حکم ورزش بانوان در مکان عمومی چیست؟

پاسخ از منظر فقه و احکام شرعی:
طبق نظر مقام معظم رهبری، «ورزش کردن با محارم اشکالی ندارد ،اما در فضای عمومی اگر مفسده داشته باشد جایز نیست و حرام است. تشخیص مفسده بر عهده مکلفین است.»
برای تشخیص مفسده، اگر خودتان تشخیص نمی دهید، می توایند به عرف متدین مراجعه کنید و از چند نفر متدین در این خصوص سوال بفرمایید. و اگر مشتبه شد، یعنی معلوم نشد مفسده دارد یا نه، در این صورت اشکالی ندارد.

پاسخ از منظر اخلاق و عرفان اسلامی:
بحث حجاب در جامعه یکی از مسائل چالش برانگیزی ست که البته اکثر بحث ها و صحبت هایی که در حواشی آن صورت می گیرد، در اصل به عدم توجه به مفهوم واقعی حجاب و پوشش برمی گردد. وقتی به معنای ظاهری حجاب نگاه می کنیم، همان ستر و پوشش بدن از نامحرم به ذهن متبادر می شود که مخصوص بانوان است؛ اما با توجه به اینکه خداوند هم زنان و هم مردان را به حجاب دستور داده، می توان درک کرد که معنایی فراتر از ظاهر مد نظر بوده است.

بارها به این مطلب پرداخته شده که پوششی که اسلام براى زنان مقرر کرده، به معنی حبس کردن زن در خانه و نبودن او در اجتماع نیست. اسلام حجاب را برای محدودیت و حبس زن نیاورده، بلکه برای مصونیت او توصیه کرده است؛ زیرا اسلام راضی به حبس، رکود و سرکوبی استعدادهای زن نیست، بلکه با رعایت عفاف و حفظ حریم، اجازه حضور زن را داده، و سوء استفاده شهوانی و تجاری و استفاده ابزاری از او را منع کرده است. احکام پوشش یک سلسله دستورات ظاهری ست که حد و مرز خاص خود را دارند، اما همه ما می دانیم که هر پوششی حجاب نیست و هر انسان محجبه ای، عفیف نیست. حفظ عفاف و حریم در ارتباط با نامحرم، بسیار مهمتر از حفظ ظاهری پوشش است. نه اینکه پوشش ظاهر مهم نیست، اما ای بسا مردان و زنانی که از نظر پوشش، حتی بیش از حد شرعی را حفظ کرده اند، اما ذره ای عفت و حیای اسلامی در آنها نیست.

"بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ؛ وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ"¹

روح و مفهوم حجاب در اسلام به معنای قائل شدن حریم و عفت است. پوشش بدن فقط یکی از مظاهر حجاب است. وقتی حجاب را فقط به معنای پوشش در نظر گرفته و به مفهوم کلی تر آن یعنی عفاف و حیا توجه نمی شود، همین بحث ها پیش می آید که موضوع با مصادیق مخلوط شده و هر کسی از زاویه دید خودش نگاه کرده و اظهار نظر می کند. در حالیکه وقتی با یک دید کلی تر و از زاویه بالاتر به این مسئله نگاه شود، اسلام به طور کلی از زنان و مردان خواسته که در برخوردها و ارتباط هایی که با هم دارند و لازمه زندگی اجتماعی آنهاست، حیا و حفظ حریم را در نظر داشته باشند. و البته در این میان چون ظاهر آقایان و خانمها با هم متفاوت است و به طور فطری لازمه زن بودن، یک سری جذابیت های خاص است، ضوابطی را هم برای پوشش آنها در نظر گرفته شده که باید مراعات شود. این ضوابط و قوانين، اولا به خاطر مصونيت زنان از آسيب هاي اجتماعی و از سوي ديگر به خاطر مصون ماندن جامعه از آسيب هايی است که از ناحيه زنان و مردان فرصت طلب به وجود مي آيد.

