سوال:
اگر مردم فلسطین با قبول برگشت اسرائیل به سرزمین های 1967 اسرائیل را به رسمیت بشناسند، آیا ما هم به رسمیت خواهیم شناخت؟
پاسخ:
مسئله ی فلسطین از چند جهت اهمیت دارد: کشتار مسلمانان، و ایجاد ناامنی برای ایشان، غصب سرزمینهای اسلامی و مسلمانان، و همچنین اشغال و سیطره بر بیت المقدس و قبله اول مسلمانان. در حالی که اسلام صراحتا تسلط کفار بر مسلمانان را مردود اعلام کرده و آن را بر نمیتابد: «وَ لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ سَبيلاً»؛ و خداوند هرگز براى كافران راه [تسلّطى] بر مؤمنان قرار نداده است.(1)
طبیعتا اصل این تسلط به لحاظ دینی نامشروع بوده و سکوت در برابر آن جایز نیست. همچنین اصل این حرکت غاصبانه است، و به رسمیت شناختن غصب معنا ندارد! طبیعتا حتی اگر یک وجب از این خاک در اشغال بماند نمی توان آن را پذیرفت! بله می شود مرحله به مرحله بر سر عقب رفتن اسرائیل گام برداشت، اما هدف نهایی رهایی تمام نقاط اشغال شده است، همان طور که مقام معظم رهبری می فرمایند:
«ملت فلسطین همان طور که در غزه عمل کردند، هر بخش از خاک فلسطین را که بتوانند آزاد کنند، به وسیله‌ی دولت برگزیده‌ی خود، اداره‌ی امور آن را بر عهده خواهند گرفت، ولی هرگز هدف نهائی را از یاد نخواهند برد.(2)
علاوه بر اینکه روشن است حتی اگر خود فلسطینیها هم بر مرزهای سال 1967 با اسرائیل توافق کنند، این توافق نهایت خواستهی آنها نیست؛ بلکه از باب ناچاری است، یعنی از باب استیفای بخشی از حقوق از دست رفته خود دارند چنین مسئلهای را می پذیرند، و طبیعتا اگر برایشان مقدور باشد خواهان پس گرفتن تمام اراضی خویش هستند، اما چون قادر بر آن نیستند به همین مقدار رضایت داده اند.
با این اوصاف روشن میشود حتی بر فرض به رسمیت شناختن اسرائیل با مرزهای 1976 از سوی فلسطینین، از نگاه اسلام و امتهای اسلامی همچنان حکومت اسرائیل، یک حکومت اشغال گر تلقی شده و توجیهی برای پذیرش آن وجود ندارد، فلسطینیها هم اگر بر چنین فرضی اسرائیل را به رسمیت شناختهاند از باب به دست آوردن یک ثمره حداقلی است، اما برای ایران و سایر کشورها چه توجیهی دارد که چنین غصبی را به رسمیت بشناسد؟ ما در این خصوص تابع ادله دینی هستیم، نه قراردادهای اجتماعی که در تنافی با متون دینی بوده، و از سر ناچاری پذیرفته می شوند.
همچنین مسئله بیت المقدس یک مسئله ای فراتر از مسلمانان فلسطین است؛ منطقه ای است که به همه مسلمانان تعلق دارد؛ بلکه بالاتر، میتوان گفت مسئله دفاع از حقوق مظلومی است که از سر ناچاری دارد رضایت می دهد(بر فرض به رسمیت شناختن) انسانیت و بشریت است، همان طور که مقام معظم رهبری می فرمایند:
«مسئله‌ی غزه مسئله‌ی یک تکه سرزمین نیست؛ مسئله‌ی فلسطین فقط مسئله‌ی جغرافیا نیست؛ مسئله‌ی بشریت و انسانیت است».(3)
پی نوشت ها:
1. نساء:141/4.
2. بیانات در کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین، ۱۳۹۰/۰۷/۰۹ .
3. بیانات در دیدار شرکت کنندگان در افتتاحیه ی همایش غزه، ۱۳۸۸/۱۲/۰۸
http://www.askdin.com/showthread.php?t=46772&p=1006740&viewfull=1#post10...