اسلام تاكيد زيادي نسبت به ديدار دوستان و آشنايان كرده است، ولي آيا لازم است با فاميل هايي كه در خانوادهشان حجاب اسلامي رعايت نميشود رفت و آمد داشت؟ مثلا در خانه خاله يا عمه كه از بستگان نزديك بحساب ميايند اگر خود آنها و دخترانشان آداب اسلامي را رعايت نكنند بازهم بايد با آنها همنشين شد؟ در مورد حجاب افرادي كه به انسان محرم هستند توضيح دهيد؟
فلسفه صله رحم، زنده نگه داشتن روح دوستى و انسجام اخلاقي و اجتماعى است. در اين ميان خويشان و اقوام در اولويت توجه و دوستى قرار دارند. «صله رحم» براى خوشبينى و تقويت روح خير خواهى در انسان نسبت به خويشان است.
مقصود از ارحامي كه بايد مورد صله قرار بگيرند، پدر و مادر و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها، برادران و خواهران و فرزندان شان، عمو و عمه و دايي و خاله و فرزندان شان هستند و مقصود از صله رحم كه اسلام فرموده، آن است كه انسان از حال خويشان مطلع باشد. اگر مشكلى دارند، در حد توان حل كند. لازمه اين كار آن نيست كه حتما به خانه افراد بروند، بلكه اگر به وسيله تلفن و نامه هم از حال آن ها با خبر شوند، كافى است. در حديثى نقل شده كه «صلوا ارحامكم و لو بالسلام؛ صله رحم كنيد، گر چه با يك سلام كردن باشد».(۱) بنابراين قطع رحم جايز نيست، اما صله رحم نياز به ارتباط نزديك داشتن نيست.
صله رحم با تمام آثار و فوايد دنيوي و اخروي زيادي كه دارد در برخي مواقع استثنائاتي هم دارد كه بستگي به شرايط افراد دارد، ازجمله رفت و آمد با افرادي كه موجب آلودگي به گناه و اثر پذيري از اعضاي خانواده يا خود فرد باشد يا موجب ضرر رساندن باشد، در اين گونه موارد لازم است كه رفت و آمد قطع شود، ولي صله رحم به نحو ديگري ادامه يابد.
بنابراين در مورد سوال چنان چه احتمال تاثير در نهي از منكر را نمي دهيد و يا احتمال تاثير منفي از جانب ايشان بر خود و خانواده خويش را مي دهيد، مي توانيد ارتباط خود را حداقل و در حد اطلاع از حال ايشان محدود كنيد.
و اما در خصوص حجاب محارم:
يكي از اصول مهمه در نهادينه سازي عفاف در ميان جامعه به خصوص حريم خانواده، رعايت اصل مهم حيا در اجتماع و خانواده است كه يكي از شاخه هاي آن، پوشش محارم و از جمله اعضاي خانواده است. متاسفانه بعضي از افراد به بهانه محرم بودن با فرزندان، خواهران و برادران خود، حدود لازم را ناديده مي گيرند و در طرز لباس پوشيدن، دقت كافي مبذول نمي دارند.
مهم در نوع پوشش محارم آن است كه پوشش انتخاب شده با حيا معارض نباشد. البته منظور اين نيست كه افراد در مقابل محارم خود دقيقا همان پوششي را داشته باشند كه در مواجهه با غير محارم خود دارند، بلكه مراد رعايت حياي پوششي در كنار محارم است. چرا كه رعايت حيا نزد محارم با حكم شرعي پوشش نزد ايشان دو امر جداست.
امام علي (ع)حيا را سبب عفت مي دانند: «سبب العفه الحيا» (۲) هر قدر اين احساس شرم در انسان بيش تر باشد، عفت او نيز بيش تر خواهد بود. حضرت علي (ع)فرمود:«اعفكم احياكم؛ با عفت ترين شما، با حياترين شماست.»(۳)
گر حيا نبود، بيفتد رسم عصمت از ميان ور حجابي در ميان است، از تقاضاي حياست.
بي توجهي به رعايت اصل مهم حيا در كليه شئون زندگي فردي،خانوادگي و احتماعي از سوي فرد و اعضاي خانواده و جامعه، لطمات غير قابل جبراني را وارد مي كند.
جهت دريافت راهنمايي هاي بيشتر با شماره (۰۹۶۴۰۰) تماس و راهنمايي بگيريد.
پي نوشت ها:
۱. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، ۱۴۰۴ ه.ق، ج۷۴، ص ۱۶۲.
۲. آمدى، عبدالواحدبن محمد تميمى، غررالحكم ودررالكلم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامى قم، ۱۳۶۶ ه ش، ص ۲۵۷.
۳. همان، ص ۲۵۶.