آیا مراقبه با فرشتگان جایز هست؟

پرسش:
آیا مراقبه با فرشتگان جایز هست؟

پاسخ:
الف: سعی کنید به مطالبی که در فضای مجازی تحت این نوع عناوین مراقبه با فرشتگان و... وجود دارد، توجه نکنید، که این ها مستند دینی ندارد و قابل اعتنا نمی باشند.
ب: پتانسیلی که آموزه های اسلامی وجود دارد با مطالب مطرحه در مورد چاکرا و... قابل مقایسه نیست.
اگر هم بحث ریاضت مطرح باشد، باز هم ریاضت شرعی در اسلام را نمی توان قابل قیاس با چاکرا و... دانست.
زیرا شکی نیست که هر انسانی از نفس و بدن تشکیل شده است، نفس اگر قوی شد کارهای خارق العاده انجام می دهد، منتها باید بین تقویت نفس و تزکیه نفس فرق قائل شد.
ممکن است انسان با انجام بعضی از امور و ریاضت ها نفسش را قوی کند، و کارهای خارق العاده ای انجام دهد، لکن این دلالتی بر طهارت نفس او و قربش به حق تعالی ندارد.
چنانکه مرتاضان هندی و بعضی از مدعیان عرفان که تعبدی به احکام شریعت ندارند این چنینند.

هر قوتی دلالت بر طهارت ندارد. برای مثال می توان گفت هم گاو حیوان قوی است، و هم خوک، لکن گاو علاوه بر قوت، طهارت هم دارد؛ ولی خوک در کنار قوتش، یک حیوان نجس العین است.
البته تزکیه نفس، تقویت نفس را در پی دارد، لکن عکسش درست نیست؛ یعنی اگر کسی در مسیر بندگی خداوند قرار گرفت، علاوه بر اینکه نفسش و جانش طهارت پیدا می کند، می تواند کارهای خارق العاده هم انجام دهد، ولی کسی که در مسیر بندگی نیست، ممکن است بتواند کارهای خارق العاده انجام دهد، ولکن دیگر طهارت نفس ندارد. لذا حق‌تعالی در سوره «الشمس» بعد از یازده بار قسمی که یاد می‌کند، و قرار است مطلب بسیار مهمی ذکر شود، می‌فرماید: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها (1) به تردید كسى كه نفس را [از آلودگى پاك كرد و] رشد داد، رستگار شد»
یا در بیان دیگر می‌فرماید: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّی (2) حقّا فلاح و رستگارى یافت آن كسى‌كه تزكیه نفس كرد.» و نمی‌فرماید: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ اقواها» و یا «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَقَوَّی» در واقع رستگاری در گرو تزکیه نفس و طهارت نفس است، نه تقویت نفس.

بنابراین، با توجه به این که اسلام دین جامع است، توصیه می شود سراغ این نوع کارها نروید و آن‌چه مهم جلوه می‌کند، تزکیه و طهارت نفس است، که آن‌هم در گرو تعبد و تقید به دستورات شریعت و احکام دین به دست ‌می‌آید و به فرموده علامه طباطبایی(ره): «بزرگترین ریاضت دینداری است. لذا کاری‌که مرتاضان هندی انجام می‌دهند و بعضی قوایشان را نابود می‌کنند، این هنر نیست! هنر آن است‌که شهوت و غضب و سایر قوا باشند اما تحت کنترل دستورات دین و عقل قرار بگیرند.»(3)
موفق باشید.

 

پی‌نوشت:
1.شمس/9.
2.اعلی/14.
3.محیطی، علی، صراط سلوک، قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)،1393ش.ص131.

http://askdin.com/comment/1033719#comment-1033719