سؤال:
منظور از یقطین از آیه «وَ أَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ» (صافات: 37/ 146) چیست؟ و آن درخت برای چه کاری استفاده شد؟
پاسخ:
«فَنَبَذْناهُ بِالْعَراءِ وَ هُوَ سَقِيمٌ. وَ أَنْبَتْنا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ»
مراد از يقطين در آيه چنان كه گفتهاند، كدو است. درخت و بوته كدو در زمين پهن شده و داراى برگ‌هاى گرد و بزرگ است در کتاب لغت «اقرب الموارد» گويد: يقطين، گياهى است كه ساق ندارد مثل بوته حنظل و خيار ولى در عرف در كدوى گرد مانند خربزه به كار رود. علامه طبرسى (قدس سره) می‌فرمايد: آن كدو است و بقولى هر گياه بى ساق.
آيه در باره يونس (عليه السّلام) است چون از شكم ماهى به زمين افتاد، در سايه برگ‌هاى كدو استراحت كرد و گرنه آفتاب او را مىسوزاند كه در شكم ماهى پوست بدنش به صورت کامل، نازک شده بود، لفظ «أَنْبَتْنا» نشان می‌دهد روئيدن آن به طور خارق العاده بوده است.
يعنى: او را از شكم ماهى بيرون انداختيم كه مريض بود و درخت كدوئى بر وى رويانديم. اين لفظف فقط يك‌بار در قرآن مجيد به كار رفته است. (1)
منبع و مأخذ:
1. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج 7، ص 268.
http://www.askdin.com/thread25343.html
دیدگاه جدیدی بگذارید