از مهمترين شيوه هاي مؤثر در نهادينه کردن حجاب و عفاف، روش الگويي است. به طور طبيعي تربيت ابتدايي انسان با روش الگويي شکل مي گيرد، کودک در چند سال نخست زندگي، همه کارهايش را از اطرافيان که در درجه اول، پدر و مادر اويند، الگوبرداري مي کند، با تقليد از آنان رشد مي کند و ساختار تربيتي کودک، نقش زيادي دارد. کودک، مقلد خوبي است و به آساني و بدون هيچ زحمت و مشقتي و فقط از راه تقليد، مي آموزد. او مي بيند، مي شنود و پس از مدتي تکرار مي کند. تنها کافي است الگوهايي را در معرض ديد و ارتباط با او قرار دهيد که هم محبوب او باشند و هم محجبه. بنابراين قبل از اينکه بخواهيد او را با گفتار به حجاب توصيه کنيد با رفتار خود حجاب را به او آموزش دهيد. فرزندان ما آن طور که ما هستيم ميشوند نه آن طور که ما ميخواهيم.
از افراط و تفريط در اين امر خودداري شود. با لباس هاي مبتذل بيرون برده نشود. اين باعث ميشود مورد توجه و احيانا تشويق و علاقه اطرافيان قرار گيرد و کم کم به نمايش گري و بي حجابي عادت کند. در عين حال هم فعلا درباره چادر سختگيري نشود. بگذاريد خودش حجاب چادر را انتخاب کند.
در خريد لباس نيز ملزومات حجاب را مد نظر قرار دهيد. برايش روسري، مقنعه و چادر تهيه کنيد و وقتي از آنها استفاده ميکند او را مورد تشويق قرار دهيد.
با توجه به اينکه دختر شما مادري همچون شما دارد ميتوان پيش بيني کرد که به طور طبيعي به حجاب علاقه مند شود و به آن ملتزم شود. تنها شما بايد زمينه را براي اين التزام و انتخاب مساعد کنيد. مراقب باشيد خاطره بدي از حجاب پيدا نکند. مثلا وقتي چادر پوشيده مورد تمسخر قرار نگيرد و ......
حجاب مانند ساير واجبات شرعي از ۹ سالگي که معادل آن به سال شمسي تقريبا ۸ سال و نه ماهگي است بر دختر واجب ميشود. اما مانند عبادات تمريني ديگر که از قبل از سن بلوغ آغاز ميشود حجاب نيز بايد از قبل تمرين شود تا با رسيدن به سن بلوغ، انجام آن سخت نباشد. در برخي از روايات وارد شده است که بعد از شش سالگي دختر، مردان نامحرم او را نبوسند و به همين ترتيب دختر به حفظ حريم با نامحرم عادت داده مي شود.