پرسش:
من خانمی 29 ساله و مهندس هستم. خیلی وقت پیش با یکی از همکاران در محیط کار آشنا شدم. ایشان 32 ساله و مثل خودم مهندس هستند. هر دو موقعیت شغلی و اجتماعیِ مشابهی داریم. در برخورد اول من جذب ایشان شدم و احساس کردم ایشان هم متقابلا جذب من شدند. ابتدا ارتباط چندانی نداشتیم. اما مدتی بعد به خاطر شرایط کاری ارتباطمان در فضای مجازی بیشتر شد. ایشان اشعار عاشقانه ارسال می کردند و دلیلش را علاقه به شعر بیان کردند. چون این کار فراتر از رابطه کاری بود، از ایشان خواستم دیگر پیام ندهند. ایشان قبول کردند. اما بعد از سه ماه، به خاطر شرایط کاری هفته ای یک بار همدیگر را می بینیم. ایشان در محل کار، سر صحبت را به بهانه های مختلف باز می کنند و از من سؤالاتی درباره علاقه مندی هایم و ... می پرسند. ایشان درباره ازدواج تاکنون حرفی نزده اند. می خواهم بدانم چطور می توانم این رابطه را به سمت ازدواج سوق دهم؟
پاسخ:
شما خانمی جوان هستید که مانند هر فرد سالمی دوست دارید همسری مناسب و سازگار بیابید که نیازهای عاطفی و جسمی شما را به صورت شایسته ای برآورده سازد و زندگیِ شیرینی را برایتان رقم بزند.
در مورد رابطه شما و همکارتان باید نکاتی را بگویم:
1- از اینکه گفته اید:«در برخورد اول من جذب ایشان شدم»، مشخص می شود که شما درگیرِ احساساتِ شدیدی شده اید و بدونِ اطلاع از ویژگی های شخصیّتی و اخلاقیِ ایشان، به این همکارتان علاقه پیدا کرده اید. تصوّر نکنید که من دوست ندارم شما همسر مناسبِ خود را بیابید. من به عنوان یک مشاور که درگیرِ احساسات نیستم، به موضوعِ رابطه شما و همکارتان نگاه می کنم. فردی که درگیرِ احساسات می شود، از دیدنِ درستِ ویژگی های طرف مقابلْ ناتوان می گردد و چه بسا عیب و ایرادهایِ طرفِ مقابل را حُسن و خوبی تصوّر می نماید.
2- اینکه گفته اید:«احساس کردم ایشان هم متقابلا جذب من شدند» نوعی فرافکنیِ احساسِ علاقه به دیگری است. فرافکنی مکانیزمی است که فرد، به صورتِ ناخودآگاهْ احساساتِ خود را به دیگری نسبت می دهد. شما در واقع دلیلِ روشن و قاطعی برای عاشق بودنِ همکارتان ندارید. حتی شاید بتوان گفت:«همکارتان علاقه چندانی به شما ندارد و کارهایی مانند ارتباط مجازی و سؤال پرسیدن در محیط کارْ تنها از روی کنجکاوی بوده است». مردهای زیادی برای تجربه یِ هیجانِ ناشی از ارتباط مجازی، دست به این کار می زنند. آیا این کارِ آنها نشانه علاقه داشتن به طرف مقابل است؟؟!! خیر.
این تصوّر که همکارتان به شما علاقه مند است، اکنون با اقدام نکردنِ او برای خواستگاری زیر سؤال رفته است و شما نگران شده اید.
