آیا بدن پیامبر و ائمه(علیهم السلام) در قبور سالم است؟

الف) برای اثبات سالم ماندن بدن پیامبر و ائمه^{(علیهم السلام)} از چند طریق می توان بحث را پیش برد:

اول: روایاتی که دلالت بر نپوسیدن برخی انبیاء و امامان دارد؛ مانند:

1. إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ عَلَى الْأَرْضِ أَنْ تَأْكُلَ أَجْسَادَ الْأَنْبِياءِ فَنَبِي اللَّهِ حَي يرْزَقُ؛ همانا خداوند متعال بر زمين حرام نموده است اينكه اجساد انبياء را بخورد. پس نبيّ خدا زنده است و روزي داده مي شود.⁽¹⁾
2. مَنْ أَرَادَ أَنْ لَا تَأْكُلَهُ الدِّيدَانُ تَحْتَ الْأَرْضِ فَلْيَسْكُنِ الْمَسَاجِدَ وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ طَرِيّاً مُطِرّاً لَا يَبْلَى فَلْيَكْنُسِ الْمَسَاجِد؛ هر كس مي خواهد بدنش طعمه ي حشرات زير زمين نشود در مساجد بسيار نشيند و هر كس مي خواهد جسدش سالم بماند و پوسيده نشود مساجد را نظافت كند...⁽²⁾
3. فَقَالَ إِذَا زُرْتَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ^{(علیه السلام)} فَاعْلَمْ أَنَّكَ زَائِرٌ عِظَامَ آدَمَ وَ بَدَنَ نُوحٍ وَ جِسْمَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ^{(علیه السلام)}. ⁽³⁾ این روایت با توجه به گذشت سالیان دراز از دفن امام علی^{(علیه السلام)} از کلمه «جسم» برای ایشان استفاده کرده و می توان آنرا دال بر نپوسیدن جسم مطهر ایشان دانست. همینطور در مورد حضرت نوح^{(علیه السلام)} که از عبارت «بدن» استفاده شده است.

بنابر این دسته از روایات روشن می شود که ابدان برخی از انبیاء و ائمه^{(علیهم السلام)} نپوسیده و سالم می ماند. لذا با توجه به بالاتر بودن مقام امامت که در روایات اهل بیت^{(علیهم السلام)} به آن اشاره شده، می توان گفت؛ زمانی که بدن برخی انبیاء سالم می ماند، به طریق اولی بدن ائمه^{(علیهم السلام)} سالم خواهد بود.

دوم: با توجه به اخبار متعدد از سالم ماندن برخی علماء که خود را شاگردان ائمه^{(علیهم السلام)} می دانستند، می توان از طریق قیاس اولویت، حکم به سالم ماندن ابدان شریف ائمه^{(علیهم السلام)} نمود. به عنوان نمونه می توان به سالم ماندن بدن مطهر شیخ صدوق که پس از 900 سال⁽⁴⁾ و یا بدن مطهر مرحوم کلینی⁽⁵⁾، قطب راوندی⁽⁶⁾ و ... که بعد سالیان دراز بدون هیچ تغییری نپوسیده بودند، اشاره کرد.

ب) اما در مورد قسمت دوم سوال که مربوط به نمونه گیری و امثال آنست، باید توجه داشت که از نظر فقهای شیعه نبش قبر مومن -به جز موارد استثنائی- حرام است و از باب حفظ احترام او نباید قبرش را نبش کرد. این حرمت در مورد بزرگان دینی، به خصوص ائمه معصومین^{(علیهم السلام)} شدت بیشتری داشته و هیچ کدام از فقها آنرا جایز ندانسته اند، چه رسد به نمونه برداری و کارهایی از این قبیل.



 

---

1. مجلسی، بحارالأنوار ، ج86 ، ص264.
2. همان، ج 8، ص 145.
3. وسائل الشيعة ؛ ج‏14 ؛ ص384.
4. اجساد جاویدان، ص138-141.
5. همان، 136.
6. همان، ص152.

 

http://www.askdin.com/showthread.php?t=60429&p=948768&viewfull=1#post948768