آیا شیعه جبرئیل«علیه السلام»را خیانت کار می داند؟!
از زمان هاي گذشته شيعه را متهم نموده اند که معتقد است جبرئيل«عليه السلام»در حقّ خداوند خيانت کرده و به جاي آن که رسالت را به علي بن ابي طالب«علیه السلام» ابلاغ کند آن را بر رسول خدا«صلي الله عليه وآله»نازل کرده است. از اين رو بعد از سلام نمازشان سه بار، عبارت «خان الامين» را تکرار مي کنند.
ريشه اتهام
از آيات شريف قرآن و احاديثي که پيرامون آنها رسيده است روشن مي شود که يهوديان معتقدند جبرئيل در ابلاغ رسالت خيانت نموده است، زيرا خداوند به وي دستور داده بود نبوت را در دودمان اسرائيل قرار دهد، لکن او بر خلاف فرمان خدا، آن را در سلسله اسماعيل قرار داد. بنابراين گروه يهود جبرئيل را دشمن دانسته و جمله «خان الأمين» (جبرئيل خيانت نمود) را شعار خود قرار دادند و به همين خاطر قرآن در مقام انتقاد از آنان و اثبات بي پايگي سخنانشان، جبرئيل را در آيه ذيل به عنوان فرشته «امين» و درست کار معرفي کرد:«نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ اْلأَمينُ، عَلي قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرينَ »[1]
روح امين، «جبرئيل»، قرآن را بر قلب تو نازل کرد تا از بيم دهندگان باشي. و در آيه ديگر مي فرمايد:«قُلْ مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْريلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلي قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللّهِ»[2] بگو: هر کس با جبرئيل دشمني ورزد، آن فرشته گرامي به اذن خدا، قرآن را بر قلب تو نازل نمود.
از آيات ياد شده و تفسير آنها به روشني استفاده مي شود که گروه يهود جبرئيل را به علت هايي دشمن داشته، او را فرشته عذاب مي ناميدند و به خيانت در ابلاغ رسالت متّهم مي نمودند.
بنابراين ريشه شعارِ «خان الأمين» از خرافات قوم يهود سرچشمه گرفته است و برخي از نويسندگان جاهل که با شيعه خصومت ديرينه دارند، به طرح اين سخن برضدّ شيعه پرداخته و ناجوانمردانه اين اتهام را به شيعه نسبت مي دهند.
جواب
1- مرجع تحقيق يک اعتقاد، کتاب هاي آن مذهب است که در ابعاد مختلف نوشته شده و مي توان آن عقيده را از لابلاي آن کتاب ها استخراج نمود و با مراجعه به آنها به ويژه در باب نماز، از اين مدّعي خبري نمي بينيم. اينک به برخي از کتاب هاي شيعه مراجعه مي کنيم تا از صحت يا بطلان اين اعتقاد، اطلاع يابيم.
الف ـ شيخ مفيد (رحمه الله) مي فرمايد:
«فاذا سلّم بما وصفناه فليرفع يديه حيال وجهه مستقبلاً بظاهرهما وجهه و بباطنهما القبلة بالتکبير و يقول: «الله اکبر»، ثمّ يخفض يديه الي نحو فخذيه و يرفعهما ثانية بالتکبير، ثمّ يخفضهما، و يرفعهما ثالثة بالتکبير، ثم يخفضهما.»[3]
پس هرگاه سلام نماز را، آن گونه که توصيف کرديم داد، دو دست خود را به جهت تکبير جلوي صورت خود بگيرد در حالي که ظاهر آن دو به طرف صورت و باطن آن دو به طرف قبله است آنگاه «الله اکبر» بگويد. سپس دو دست خود را به طرف زانو پايين آورد و دوباره آن را براي تکبير ديگر بلند کرده و پايين آورد و بار سوّم نيز آن را تکرار نمايد.
در اين کلام مي بينيم شيخ مفيد«ره»که از قدماي علماي اماميه است هيچ سخني از آن نيّت و اعتقاد به ميان نياورده است و اگر لازم يا مستحبّ يا از آداب نماز نزد شيعه بود، بايد تذکر مي داد.
همين مضمون را شيخ طوسي ذکر کرده است.[4]
ب ـ ابن ادريس حلّي (رحمه الله) مي نويسد:
«و يستحبّ بعد التسليم و الخروج من الصلاة أن يکبّر و هو جالس ثلاث تکبيرات، يرفع بکلّ واحدة يديه الي شحمتي اذنيه، ثمّ يرسلهما الي فخذيه».[5
مستحب است بعد از سلام و خارج شدن از نماز در حالي که نشسته، سه تکبير بگويد، به اين نحو که با هر کدام از تکبيرها دو دست خود را تا آويزه هاي گوش خود بالا برده، آن گاه به طرف دو رانِ خود رها نمايد. و همين مضمون از ابن برّاج نيز نقل شده است.[6]
ج ـ شهيد اوّل نيز درباره مستحبات تعقيب نماز مي نويسد:
«و يستحبّ التعقيب مؤکّداً، وليبدأ بالتکبير ثلاثاً رافعاً بکلّ واحدة يديه الي أذنيه، ثمّ التهليل، و الدعاء بالمأثور، و تسبيح الزهراء عليها السلام من أفضله...».[7
تعقيب بعد از نماز، مستحبِ مؤکّد است. و شروع آن به سه تکبير است که با هر يک از آنها دستان خود را تا گوش هايش بلند مي کند، آن گاه لا اله الاّ الله گفته، سپس دعايي که بعد از نماز وارد است قرائت مي کند و تسبيح حضرت زهرا (عليها السلام) را مي گويد که از افضل تعقيبات نماز است.
همين مضمون را علامه حلّي؛ آورده است.[8
منابع:
[1].شعراء (26) آيه 194.
[2].بقره (2) آيه 97.
[3]. المقنعه، ص 114.
4]. النهايه، ص 84.
5]. السرائر، ج 1، ص 232.
6].المهذب، ج1ص95.
7.الدروس الشرعیة، ج1ص184.
8].تحریر الاحکام،ج1، ص263.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=10956&p=91672&viewfull=1#post91672