سؤال:
من کارمند با 33 سال سن و تحصیلکرده متاسفانه در انتخاب همسر دچار مشکل هستم، در واقع هر شخصی برای خواستگاریم می آید به جای بررسی معیارهایم طرف را زیر ذره بین بدبینی هایم میبرم، الان همکارم با اختلاف 16 سال و مجرد خواستگارم است، دو بار به صورت غیررسمی و حضوری با هم صحبت کردیم، ولی در انتخابم دودلم، ترس از تنهایی و نبود خواستگار روی تصمیم گیریم بیشتر اثر میگذارد
خواهشا راهنمایی بفرمایید.
پاسخ:
شما بحمدالله فردي فهميده و با تحصيلات هستيد. اما به نظر مي رسد در انتخاب همسر كمال گرا باشيد و همين موضوع باعث وسواس در انتخاب شما شده و علت اصلی آن هم بالا رفتن سن شماست؛ درست است كه در انتخاب همسر دقت و تأمل، لازم و ضروري است اما نبايد به سخت گيري در حد وسواس منجر شود.
خواهر گرامی!
شما در اين قضيه بايد واقعبين باشيد و دچار كمالگرايي منفي و ايدهآلنگري افراطي نشويد و اگر اين روحيه در شما شكل گرفته است بايد با روحيه كمالگرايي خويش مقابله كنيد و با مراجعه حضوري به مراكز مشاورهاي كمالگرايي منفي خويش را تعديل نماييد و وسواس در ازدواج را كنار بگذاريد.
براي درمان و تعديل كمالگرايي منفي توصيه مي شود با مراجعه حضوري به مراكز مشاورهاي و خدمات روانشناختي معتبر و گفتگو با مشاوران و روانشناسان باتجربه اقدامات لازم را در اين خصوص انجام دهيد.
نکته ی دیگر اینکه اصولاً در انتخاب همسر هر مقدار هم تلاش كنيد، مطابقت كامل و صد در صد با طرف مقابل تان حاصل نخواهد شد و برخي تفاوتها جزئي وجود خواهد داشت. گاهي همين تفاوتها زندگي را شيرين ميكنيد و باعث تنوع در آن ميگردد. مهم اين است كه شما در معيارها و ملاكهاي اساسي و مهم ازدواج بيشترين تناسب و همخواني را با طرف مقابل تان داشته باشيد، در اين صورت، تفاوتهاي جزئي خيلي ضرري به زندگي شما نميزند. برخي از تفاوتهاي جزئي و يا اختلاف سليقه را ميتوان به تدريج و با گفتگو، استدلال و منطق و البته ميتوانيد با برنامهريزي درست و اصولي و بهكار بردن برخي تكنيكهاي تغيير رفتار برطرف كرد، اما اگر با طرف مقابل تان در معيارها و ملاكهاي ازدواج تفاوتهاي فاحشي داشته باشيد، به احتمال خيلي زياد در زندگي دچار مشكل خواهيد شد.
بايد توجه داشت كه تنها اعتدال و ميانه روي است كه انسان را به سرمنزل مقصود ميرساند و افراط و تفريط يا تندروي و كندروي در هر كار و عرصهاي آدمي را از نيل به هدف باز ميدارد.
در امر مقدس ازدواج و تحقيق و معيار سنجي و معيار سازيهاي آن، بايد اعتدال را در پيش گرفت. نه سخت گيري و احتياط غير ضروري كار درستي است و نه ولنگاري و ريسك كردن، در اصطلاح فلسفي ميگويند: «أنَّ الشيءَ إذا جاَوَز حدّهُ إنْعكَسَ ضِدّه؛ هر چيزي از مرز اعتدال گذشت به ضد يا نقيض خويش تبديل ميگردد و نتيجه معكوس خواهد داد». گاهي برخي افراد با همه سخت گيريها و به اصطلاح احتياط كردنها، به آنچه مطلوب و مقصودشان بوده نميرسند و به آن چه دست يافتهاند، با ملاك و معيارهاي مورد نظرشان ناهمگون است.
توصيه ميشود وقتي موردي به شما معرفي مي شود براي رسيدن به جمعبندي نهايي ميتوانيد از جدول نمرهدهي و جمعبندي امتيازات استفاده كنيد به اين صورت كه هر يك از معيارها و ملاكهاي ازدواج و نيز مزايا و معايب طرف مقابل را از يك تا صد نمره گذاري كنيد. ازدواج زماني مناسب خواهد بود كه ميانگين نمرات از 70 به بالا باشد و نمره هر يك از معيار از50 كمتر نباشد، در غير اين صورت، ازدواج ريسكپذير خواهد بود. همچنين ميتوانيد از مشاورههاي تخصصي استفاده كنيد و با مراجعه حضوري به مراكز مشاورهاي و خدمات روانشناختي معتبر و گفتگو با مشاوران و روانشناسان با تجربه در زمينه ازدواج به جمعبندي نهايي برسيد و از صحت و سلامت ازدواج تان مطمئن گرديد.
اگر شما در انتخاب همسر دقت كنيد و براساس موازين و اصول همسرگزيني همسرتان را انتخاب كنيد و به معيارها و ملاك هاي ازدواج توجه كنيد و بكوشيد بيشترين تناسب را در اين زمينه با همسرتان داشته باشيد و صحت و سلامت ازدواج تان به تأييد مشاوران و روانشناسان ازدواج برسد، مشكل خاصي براي ازدواج تان وجود نخواهد داشت.
اما در مورد خواستگاری که فرمودید 16 سال اختلاف سنی با ایشان دارید توصیه ی اولیه ما این است که از این ازدواج به شدت پرهیز کنید زیرا سطح اختلاف سنی مطلوب بین 3 الی 6 سال است که پسر از دختر بزرگتر باشد و اختلاف بیش از این آسیب هایی از جمله عدم تفاهم را به دنبال دارد. پس مراقب باشید که با دقت انتخاب نمایید ولی نه با دقت افراطی و وسواس گونه که این کار باعث می شود خواستگاران خوب را از دست داده و ازدواجتان نیز به تأخیر بیفتد.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=64011&p=1004190&viewfull=1#post10...