پرسش :
در مورد مقدار ریش و سبیل و تناسب آنها و همچنین موی بینی چه توصیه هایی شده است؟
واقعا روز جمعه تاثیر خاصی در کوتاهی ریش سبیل دارد؟
پاسخ :
آنچه در روایات بر آن تاکید شده و دستور داده شده است، کوتاه‌‌تر بودن سبیل از ریش است. همان‌‌طور که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: « سبیل‌ها را کوتاه نموده و ریش‌ها را (تا حدی) بلند نمایید، تا شبیه مجوسیان نشوید».(1)
در روایات کوتاه بودن سبیل بیان شده است و تراشیدن به صورت کامل منظور نیست(منظور روایات کوتاه کردن است، زیرا با تعبیر" قَصُ الشَّارِب " ( کوتاه کردن) و " أَخْذُ الشَّارِب " ( گرفتن ) (2) وارد شده است و اگر تراشیدن کامل منظور بود این واژگان استفاده نمیشد و با تعبیراتی مانند "حلق الشارب" استفاده میشد.
ریش هم نباید خیلی بلند باشد و اندازه آن در روایات به مقدار " عرض دست " تعیین شده است.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «آنچه از ریش که بیش از یک قبضه است (یعنى اگر صاحب ریش آن‌را با دست بگیرد آن مقدارى که بیرون از دست خودش می‌ماند(3) آن مقدار در آتش خواهد بود» (4)
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: «از نیکبختى مرد است که ریش او سبک و کوتاه باشد» (5)
در مورد موی بینی هم منظور روایات تراشیدن کامل موی بینی نیست، بلکه کوتاه کردن آن و بخصوص آن مقدار از موی بینی که از حفره بینی بیرون آمده و معلوم است.
پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود« افراد باید موی سبیل و موی درون بینی خود را کوتاه کرده و از ظاهر خود مراقبت کنند؛ زیرا این کارها بر زیبایی آنان می‌افزاید» .(6)
در روایات متعددی توصیه به کوتاه کردن ریش و سبیل در روز جمعه وارد شده است و آثار مثبتی نیز برای آن بیان شده است.(7)
در حديث است كه كسى به امام صادق علیه السلام عرض كرد: شنيده‌ام اشتغال به تعقيبات نماز صبح تا هنگام طلوع آفتاب، سودمندتر از سفر به شهرها براى گشايش وافزايش رزق وروزى است. فرمود: «دوست دارى چيزى به تو بياموزم كه از همه اينها نافع‌تر باشد؟» گفت: آرى. فرمود: «ناخن وشارب خود را در هر جمعه بگير، هر چند به ساييدن باشد» (8)
پی نوشت :
1.حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق. ج 2، ص 116.
2. كلينى، محمد بن يعقوب ، الكافي ،تهران، دار الكتب الإسلامية ،1407 ق، ج6، ص 491
3. مراد از قبضه؛ قبضه دست خود شخص نسبت به ریشش است.
4. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق. ج 1، ص 130.
5. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول(ص)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1404ق. ص 42.
6. حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت (ع)، چاپ اول، 1409ق. ج 2، ص 118.
7. همان، ج 7، ص 355 « بَابُ اسْتِحْبَابِ تَقْلِيمِ الْأَظْفَارِ أَوْ حَكِّهَا مَعَ عَدَمِ الْحَاجَةِ وَ الْأَخْذِ مِنَ الشَّارِبِ يَوْمَ الْجُمُعَة»
8. همان، ص 359.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=63361&p=994541&viewfull=1#post994541