سوال:
بجز مکتب اهل بیت (ع) که در مساله وضو قائل به مسح روی پا بوده؛ می خواستم بدانم در میان صحابه و تابعین مجموعا چند قول وجود داشته؟
آیا در میان صحابه و تابعین کسی قائل به مسح پا بوده است؟
پاسخ:
با سلام و عرض ادب
قرآن کریم در آیه ی وضو وظیفه ی مکلّفین را بیان فرموده، چنانکه می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْن»؛ اى كسانى كه ايمان آورده ايد، چون به [عزم] نماز برخيزيد، صورت و دستهايتان را تا آرنج بشوييد و سر و پاهاى خودتان را تا برآمدگى پيشين [هر دو پا] مسح كنيد.[1]
دراینکه وظیفه ی مکلّف در مورد پاها آیا مسح بوده و یا شستن، اقوالی در میان صحابه و تابعین مطرح بوده که عبارتند از:
1. قول به تعیّن وجوب مسح پاها در وضو. (مکتب اهل بیت علیهم السلام)؛ که این قول مبتنی بر ظهور آیه ی شریفه و قواعد زبان عربی است.
2. قول به تعیّن وجوب شستن پاها در وضو. (جمهور اهل سنت)؛
3. قول به جمع میان مسح و شستن. (داود بن علی ظاهری و ناصر الحق از زیدیه)؛
4. قول به تخییر میان شستن و مسح نمودن. (حسن بصری).[2]
در این میان گروهی از اصحاب و تابعین قائل به مسح پا بوده اند که اسامی برخی از آنان چنین است: عبدالله بن عباس؛ انس بن مالک؛ ابو مالک اشعری؛ عکرمه؛ عثمان بن عفان (در نقل اول او)؛ موسی بن انس؛ حصین بن جندب؛ رفاعة بن رافع؛ قتادة؛ بسر بن سعید؛ عبدالله بن زید مازنی؛ عباد بن تمیم المازنی؛ نزال بن سبره؛ اوس بن ابی اوس؛ عامر شعبی؛ جبیر بن نفیر؛ اسماعیل بن ابی خالد؛ و...[3]
موفق باشید.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=63806&p=998851&viewfull=1#post998851