پرسش:
چگونه می شود با خداوند بدون واسطه یا در خواب یا در بیداری گفتگو کرد؟
پاسخ:
بهترین راه گفتگوی باخداوند دعاخواندن و مناجات کردن است. به تعبیر شریف حکمای اندیشمند و عارفان الهی دعا كليد عطاء و بهترین وسيله قرب إلى اللّه تعالى و مغز عبادت و حيات روح و روح حيات است.
دعا كوبه باب رحمت رحيميّه و سبب گشایش بركات شرح صدر و نور و روشنایی سرّ است.
دعا موجب رسوخ حبّ ذكر الهى در دل، و پاک کننده نفس از آلودگی اشتغال به غیر است.
دعا توشه سالكان حرم كبرياى حق، و شعار عاشقان قبله جمال، و عارفان كعبه جلال حق است.
دعا سير شهودى و كشف وجودى اهل كمال و تنها رابطه انسان با خداى متعال است.
دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت هو الاول و الاخر والظاهر و الباطن است.
دعا نردبان ارتقاى انسان به مقام ولايت، و سبب اعتلاى وى به مرتبت مقام خلّت است.
دعا واسطه اسم اعظم گرديدن انسان و دست يافتن به گنج حقایق قرآن و موجب دارا شدن رموز تصرف در ماده کائنات است.
دعا موجب شکستن قلب و جبران کننده آن به ندای أنَا عِنْدَ الْمُنْكَسِرَةِ قُلُوبُهُمْ(1) است. يعنى دل از ذكر و دعا شكسته شود و دل شكسته درستترين و ارزندهترين كالاى بازار هستى است كه خدا در دل شكسته است
دعا ياد دوست در دل راندن و نام او به زبان آوردن و در خلوت با او جشن ساختن و در وحدت با او نجوى گفتن و شيرين زبانى كردن است.
دل بىدعا بها ندارد، و دل بىبها بها ندارد قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُم(2)«بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگار من ارجی برایتان بشمار نیاورد.» صادق آل محمد- صلوات اللّه عليهم- فرمود: عليكم بالدّعاء فانّكم لا تقرّبون بمثله(3) یعنی بر شما باد به ملازمت دعاء، زيرا به هيچ چيز مانند آن بخدا نزديك نشويد.
مراحل نزدیکی به خداوند در مراتب انجام واجبات و ترک محرمات الهی وانجام مستحبات و ترک مکروهات و داشتن کسب حلال و اختصاص ساعتی در روز به معرفت و شناخت حقیقت خود و عالمی که برای ما آفریده شده خلاصه می شود.
یعنی اولین و مهمترین و سخت ترین گام برای نزدیکی و قرب الی الله انجام واجب و ترک محرمات است که حفظ این دستور العمل خود موجب تعالی و شکوفایی استعدادهای بسیاری برای انسان می شود.
پس از حفظ این دستور العملِ پایدار، مهمترین دستور العملی که برای سالک الی الله نقش اساسی دارد و موجب طی مراحل بسیاری از قرب الهی می شود، داشتن کسبی حلال و فراهم کردن مقداری روزی پاک برای زن و فرزندان است که در روایات بسیاری به ارزش و اهمیت والای این مهم اشاره شده است.
پس از رعایت این اصول، مهمترین دستور العملی که موجب تفکیک حقیقی انسان از حیوان می شود، اختصاص ساعتی از روز به مطالعه و اندیشه در مورد حقیقت خود برای معرفت و شناخت گوهر نفسانیمان جهت معرفت و شناخت پروردگار و اسمای حسنای تکوینی اش می باشد که در روایت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم آمده است: «من عرف نفسه فقد عرف ربه» یعنی آنکه خود را شناخت خدایش را می شناسد.
در طول ایامی که انسان پس از انجام واجبات و ترک محرمات و داشتن کسبی حلال، به خود شناسی و معرفت نفس اشتغال دارد، انجام مستحبات و ترک مکروهات اثر شگفتی در نزدیکی وی به گنجینه حقیقی تمامی غایاتی که در دل دارد، خواهد داشت و راه رسیدن او را به آنچه عمری در دل طلب میکرد و حتی خود نیز از آن بی خبر بود، بسیار کوتاه میکند.
پی نوشتها:
1-عده الداعي و نجاح الساعي، ص: 177
2-الفرقان/77
3- كافى معرب ج 2 ص 339
دیدگاه جدیدی بگذارید