پرسش:
چرا یهودیان اینقدر خشن هستند؟
پاسخ:
«یهودیت» از ادیان بزرگ و زنده دنیا است و تورات، کتاب منسوب به حضرت موسی علیه السلام، مهم‌ترین بخش از کتاب‌های مقدس یهودیان است. با این حال، یهودیان خود را به حضرت ابراهیم علیه‌السلام نیز منسوب می‌دانند بدین بیان که حضرت ابراهیم علیه السلام فرزندی به نام اسحاق داشت و اسحاق نیز فرزندی به نام یعقوب داشت که ملقب به اسرائیل است و فرزندان یعقوب که یکی از آن‌ها حضرت یوسف علیه السلام است را بنی‌اسرائیل می‌نامند، حضرت موسی علیه السلام نیز قرن‌ها بعد برای نجات بنی‌اسرائیل مبعوث شده بود.(۱)
بسیاری از انبیا و بزرگان دین یهودیت، در منابع اسلامی همچون قرآن، مورد توجه و احترام بوده‌اند. اسلام اگرچه این دین را دارای منشأ الهی می‌داند و برای آن اعتبار و اصالت قائل است، اما بر این باور است که این دین به‌مرور زمان تحریف‌شده است و یهودیان در آن تغییراتی ایجاد کردند و آن را به بدعت‌ها و انحرافات مبتلا ساختند.
در ادامه، با نظر به آموزه‌های انحرافی دین یهودیت، نه‌تنها علت مخالفت اسلام با یهودیت روشن می‌شود، بلکه واضح می‌شود که اساساً نقد یهودیت، ارتباطی به اسلام ندارد و هر انسان منصف و آزاده‌ای، مخالف و منتقد این دین تحریف‌شده خواهد بود. این آموزه‌های انحرافی را در قالب چند نکته توضیح می‌دهیم.
نکته اول:
دستور خدا به قتل و غارت!
در تورات آمده که اگر به شهری نزدیک شدید، ابتدا از آن‌ها بخواهید که تسلیم شوند و خدمتگزارتان باشند؛ اگر قبول نکردند، آن‌ها را محاصره کنید و پس از غلبه بر آن‌ها، مردان را بکشید و هر آنچه هست را به‌عنوان غنیمت تصاحب کنید:
«چون به شهری نزدیک آیی تا به آن جنگ نمایی، آن را برای صلح ندا بکن؛ و اگر تو را جواب صلح بدهد و دروازه‌ها را برای تو بگشاید، آنگاه تمامی قوم که در آن یافت شوند، به تو جزیه دهند و تو را خدمت نمایند؛ و اگر با تو صلح نکرده، با تو جنگ نمایند، پس آن را محاصره کن؛ و چون یهوه، خدایت، آن را به دست تو بسپارد، جمیع ذکورانش را به دم شمشیر بکش. لیکن زنان و اطفال و بهایم و آنچه در شهر باشد، یعنی تمامی غنیمتش را برای خود به تاراج ببر و غنائم دشمنان خود را که یهوه، خدایت به تو دهد، بخور. به همه شهرهایی که از تو بسیار دورند که از شهرهای این امت‌ها نباشند، چنین رفتار نما؛ اما از شهرهای این امت‌هایی که یهوه، خدایت، تو را به ملکیت می‌دهد، هیچ ذی نفس را زنده مگذار. بلکه ایشان را، یعنی حتیان و اموریان و کنعانیان و َفرِزّیان و حِوّیان و یبوسیان را، چنانکه یهوه، خدایت، تو را امر فرموده است، بالکل هلاک ساز».(۲)
نکته دوم:
پیامبران خشن و بی‌رحم
توصیف بنی‌اسرائیل از عملکرد انبیای الهی نیز خشن و نفرت‌انگیز است و برخلاف تعالیم اصیل الهی است.
