پاسخ:
در اصطلاح اخلاقی و عملی، شیعه علی (علیه السلام) بودن به معنی پیرو آن حضرت بودن است، یعنی این که انسان شیوه زندگی و رفتار و اخلاق خود را بر اساس زندگی علی (علیه السلام) تنظیم نماید، یعنی آن حضرت و اولاد طاهرینش را عملا راهنما و الگوی زندگی خویش قرار دهد و بکوشد تا کیفیات نفسانی، اخلاقی و همچنین ظواهر زندگی خود را به کیفیات زندگی و کمالات آن حضرات نزدیک نماید، یعنی این که انسان در زندگی فردی و اجتماعی‌اش و همچنین در زندگی طبیعی و معنوی، پایش را جای پای آن اولیای معصوم بگذارد و شیعه و دنباله رو ایشان باشد. لذا شرکت در عزاداری و سایر مراسمات زمانی ارزشمند است که شخص در عمل پیرو سیره حضرات معصومین (علیهم السلام) باشد و اما در غیر این صورت برای شخص نه در این دنیا و نه در آخرت سودی ندارد.
پس شیعه واقعی، پیرو اهل بیت (علیهم السلام) بودن است، و راه اهل بیت (علیهم السلام) نیز همان راه قرآن است. راه قرآن هم تقوای الهی است و اگر شخصی در خانواده اخلاق نداشته باشد قطعا تقوا ندارد و نمی‌‌‌توان به عنوان شیعه اهل بیت (علیهم السلام) از ایشان نام برد چون اهل بیت (علیهم السلام) نسبت به خانواده تأکید زیادی داشته اند. در این باره پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «هر زنی که شوهرش را آزار دهد، اگر تمام عمرش را روزه بگیرد و شب‌ها عبادت کند و بنده‌ها آزاد نماید و مال‌ها در راه خدا انفاق کند، خداوند هیچ نماز و کار نیکی را از او نمی‌‌‌پذیرد، تا آنگاه که به شوهرش کمک کند و او را از خود راضی کند، وگرنه آن زن اولین کسی است که به جهنم می‌رود. سپس فرمودند: مرد هم اگر همسر خود را اذیت کند یا به او ظلم نماید، چنین گناه و عذابی خواهد داشت.» (1)
پی نوشت:
1-ثواب الاعمال، ص 335، ح1
موضوع: