سؤال:
اگر خواستگار از دختر خانم بپرسد که آيا قبلا با کسی در ارتباط بوده است و دختر هم قبلا با کسی در ارتباط بوده ولي حالا ديگر نيست و توبه کرده، این خانم چه جوابی باید به خواستگار بدهد؟ اگر بگويد، نه، دروغ محسوب می شود؟ به نظر شما این خانم در اینجا چه واکنشی باید داشته باشد؟
پاسخ:
خداوند متعال در قرآن کریم ازدواج را مایه آرامش معرفی فرموده «وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَة؛ یكى از آيات (لطف) او آن است كه براى شما از جنس خودتان جفتى بيافريد كه در كنار او آرامش يافته و با هم انس گيريد و ميان شما رأفت و مهربانى برقرار فرمود»(1) و همانطور كه ميدانيد ازدواج يكي از مهمترين حوادث زندگي است و نقش بسيار مهمي در همه ابعاد زندگي انسان دارد.
براي يك ازدواج موفق لازم است كه طرفين آگاهي و شناخت خوبي نسبت به يكديگر بيابند و يكي از راه هاي آشنايي بيشتر دختر و پسر صحبت هاي آن دو در خواستگاري است كه اگر در اين گفتگوي كوتاه اما با ارزش مسائل و نكات ضروري و با اهميت مطرح گردد مي توان از آن بهره هاي خوبي برد. پس هريك از طرفين خواستگاري اين حق را دارد كه در مورد گذشته طرف ديگر، مطالبي را جويا شود هرچند متّه به خشخاش گذاشتن و دقت وسواس گونه و شكاكانه را نهي مي كنيم.
اما در این گفتگو نکته مهمی وجود دارد و آن هم اینکه اگر چه صداقت و درستي مايه ثبات يك ازدواج مي باشد اما در برخي موارد بازگو نكردن مسايل واقعي، دروغ به شمار نمي آيد مثلا در صورتي كه فردي در گذشته رفتاري غير شرعي داشته و از طرفي از عمل خود به شدت پشيمان مي باشد؛ در اين صورت مي تواند به خواستگار خود پاسخ عدم مشكل را بدهد. اشتباهي كه بعضي از دختران و پسران در جلسه خواستگاري مرتكب ميشوند اين است كه همه گذشته خود را (كه بعضا همراه با اتفاقات، رفتارها، صفات يا ارتباطات غلطي بوده است كه اكنون از آنها ناراحت و پشيمانند) به بهانه صداقت يا جلب اعتماد طرف مقابل، مطرح ميكنند حال آنكه اين عمل در بسياري موارد اثر عكس داشته كه نتيجه منفي آن در همان زمان (به صورت طبيعي خواستگاران با شنيدن اين گونه مسائل از ازدواج كردن با شخص مورد نظر منصرف مي شوند) يا در زندگي مشترك، دامنگير طرفين خواهد شد.
در خصوص سؤال شما نیز همین مسئله صدق می کند و نباید دختر اعتراف به رابطه گذشته خود نماید. البته بیان این مسئله به صورت توریه بدون اشکال است و دختر می تواند نیت کلام خود را تغییر داده و اعلام به عدم ارتباط نماید (مثلا در نیت خود روز قبل را در نظر گرفته و اعلام به عدم رابطه نماید ولی نباید زمان آن را بیان نمایید).
به هر حال دروغ گفتن حرام است ولی راست گفتن واجب نیست. در خیلی از جاها می توان دروغ نگفت ولی راست هم بیان نشود. کما اینکه در خیلی از جاها مصلحت در این است که خیلی از مسائل بیان نشود.
به صورت کلی به نظر می رسد بیان این مسائل حتی به بهانه اثبات صداقت صحیح نیست و بهتر است حتی بعد از ورود به زندگی مشترک نیز این موضوعات بیان نشود. البته بهتر است فرد فرصت لازم برای دل کندن از مورد قبلی را رعایت نماید تا به مشکلات افشاء ارتباط در آینده منجر نشود.
-----------------------------------------------------------------
پی نوشت:
1. روم: 21.
پاسخ:
خداوند متعال در قرآن کریم ازدواج را مایه آرامش معرفی فرموده «وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَة؛ یكى از آيات (لطف) او آن است كه براى شما از جنس خودتان جفتى بيافريد كه در كنار او آرامش يافته و با هم انس گيريد و ميان شما رأفت و مهربانى برقرار فرمود»(1) و همانطور كه ميدانيد ازدواج يكي از مهمترين حوادث زندگي است و نقش بسيار مهمي در همه ابعاد زندگي انسان دارد.
براي يك ازدواج موفق لازم است كه طرفين آگاهي و شناخت خوبي نسبت به يكديگر بيابند و يكي از راه هاي آشنايي بيشتر دختر و پسر صحبت هاي آن دو در خواستگاري است كه اگر در اين گفتگوي كوتاه اما با ارزش مسائل و نكات ضروري و با اهميت مطرح گردد مي توان از آن بهره هاي خوبي برد. پس هريك از طرفين خواستگاري اين حق را دارد كه در مورد گذشته طرف ديگر، مطالبي را جويا شود هرچند متّه به خشخاش گذاشتن و دقت وسواس گونه و شكاكانه را نهي مي كنيم.
اما در این گفتگو نکته مهمی وجود دارد و آن هم اینکه اگر چه صداقت و درستي مايه ثبات يك ازدواج مي باشد اما در برخي موارد بازگو نكردن مسايل واقعي، دروغ به شمار نمي آيد مثلا در صورتي كه فردي در گذشته رفتاري غير شرعي داشته و از طرفي از عمل خود به شدت پشيمان مي باشد؛ در اين صورت مي تواند به خواستگار خود پاسخ عدم مشكل را بدهد. اشتباهي كه بعضي از دختران و پسران در جلسه خواستگاري مرتكب ميشوند اين است كه همه گذشته خود را (كه بعضا همراه با اتفاقات، رفتارها، صفات يا ارتباطات غلطي بوده است كه اكنون از آنها ناراحت و پشيمانند) به بهانه صداقت يا جلب اعتماد طرف مقابل، مطرح ميكنند حال آنكه اين عمل در بسياري موارد اثر عكس داشته كه نتيجه منفي آن در همان زمان (به صورت طبيعي خواستگاران با شنيدن اين گونه مسائل از ازدواج كردن با شخص مورد نظر منصرف مي شوند) يا در زندگي مشترك، دامنگير طرفين خواهد شد.
در خصوص سؤال شما نیز همین مسئله صدق می کند و نباید دختر اعتراف به رابطه گذشته خود نماید. البته بیان این مسئله به صورت توریه بدون اشکال است و دختر می تواند نیت کلام خود را تغییر داده و اعلام به عدم ارتباط نماید (مثلا در نیت خود روز قبل را در نظر گرفته و اعلام به عدم رابطه نماید ولی نباید زمان آن را بیان نمایید).
به هر حال دروغ گفتن حرام است ولی راست گفتن واجب نیست. در خیلی از جاها می توان دروغ نگفت ولی راست هم بیان نشود. کما اینکه در خیلی از جاها مصلحت در این است که خیلی از مسائل بیان نشود.
به صورت کلی به نظر می رسد بیان این مسائل حتی به بهانه اثبات صداقت صحیح نیست و بهتر است حتی بعد از ورود به زندگی مشترک نیز این موضوعات بیان نشود. البته بهتر است فرد فرصت لازم برای دل کندن از مورد قبلی را رعایت نماید تا به مشکلات افشاء ارتباط در آینده منجر نشود.
-----------------------------------------------------------------
پی نوشت:
1. روم: 21.