احساس تنفر داشتن نسبت به کسی آیا گناه دارد؟

 احساس تنفر داشتن نسبت به کسی آیا گناه دارد ؟؟؟
مثلا گاهی بی دلیل از کسی متنفریم ! شاید هم آدم خیلی خوبی باشد اما هر رفتار و عملش را بر حساب بد بودن شخص میگذاریم ! و ...
براي رهايي از این حس تنفر و عذاب آور چه بايد كرد ؟
آيا اساسا چنين احساسي نسبت به ديگران گناه است؟
یه مسئله دیگر این که چطور می توانیم به راحتی از خطا و اشتباه دیگران گذشت کنیم ؟

پاسخ :
با سلام خدمت شما
يكي از فروع دين ما "تولي و تبري" است . " تولي " به معناي دوست داشتن دوستان خدا و در واقع دوستي بخاطر خدا و " تبري " به معناي دشمني با دشمنان خدا و يا دشمني بخاطر خداست .
لذا يكي از شئوني كه بايد همواره در دوستي ها و دشمني هاي يك مسلمان لحاظ شود ، دوستي و دشمني بخاطر خداست .
دشمني يا تنفر از كسي كه اعتقادات و اعمالش مخالف دستورات الهي نبوده ، جداي از اينكه با تولي و تبري الهي سازگار نيست خلاف دستور خداوند در قرآن كريم است كه مي فرمايد " وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ" (1)
و از يكديگر عيب مگيريد
و نيز آيه شريفه 12 همين سوره مباركه : " يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ "
اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد از بسيارى از گمانها بپرهيزيد كه پاره ‏اى از گمانها گناه است
لذا ما موظفيم كه احساسات و عواطفمان و نيزقضاوتهايمان در خصوص افراد را مديريت نماييم تا همواره دوستي ها و دشمني هايمان بر مبناي فرامين و تبرا و تولاي الهي صورت پذيرد .
در مورد شخص بخصوصي هم كه فرموديد ، اگر اعتقادات و افعالشان مخالف دين و اوامر الهي نيست ، سعي كنيد به جستجوي صفات مثبت شخصيتي و اخلاقي ايشان بپردازيد و آن را نزد خود بازگو نموده و تحسين نماييد ، همچنين - اگر شخص مورد نظر جنس مخالف نيست - با ايجاد ارتباط نزديك تر و صميمي تر ، مي توانيد احساس كاذب تنفر را با دوستي و روابط دوستانه پسنديده ، ازبين ببريد . معمولا انسان وقتي از يك فرد مومن نيكي و اخلاق حسنه و برخورد خوش مي بيند ، احساسات كاذب و قضاوتهاي نادرست ذهني اش برطرف مي شود . و اگر امكان ايجاد ارتباط مقدور نيست ، با اين بيان كه بنا بر نص قران كريم ، ظن بي مورد و قضاوت نادرست در حق افراد ، گناه است ، سعي نماييد به احساس تنفرتان غلبه نماييد و نسبت به طرف مقابل ، در ذهنتان حسن ظن ايجاد كنيد .
پرسش:
حالا من می خوام با گذشت کردن فکر این افراد معدود رو از ذهنم بیرون کنم
گاهی وقت ها فکر می کنم من گذشت کنم چی عاید من میشه؟فقط آرامش این دنیاست؟
پاسخ:
گذشتِ شما، در حقِ تقصیراتی که حق الله محسوب می شوند، تاثیر مستقیم دارد، ولی معلوم نیست در تقصیرات حق الناسیِ شما نیز موثر باشد، بلکه باید آن افراد را در دنیا راضی کنید
در قرآن كريم آمده است :
وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (2)
و بايد عفو كنند و گذشت نمايند مگر دوست نداريد كه خدا بر شما ببخشايد
«عفو» به معناى بخشيدن است و «صَفح» به معناى ناديده گرفتن كه مرحله بالاتر از عفو است. بعضى گفته‏اند كه «صفح» آن عفوى است كه در آن ملامت نباشد.(3) بنابراين خداوند دستور به " عفو " و " صفح" فرموده تا ما نيز مشمول مغفرت الهي قرار گيريم .
يعني در واقع همانگونه كه شما انتظار عفو الهى را در برابر لغزشها داريد بايد در مورد ديگران عفو و بخشش را فراموش نكنيد.(4)
لذا شما در قبال گذشت و ناديده گرفتن بدي ، و آزار ديگران ، نه تنها آرامش دنيايي و سلامت رواني - البته از اين باب - نصيبتان مي شود بلكه در معرض غفران الهي نيز خود را قرار خواهيد داد .
پرسش:
یعنی به واسطه گذشت من کسانی که احتمالا اون دنیا من بهشون مدیونم از من گذشت می کنند؟
پاسخ:
درست است كه بواسطه عفو و صفح از ديگران ، ما در معرض مغفرت الهي قرار ميگيريم اما بحث حق الناس برجاي خود باقي است ، اگر حقي از ديگران - مالي ، عرضي يا ...- را ضايع نموده باشيم بايد در صدد جبران آن يا جلب رضايت از صاحبان حقوق باشيم .
عفو و صفح ما ، ما را در معرض غفراني قرار مي دهد كه حق الناس نباشد زيرا حق الناس بخشيده نمي شود مگر به تدارك يا جلب رضايت از صاحب حق .
متاسفانه گناهان بسياري دامنگير ماست كه شايد جز به عفو و صفح الهي ، آمرزيده نشود و گذشت از ديگران ما را در جلب چنين مغفرتي ياري مي نمايد .

(1)- حجرات/11
(2)- نور/22
(3)- ر.ك : تفسير نور ، ذيل آيه 22 سوره مباركه نور
(4)-تفسير نمونه ، ج 14، ص415