لطفا استثنائات را در نظر نگرفته و قیاس به نفس نفرمایید. این کاملا واضح است که زن زیباست و همیشه در جامعه مردانی هستند که خواستار استفاده بدون قید و شرط از این زیبائی ها باشند. در واقع حجاب موجب محدودیت، مردان هرزه ای ست که در صدد کام جویی‏های آزاد و بی حد و حصر هستند و حجاب، مصونیت و حفظ شخصیت زنان از دست این گروه از مردان منظور است. چه بپذیریم و چه نپذیریم، زنان جذابیت خاصی دارند که این نوع از جذابیت در مردان نیست و اسلام با وضع کردن احکام پوشش، نوعی محدودیت را برای مردان قائل شده؛ به این صورت که به مردان جز در قالب ازدواج و همراه با تعهدات سنگین، اجازه کامجوئی حتی در حد لذت بصری نمی دهد و می خواهد که محیط کار و فعالیت اجتماعی را کاملا پاک و جدای از جنسیت قرار دهد. این در واقع نوعی ارزش قائل شدن برای زن و کرامت دادن به اوست. شهید مطهری در این باره می فرمایند که بر عکس آنچه که مخالفین حجاب خرده گیری کرده اند و گفته اند "حجاب موجب فلج کردن نیمی از افراد اجتماع است"، بی حجابی و ترویج روابط آزاد موجب فلج کردن نیروی نیمی از افراد اجتماع است.

لازم نیست یک خانم محجبه فقط در خانه نشسته و از اجتماع دوری کند. نه اینکه نمی تواند، یا اگر اینکار را انجام دهد بد است. انسان مختار است و حق انتخاب دارد؛ و مهمترین چیزی که در این انتخاب باید در نظر گرفته شود، رضایت پروردگار و تناسب این انتخاب با انجام وظیفه است. همان گونه كه ما در هنگام تحصيل با توجه به دانش خود مي توانيم در امتحاني نمرات مختلف بگيريم، در حجاب هم با توجه به رعايت پوشش اسلامي مي توانيم نمرات مختلفي بگيريم. در كل دينداري مراتب دارد و حجاب هم يك بعد از دينداري است. ديندار واقعي تلاش مي كند كه در همه ابعاد دينداري حد نصاب نمره را بگيرد. همان گونه كه دانشجوي فعال دوست دارد نمره بيست بگيرد و به هجده راضي نيست. خانمي كه دينداريش عميق است، تمايل دارد با حجاب برتر، نمره كامل حجاب را هم بگيرد.

اما در کنار تمام اینها، توجه به یک نکته هم بسیار راهگشاست. انسان با کمی دور اندیشی و بالاتر بردن زاویه دید، به این نتیجه می رسد که اصولا تمام احکام و قوانین الهی برای یک هدف بالاتر وضع شده؛ و آن هدف رسیدن انسان به کمال و سعادت حقیقی، و نائل شدن به مقام خلیفه اللهی ست. البته که چنین کاری سخت است و باید برایش هزینه هایی هم پرداخت. اگر ساده بود که همه انجام می دادند و چنین پاداش های عظیمی برای پرهیزکاران در قرآن شمرده نمی شد. ارزش وجودی انسان، در برابر لذت های دنیا، اصلا قابل قیاس نیست. امام موسی کاظم علیه السلام ارزش و قیمت انسان را منحصر در بهشت و لقای الهی می داند: «اِنَّ اَبدانَکُم لَیسَ لَها ثَمَنٌ اِلَّا الجَنَّهٌ، فَلا تَبیعُوها بِغَیرِها؛ همانا بدنهای شما را بهایی جز بهشت نیست. پس آنها را به غیر بهشت نفروشید.»²

خداوند متعال نیز در حدیث قدسی پاداش بندگی را بدین صورت بیان فرموده: «عبدي أطعني أجعلك مثلي، أنا حيّ لا اموت اجعلك حيّا لا تموت، أنا غنيّ لا أفتقر أجعلك غنيّا لا تفتقر، أنا مهما أشاء يكون أجعلك مهما تشاء يكون؛ بنده ی من! مرا اطاعت كن تا تو را مثل خود سازم. من زنده ای هستم که نمى ميرم تو را هم زنده ای قرار دهم که نمیری. من دارایی هستم که فقير نمى شوم تو هم چنان سازم که فقیر نگردی. من هر چه را اراده كنم مى شود تو را هم چنان قرار دهم که هر چه بخواهی بشود»³





پی نوشت:
1. سوره قیامت، آیات 14 و 15
2. تحف العقول، ص389
3. الجواهر السنية (كليات حديث قدسى) ،ص709

http://www.askdin.com/showthread.php?t=60444&p=946896&viewfull=1#post946896