3- به احتمال زیاد این سؤال برایتان پیش آمده که «من الان چه کار کنم؟». به شما می گویم:
الف) احساس به تنهایی نمی تواند دلیلِ قاطعی برای وجود تناسب و تفاهم میانِ یک خانم و آقا باشد. اگر بعد از اقداماتی که خواهم گفت، این آقا به خواستگاریِ شما آمد، باید در مورد ویژگی هایِ شخصیّتیِ او تحقیق نمایید و برای بررسیِ تناسب میان خودتان و این آقا از یک روانشناس و مشاورِ خانواده خبره و متعهّد کمک بگیرید. برای اینکه کمی احساساتِ شدیدتان کاهش یابد، لطفا در اولین فرصت به یک دادگاه خانواده در محل زندگیِ تان بروید. ورود به مجتمع های قضاییِ خانواده برای همه آزاد است. هیچ فردی مانع ورود شما نخواهد شد. به دادگاه بروید و دقایقی به زوج هایی که به آنجا آمده اند نگاه کنید. بسیاری از آنها زندگیِ شان را با شور و عشق وصف ناپذیر آغاز کرده اند. اما به خاطر کوتاهی در بررسیِ تناسب و سازگاریِ ویژگی های شخصیّتی به نقطه ای رسیده اند که راهی جز متارکه و طلاق نیافته اند.
ب) اگر پس از این مراجعه به دادگاه علاقه تان به آن همکار کاهش نیافته بود، مطالب زیر را بخوانید:
- خانم هایی که دوست دارند مردی را جذب خود کنند باید بدانند که نباید تصوّر نمایند که یک مرد هم دقیقا مثل یک زن فکر می کند و احساس می نماید. این تصوّری بسیار اشتباه است که باعث می شود خانم های زیادی برای جذب مردِ مورد علاقه شان دست به کارهایی بزنند که وضعیّت را خراب تر می کند و باعث دوری و فاصله گرفتنِ مرد از آنها می شود. این را بدانید که «مغز یک مرد با مغزِ یک زن فرق دارد». پس فکر نکنید کاری که شما یا هر زنی را جذب می کند، باعثِ جذب مردان نیز می شود. خانم هایی که این تصوّر اشتباه را در سرشان می پرورانند، به مرد مورد علاقه شان زیاد نزدیک می شوند، سعی می کنند تا می توانند از او خبر بگیرند و به او نشان دهند که وضعیّت او برایشان اهمیّت دارد. اما این کارها باعث می شود که مردْ بیش از پیش از آنها فاصله بگیرد. زیرا ادراکِ یک مرد از این رفتارها این است که این خانم به من آویزان شده است.
- هیچ وقت از یک مرد خواستگاری نکنید:
شاید در برخی کشورها مانند هندوستان خواستگاریِ دختر از پسر مرسوم باشد، اما باید بدانید که شما در ایران زندگی می کنید و در فرهنگِ ایرانی اگر دختری از یک پسر خواستگاری کند، آن پسرْ این موضوع را یک امتیاز برای خود محسوب می نماید، حالت دفاعی به خود می گیرد و عقب نشینی می کند و طاقچه بالا می گذارد.
- از رابطه تلگرامی و پیامکی و کلّاً رابطه در فضای مجازی خودداری نمایید:
اینکه شما به همکارتان گفته اید که رابطه تلگرامی فراتر از رابطه همکاری است و از او خواسته اید دیگر پیام ندهد، حرکت خوبی بوده است. شما با این کار به او نشان داده اید که خانمی هستید که دسترسی به او آسان نیست. مردها از این نوع زن ها خوششان می آید. این را بدانید که مردها از زن هایی که به راحتی به دست بیایند متنفّرند. اگر می خواهید همکارتان جذب شما شود، خود را خانمی که دسترسی به او آسان است نشان ندهید. از رابطه تلگرامی به شدت خودداری نمایید. این جمله را به یادداشته باشید:«آویزونْ گریزون؛ گریزونْ آویزون». منظور از این جمله آن است که در رابطه هر چقدر به طرف مقابل بچسبید و آویزانِ او باشید، او از شما بیشتر فاصله می گیرد و دورتر می شود و هر قدر دست نیافتنی تر خود را نشان دهید و از او گریزان باشید، او بیشتر به شما جذب می شود و می چسبد. به عبارت بهتر برای جذب یک نفر، او را از خود محروم کنید و از او فاصله بگیرید و حتی در مواردی خودتان را با دیگران سرگرم کنید تا او به دنبالتان بیاید. این یک راهکارِ بسیار مهمّ برای جذب طرف مقابل به سوی خود است. البته این راهکار به آن معنا نیست که با اخم و عصبانیت و ترش رویی با طرف مقابل برخورد کنید. خیر! بلکه وقتی طرف مقابل به سمت شما آمد، از او استقبال کنید و با مهربانی با او برخورد نمایید، ولی باز هم آویزانِ او نشوید؛ بلکه فقط خوش برخورد باشید. راهکار«گریزونْ آویزون» مبتنی بر قانون «هر چه کمیاب باشد، محبوب می شود» است. الماس چون کمیاب است، همه دوستش دارند. سنگ های سیاه نیز چون به وفور در دسترس هستند، مورد علاقه نیستند.
