پرسش:
"هیچ کس از مردم مرا دوست ندارد و هیچ کس کوچکترین توجهی به من ندارد..."آیا این طرز تفکر درست است؟این سوال برای من پیشآمده و ذهن من را مشغول خودش کرده .انسان ذاتا به توجه و مورد محبت قرار گرفتن نیاز دارد، در احادیث هم گفته شده که باید از مردم قطع امید کرد و به مردم بی نیاز بود.من نیاز به جلب توجه را در خودم کمابیش احساس میکردم برای همین مدتی است به خودم القا می کنم "هیچ کس از مردم مرا دوست ندارد و هیچ کس کوچکترین توجهی به من ندارد" تا ناامید شوم و باعثشود از جلب توجه و شاید هم ریاکاری پنهان دست بکشم و به بی نیازی برسم .میخوام ببینم این طرز فکر اثر منفی نمی گذارد؟چرا یکی از معصومین (ع) در دعای خود محبوبیت در دل مردم را از خدا طلب میکردند؟
پاسخ:
نکته ای که لازم است به آن توجه کنید این است که شما برای در امان ماندن از ریا به نوعی تلقین نادرست متوسل شده اید.این که انسان بخواهد عملش را خالصانه برای خداوند انجام دهد وانگیزه اش الهی باشد ونه به قصد ریا، یک بحث است واین که انسان قطع امید از مردم کند وفقط چشمش به رحمت الهی باشد بحث دیگری است ضمن این که محبوبیت پیدا کردن یکی از نیازهای درونی انسان است که سرکوب آن باعث بروز مشکلاتی همچون افسردگی و سایر مشکلات روحی وروانی خواهد شد.بنابراین این طرز تفکر شما تفکری نادرست است.
راه مبارزه با ريا كارى هم مثل همه ی رذائل اخلاقی دیگر، از طریق علمی وعملی انجام پذیر هست در مرحله ی علمی شما لازم است نسبت به ریشه ی ریا آگاهی پیدا کنید وعواقب سخت وعوارض مادی ومعنوی ریا را بشناسید ودر مرحله ی عمل آهسته وپیوسته به ترک این رذیله اقدام کنید.وقتی پایه های توحید افعالی( به این معنا که لا موثر فی الوجود الا الله)در انسان محکم نباشد وانسان عزت وذلت ورزق ونعمت را بدست خدا نداند در این شرایط برای بدست آوردن این امور ممکن است سراغ مردم برودوبا عمل ریایی خودش سعی در جلب رضایت مردم داشته باشد.با محکم کردن پایه های توحید افعالی می تونیم از ریا فاصله بگیریم علاوه بر این اگر به آموزه های قرآن توجه کنیم وبه یقین برسیم که همه چیز دست خداست از عمل ریایی ونشان دادن عمل برای مردم صرف نظر می کنیم.
چرا که خدا در قرآن می فرمایند:
«انْ يَنْصُرُكُمْ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَكُمْ وَ انْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَاالَّذى يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ؛
اگر خداوند شما را يارى كند هيچ كس بر شما غلبه نخواهد كرد و اگر دست از يارى شما بر دارد هيچ كس نمىتواند شما را يارى كند!»(1)
البته در مراحل ابتدایی درمان ریا، میشود از طریق پنهان نگهداشتن عمل این مشکل را حل کرد هر عملی که خود ما احساس می کنیم ممکن است در انجام دادنش ریا کنیم بهتر هست دور از چشم بقیه ودر جای خلوت انجام بدهیم کم کم با تکرار این کار رذیله ی ریا به فراموشی سپرده میشود.لازم است بدانیم که محبوبیت یافتن در بین مردم نعمت وفضیلت است و چنین دعایی از سوی ائمه علیهم السلام نیز به دلیل این است که آن بزرگواران با کسب محبوبیت در بین مردم به دنبال هدایت وراهنمایی وتامین سعادت آنها هستند چرا که هر چه مردم امام را بیشتر دوست بدارند بهتر تبعیت می کنند وسعادت دنیوی واخروی آنها تامین خواهد شد.در روایات آمده است که شما اگر با قلبتان متوجه خدای سبحان باشید، او چندین پاداش به شما مرحمت میکند، گذشته از اقبال الهی و گذشته از بهشت، خداوند متعال دلهای دیگران را متوجه شما میکند و شما محبوب دلهای مردم میشوید . در واقع این محبوبیت در بین مردم پاداشی از جانب خد است که خداوند به بندگانش عطا می کند وچه ذخیره ای بالاتر از این که دلهای مؤمنین به طرف انسان متوجه باشد . چرا که اگر دل های دیگران متوجه ما باشد آنها همواره ما را دوست می دارند وهمواره برای ما دعا می کنند وچه فضیلتی بهتر از این که مردم دعا گوی انسان باشند.در واقع وقتی دل های مردم متوجه کسی باشد انسان متوجه می شود که این امر امری خدایی است وخداوند که مقلب القلوب است دل ها را متوجه این اشخاص کرده است واتفاقا راه رسیدن به این مقام بسته نیست وبرای همه ی ما باز است اما دشوار.پس چنین خواسته ای در واقع رسیدن به خیر دنیا وآخرت است وامری پسندیده.باز لازم است توجه بیشتری کنید که دعا برای کسب این مقام به معنی دل سپردن به دیگران نیست بلکه انسان با توکل بر خدا ودل کندن از غیر خدا می تواند به این مقام برسد.
1 سوره آل عمران آیه 160
دیدگاه جدیدی بگذارید