پرسش:
بنده در اثر عبادت، دچار عجب و خودپسندی و پشت سرش دچار افسردگی شدید و حسادت شدید شدم و قرص می خورم، علایم زیادی از عجب در خودم دیدم، الان احساس استغنا از دعا دست می دهد و این که اگر خوبی داشته باشم به خدا منت می‌گزارم، و اعتماد به نفس کاذب دارم، چه باید کرد؟
پرسش:
راه درمان شما این است که فکر خود را مدیریت نمایید. به این معنا که هر گاه کار خوبی، عبادتی، و... انجام می دهید، از فکر کردن به آن کار خوب و یا آن عبادت، پرهیز نمایید. هر موقع هم آن افکار به سراغ شما می آید به جای دامن زدن و توجه کردن به آن، سریعا انصراف ذهنی بدهید. یعنی با تغییر مکان دادن، و خود را به کاری مشغول کردن، با کسی صحبت کردن، سوره ناس و صلوات را داشتن، ان افکار را از ذهن خارج کنید.
نتیجه کنترل افکار، آن است که زمینه منت گذاشتن به خدا، عجب، اعتماد به نفس کاذب و... از بین می رود.
در واقع مشکل اصلی شما این است که وقتی عبادتی، دعایی و ... انجام می دهید، در افکار خود آن افعال را مرور می دهید و راه را برای عجب و منت گذاشتن و ... باز می کنید، ولی وقتی که با راهکار فوق، مجال فکر کردن را نسبت به آن اعمال خیر، از بین ببرید، مشکلات مطرح شده، مجالی برای برزو ظهور پیدا نخواهند کرد.
البته این مدیریت افکار، نیاز به تمرین و گذر زمان دارد، تا بتواند به نتیجه مطلوب برسد.