توجه داشته باشید که راهکار «گریزونْ آویزون» به صورت موقّت می تواند باعث جلب طرف مقابل شود. این گونه نیست که در زندگیِ مشترک نیز این راهکار مفید باشد. در زندگی مشترک باید زن و شوهر به سوی شکوفاکردنِ رابطه پیش بروند. زوج هایی که در رابطه فقط به دنبالِ لذّت جنسی و جسمی هستند، پس از مدتی از رابطه دلزده می شوند و دیگر رابطه شان دچار روزمرّگی می شود. به خوبی به خاطر دارم که پسری از من می پرسید:«چرا من وقتی با یک دختر آشنا می شوم، فقط دو هفته ازوجودش لذت می برم و بعد از آن دیگر برایم جذّابیتی ندارد؟». به او گفتم: وقتی در رابطه فقط به دنبال لذت جوییِ جسمی هستید، مشخص است که به زودی از او خسته می شوید. آن چه یک رابطه را به صورت پایدارتری درمی آورد، توجه به زیبایی های روح و روانِ طرف مقابل است. این زیبایی ها هستند که گَردِ کُهنِگی بر آنها نمی نشیند و با گذشت زمان بر اهمیتِ شان افزوده می شود. درست مانند عشق میان پیرزن ها و پیرمردها که با گذشت سال ها و پیرشدن و شکسته شدنِ جسمشان نه تنها باقی مانده؛ بلکه از روز اول برّاق تر و زیباتر شده است.
اگر شما بخواهید از راهکار«گریزونْ آویزون» در زندگیِ مشترک نیز بهره ببرید، نمی توانید انتظار داشته باشید که رابطه تان آرامش بخش بماند. زیرا در صورت استفاده مکرّر از این راهکار، یا همسرتان از این وضعیت خسته می شود و عطای این رابطه و زندگی را به لقایش می بخشد یا اگر در زندگیِ مشترک بماند، همسرتان شخصیّتی ضعیف و رفتاری بچگانه مبتنی بر نیاز به محبّت و توجهِ شدید از خود نشان می دهد. آن چه باعث دوامِ زندگی مشترک و رضایت بخش بودنِ آن می شود، آموختنِ مهارت های زندگیِ مشترک و بهره گیری از آنها است. زن و شوهری که این مهارت ها را می آموزند و به کار می گیرند، به خوبی می دانند چگونه روحِ یکدیگر را نوازش دهند و آرامش را به دیگری هدیه دهند.
این را آویزه گوشتان کنید که اگر همکارتانْ شما را می خواهد باید سختی های ازدواج را به جان بخرد و به صورت رسمی از شما خواستگاری کند.
دوستان عزیزی که این پست را می خوانید
توجه داشته باشید که ملاک مهمّ در پایداریِ ازدواج، تناسب میان دو طرف است. اگر دختر و پسر از نظر سنّی تناسب نداشته باشند یا شخصیّت هایشان با یکدیگر تفاوت چشمگیری داشته باشد، به گونه ای که نتوانند تفاوت های یکدیگر را تحمّل نمایند، به کارگیریِ راهکارِ «گریزونْ آویزون» فقط باعث ورود آنها به یک رابطه معیوب و بنیان نهادنِ ساختمانی می شود که بر رویِ زمین سُست بنا شده است. این رابطه معیوب و ساختمانِ ناقصْ دیر یا زود فرو می پاشد و فقط حسرت عُمرِ از دست رفته برای دو طرف باقی می ماند.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=64107&p=1014090&viewfull=1#post10...