آیا شهدای کربلا از همه افراد زمان خود بالاتر بودند؟ آیا امثال محمد بن حنیفه و عبدالله بن جعفر از آنان پایین‌تر بودند؟

آیا شهدای کربلا از همه افراد زمان خود بالاتر بودند؟ آیا امثال محمد بن حنیفه و عبدالله بن جعفر از آنان پایین‌تر بودند؟

سؤال:
آیا شهدای کربلا از همه افراد زمان خود بالاتر بودند؟ آیا امثال محمد بن حنیفه و عبدالله بن جعفر از آنان پایین‌تر بودند؟

پاسخ:
امام حسین (علیه السلام) می فرمایند: «أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي لَا أَعْلَمُ أَصْحَاباً أَوْفَى وَ لَا خَيْراً مِنْ أَصْحَابِی وَ لَا أَهْلَ بَيْتٍ أَبَرَّ وَ لَا أَوْصَلَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي فَجَزَاكُمُ اللَّهُ عَنِّي خَيْرا»؛ همانا من يارانى با وفاتر و بهتر از ياران خود، و خاندانى نيكوكارتر و مهربان تر از خاندان خود سراغ ندارم؛ خدايتان از جانب من پاداش نيكو دهد. (1)

در شب عاشورا، امام حسین (علیه السلام) چون وفادارى اصحاب را تا مرز شهادت ملاحظه کرد فرمود: «إِنَّکُمْ تُقْتَلُونَ غَدَاً کَذلِکَ، لا یَفْلِتُ مِنْکُمْ رَجُلٌ»؛
فردا همه شما همانند من به فیض شهادت نائل خواهید شد و کسى از شما باقى نخواهد ماند.
یاران با شادمانى گفتند: «اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذی شَرَّفَنا بِالْقَتْلِ مَعَکَ»؛ خداى را سپاس که افتخار شهادت در راهش را در رکاب تو نصیب ما کرد!.

امام (علیه السلام) در حقّ همه آنان دعا کرد و آنگاه فرمودند: «اِرْفَعُوا رُؤُوسَکُمْ وَ انْظُرُوا»؛ سرهاى خود را بلند کنید و جایگاه خود را ببینید!.
یاران و اصحاب نظر کرده و جایگاه و مقام خود را در بهشت برین مشاهده کردند و امام (علیه السلام) جایگاه رفیع هر کدام را به آن ها نشان مى داد و مى فرمود: «هذا مَنْزِلُکَ یا فُلانُ، وَ هذا قَصْرُکَ یا فُلانُ، وَ هذِهِ دَرَجَتُکَ یا فُلانُ»؛ اى فلان کس! این جایگاه از آن توست و این قصر تو و آن درجه رفیع تو.
این بود که اصحاب با سینه هاى گشاده و چهره هاى باز [با شادى و افتخار] به استقبال نیزه ها و شمشیرها مى رفتند تا سریع تر به جایگاهى که در بهشت دارند، برسند. (2)

با توجه به این احادیث و احادیث دیگر اصحاب امام حسین (علیه السلام) نسبت به سایر اصحاب ائمه جایگاه بالاتری داشتند و بدیهی است که از سایر افراد زمان خود نیز متمایز باشند البته عدم حضور افراد مختلف مثل محمد بن حنفیه و عبدالله بن زبیر به معنای مخالفت با امام نیست بلکه ممکن است هر کس دلایل موجه و خاص خودش را داشته باشد اما می توان گفت که توفیق شهادت در کربلا را نداشته است.

منابع:
(1) ارشاد، شیخ مفید، موسسه آل البیت، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق، چاپ اول، ج2، ص91.
(2) راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، موسسه الامام المهدی {علیه السلام}، قم، 1409ق، چاپ اول، ج2، ص847.

http://www.askdin.com/showthread.php?t=52129&p=775916#post775916