برای نمونه، در فرازی از کتاب منسوب به یوشع علیه‌السلام آمده است که وی هنگام ورود به «اریحا» این بیرحمی را به اوج رسانده و چنین به قتل عام می‌پردازد:
«و قوم به آواز بلند صدا زدند، حصار شهر به زمین افتاد... و شهر را گرفتند؛ و هرآن چه در شهر بود از مرد و زن و جوان و پیر و حتی گاو و گوسفند و الاغ را به دم شمشیر هلاک کردند... و شهر را با آنچه در آن بود، به آتش سوزانیدند».(۳)
در کتاب اعداد، چهارمین بخش از کتاب تورات که منسوب به حضرت موسی علیه‌السلام است، گفته‌هایی به ایشان نسبت داده شده که آشکارا دور از انسانیت و اخلاق است و با تعالیم الهی سازگاری ندارد:
«پس الآن هر ذکوری از اطفال را بکشید و هر زنی را که مرد شناخته، با او هم‌بستر شده باشد، بکشید؛ و از زنان هر دختری را که مرد را نشناخته و با او هم‌بستر نشده برای خود زنده نگاه‌دارید».(۴)
در فرازی دیگر از این کتاب، خداوند به موسی علیه السلام دستور می‌دهد که ساکنان زمین را از دیارشان اخراج نماید:
«خداوند موسی را در عربات موآب نزد اردن، در مقابل اریحا خطاب کرده، گفت: بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون شما از اردن به زمین کنعان عبور کنید، جمیع ساکنان زمین را از پیش روی خود اخراج نمایید ... و زمین را به تصرف آورده، در آن ساکن شوید، زیرا که آن زمین را به شما دادم تا مالک آن باشید؛ و اگر ساکنان زمین را از پیش روی خود اخراج ننمایید، کسانی را که از ایشان باقی می‌گذارید در چشمان شما خار خواهند بود و در پهلوهای شما تیغ و شما را در زمینی که در آن ساکن شوید، خواهند رنجانید و به همان‌طوری که قصد نمودم که با ایشان رفتار نمایم، با شما رفتار خواهم نمود».(۵)
نکته سوم:
تلمود و نژادپرستی
تلمود که بخشی از آن، شرح و تفسیر عالمان یهود از کتاب‌های مقدس است، هم‌تراز با کتاب‌های منسوب به انبیای الهی، از قداست برخوردار است و یهودیان بر اساس آن عمل می‌کنند؛ بلکه از جهت عملی و تأثیر در سبک زندگی، این کتاب تأثیر بیشتری بر یهودیان دارد تا کتاب‌های منسوب به انبیای الهی.
در فرازهایی از تلمود آمده است:
«به‌طور کلی، هر که بیرون از دین یهودی است، حیوان است که ما او را سگ، الاغ یا خوک، مینامیم. آنان از نطفه حیوان‌اند... خداوند، اغیار را به‌صورت انسان آفرید تا لیاقت خدمتگزاری برای یهود را که جهان به خاطر آنان خلق‌شده است داشته باشند؛ زیرا شایسته نیست که حیوان با همان صورت حیوانی به‌طور شبانهروز، امیر را خدمتگزاری نماید. اغیار به‌طور کلی، به دور از احساس و انسانیت‌اند. لذا، وقتی مرد یا زن مسیحی از دنیا برود، لازم نیست با همان شیوهای که انسان میمیرد تسلیت بگویی، بلکه باید به روشی تسلیتگویی که گویا یکی از حیوانات تحت اختیار تو مرده است... یهودی نباید مسیحی را تمجید کند، مگر اینکه هدفش از تمجید، چیزی شبیه به تمجید از حیوانات باشد چراکه خارج از دین یهود، شبیه به حیوان است».(۶)
نکته چهارم:
حقوق اجتماعی یهودیان
