقبول بودن آن اشاره شده است: حضرت می فرمایند: «کسی که شراب بنوشد و به واسطه ی آن مست شود؛ نماز او تا چهل روز مورد قبول نیست . اگر در این فاصله( چهل روز) نمازخود را نیز ترک کند؛ عذاب او دوبار می شود به دلیل ترک نماز».(۳)در این روایت امام (علیه السلام) به روشنی بیان فرموده اند که نماز حتی در زمانی که گفته شده است قبول نیست نیز نباید ترک شود.
منابع:
۱)- از جمله: کلینی/کافی/ج۶/ص۴۰۱ و قمی/ تفسیر قمی/ج۱/ص۱۸۰ و کلینی/ کافی/ج۱۲/ص۶۸۴ و ص۶۸۵.
۲)- مجلسی/ بحارالانوار/ ج79/ ص 138 .
۳)- صدوق/ من لایحضره الفقیه/ج۲/ص۵۷۰
http://www.askdin.com/showthread.php?t=34385&p=939009&viewfull=1#post939009