پرسش:
بهترین انگیزه برای خواندن نماز شب چیست؟ اگر گناه در روز، موجب خواب ماندن از نماز شب می شود، پس غیرمعصوم، هیچ وقت برای نماز شب بیدار نخواهد شد.
پاسخ:
در روایات اشارات فراوانی به فضائل نماز شب شده است که برخی از آنان عبارتند از: درخششی براي اهل آسمان همانند ستارگان، روشني دل استجابت سريع دعا، پذيرش توبه و پاك شدن از گناهان، كفاره گناهان، زيبايي صورت و شادابي چهره و نوراني شدن آن، سلامتي و تندرستي و رفع انواع بيماريهاي جسمي و روحي، از بين رفتن غم و اندوه و تقويت نور چشم، محبوب القلوب شدن بين مردم، افزايش عمر، جلب رزق و روزي فراوان و اداي قرض، زينت آخرت و نور مؤمن، كليد رفتن به بهشت و جواز عبور از پل صراط، همچون سايباني در روز قيامت و ...
همه اینها می تواند انگیزه فراوانی برای نماز شب خواندن و استمرار آن در فرد ایجاد کند اما از همه اینها مهمتر روایاتی است که دلالت بر مهر و محبت و رضایت الهی و مباهات خداوند به ملائکه نسبت به فرد نماز شب خوان می کند.
به عنوان نمونه، از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) روایت است که فرمود: «اِذا قـامَ الْعَبْدُ مِنْ لَذيذِ مَضْـجَعِهِ وَالنُّعـاسُ فِى عَيْنَـيْهِ لِيُـرْضِىَ رَبَّـهُ جَلَّ وَ عَزَّبِصَـلاةِ لَيْلِهِ، بـاهَى اللّهُ بِهِ مَلائِـكَتَهُ، فَقـالَ: اَمـا تَرَوْنَ عَـبْدى هذا، قَدْ قـامَ مِنْ لَذيذِ مَضْـجَعِهِ اِلى صَـلاةٍ لَمْ اَفْـرُضْها عَـلَيْهِ اِشْـهَدُوا اَنِّى قَـدْ غَفَـرْتُ لَهُ» (1)
یعنی هنگامى كه انسان از بستر لذتبخش خود برخيزد در حالى كه چشمانش خواب آلوده است براى اينكه با نماز شبش پروردگار خود را خوشنود كند، خداوند در مقابل فرشتگانش به او مى نازد و مى فرمايد: آيا بنده مرا نمى بينيد كه از رختخواب گوارايش برخاسته براى نمازى كه من بر او واجب نكردم. گواه باشيد كه او را بخشودم.
گناه در روز، موجب بیدار نشدن در شب برای نماز شب می شود
اول این که درست است که ما معصوم نیستیم اما این بدان معنا نیست که در روز گناهان زیادی را مرتکب می شویم؛ بلکه با کمی حضور و مراقبت بیشتر می توان از انجام گناهان کاست و منزلتی در پیشگاه الهی فراهم کرد.
دوم این که درست است که ممکن است ما در طول روز گناهانی را مرتکب شویم اما همه اینها به معنای سلب توفیق نماز شب خواندن نیست؛ زیرا چه بسا از انجام گناهانمان اظهار ندامت و پشیمانی نموده و در پیشگاه الهی توبه نماییم. یکی از اسرار جعل توبه برای بندگان از ناحیه پروردگار همین است که تمامی راه ها برای بنده مذنب برای رجوع دوباره به پروردگارش بسته نباشد.
سوم اینکه با مشاهده انبوه آیات و روایاتی که در باب پذیرش توبه بندگان نادم از گناهان وارد شده است، جایی برای ناامیدی و بی انگیزگی برای عبادات باقی نمی ماند. خداوند در آیه «يا عبادي الذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إنّ الله يغفر الذنوب جميعاً» (2) می فرماید: بگو اي بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد.
منابع و مآخذ:
1. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 87، ص 156.
2. زمر: 39/ 53.
دیدگاه جدیدی بگذارید