هرچند قرآن کریم به سرزنش یهودیان پرداخته و آن‌ها را به سبب عقاید انحرافی توبیخ می‌کند اما این رویکرد، به معنای سلب حقوق اجتماعی از یهودیان برای همیشه نیست. یهودیان این امکان را داشتند که در سرزمین‌های اسلامی تحت قرارداد «ذمه» زندگی کرده و تا زمانی که نقض عهد نمی‌کردند، از حقوق قابل‌توجهی مثل حق حیات، حق مسکن، حق ازدواج، حق معامله، حق عبادت، حق داشتن معابد و... برخوردار بودند.(۷)
این در حالی است که در جوامع مسیحی، به سبب سبک‌فکری و زندگی خاص یهودیان از یکسوی و بدبینی مسیحیان نسبت به یهودیان از سوی دیگر، یهودیان بارها و بارها، مورد آزار و اذیت قرار گرفته و هرچند دهه، از یکی از کشورهای اروپایی اخراج شده و پس از سکونت در کشور دیگر، دوباره از آن سرزمین نیز اخراج می‌شدند؛ اما مسلمانان مدارای زیادی با یهودیان داشته و اگر در مواردی، نسبت به یهودیان سخت‌گیری نمودند، موردی و متناسب باخیانت و عهدشکنی یهودیان بوده است؛ اما جریان اصلی در جهان اسلام، احترام به یهودیان و رعایت حقوق آن‌ها بر اساس قرارداد ذمه است.(۸)
نتیجه:
با عنایت به آنچه گذشت، روشن می‌شود که دین یهودیت اگرچه دارای ریشه‌های الهی است اما به سبب تحریف و ورود آموزه‌های انحرافی در آن، تصویری از خداوند و انبیای الهی و سایر انسان‌ها ارائه می‌کند که به دور از عدالت و اخلاق است و با تعالیم اصیل الهی سازگار نیست. این تصویر خشونت‌گرا و نژادپرستانه که کودک کشی و تجاوز و نسل‌کشی را طبیعی می‌داند و غیریهودی را نه انسان، بلکه حیوانی انسان‌نما می‌داند که فلسفه وجودی او، چیزی جز خدمتگزاری به یهودیان نیست؛ قطعاً تأثیر بسزایی در شکل‌گیری ذهنیت یهودیان داشته و چه‌بسا بسیاری از رفتارهای خشونت‌آمیز اسرائیلی‌ها علیه فلسطینی‌ها (اخراج آن‌ها از فلسطین و سلب حقوق بشر از آن‌ها یا کودک کشی و نسل‌کشی)، به سبب رواج این آموزه‌های انحرافی در میان یهودیان باشد.
پی‌نوشت‌ها:
۱. برای مطالعه بیشتر، رک: سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، یهودیت، قم، آیت عشق، ۱۳۸۴ ش؛ نیکزاد، عباس، کتاب مقدس زیر ذره‌بین، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۳ ش.
۲. تثنیه، ۲۰: ۱۰-۱۷.
۳. یوشع، ۶: ۲۰-۲۴.
۴. اعداد، ۳۱: ۱۷-۱۸.
۵. اعداد، ۳۳: ۵۲-۵۶.
۶. اگوست روهلنج، الکنز المرصود فی قواعد التلمود، ترجمه یوسف نصرالله، مصر، مطبعه المعارف، ۱۸۹۹، ص۵۳.
۷. برای مطالعه بیشتر، رک: معینی فر، محمد و میثم جوادنیا، بررسی احکام مربوط به معابد نامسلمانان از دیدگاه مذاهب فقهی اسلامی، دو فصلنامه مطالعات تطبیقی مذاهب فقهی، سال اول، بهار و تابستان ۱۴۰۰ ش، شماره ۱؛ رجبی، حسین و محمدرضا باقری، حقوق شهروندی اقلیت‌های دینی از منظر فقه امامیه، فصلنامه سیاست متعالیه، پاییز ۱۳۹۴ ش، شماره ۱۰.
۸. برای مطالعه بیشتر، رک: نقوی، حسین، یهودیان در سرزمین‌های اسلامی، مجله معرفت ادیان، زمستان ۱۳۸۹ ش، شماره ۱، ص۷۳-۱۰۵.
موضوع: