پرسش:
اگر به خاطر کمک به پدر و مادر سختی بکشیم ثوابی دارد؟
پاسخ:
کسب رضایت والدین و خدمت به آنها در برخی از روایات هم ردیف رضایت خداوند قرار گرفته است و از سوی دیگر محبت به آنها بهشت را برای احسان کنندگان به والدین رقم میزند. در روایت جالبی از پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) نتیجه خدمت به پدر و مادر به گونهای دیگر بیان شده است. ایشان میفرمایند:
«چقدر خوار و پست است کسی که پدر و مادرش، یکی یا هر دو نزد او به پیری برسند و او بهشتی نشود»(۱)
این روایات نشان از ثواب پر شمار و جزای خیر نیکی به والدین دارد، که اگر این خدمت همراه با سختی و تکلف باشد ثوابش بیشتر خواهدبود.
در تاریخ آمده است روزی حضرت موسی (علیهالسلام) در ضمن مناجات به پروردگار خود عرض کرد: خدایا میخواهم همنشینی که در بهشت دارم ببینم چگونه شخصی است. جبرئیل بر او نازل شد و عرض کرد یا موسی فلان قصاب در محله فلانی همنشین تو خواهد بود. حضرت موسی ( علیه السلام ) به درب دکان قصاب آمده، دید جوانی شبیه شبگردان مشغول فروختن گوشت است. شامگاه که شد جوان مقداری گوشت برداشت و به سوی منزل روان گردید. حضرت موسی ( علیه السلام )از پی او تا درب منزلش آمد و به او گفت مهمان نمیخواهی؟ جوان گفت خوش آمدید. او را به درون برد. حضرت موسی ( علیه السلام) دید جوان غذائی تهیه نمود، آنگاه زنبیلی از سقف به زیر آورد و پیرزنی فرتوت و کهنسال را از درون زنبیل خارج کرد. او را شستشو داده غذایش را با دست خویش به او خورانید. موقعی که خواست زنبیل را به جای اول بیاویزد زبان پیرزن به کلماتی که مفهوم نمیشد حرکت نمود. بعد از آن جوان برای حضرت موسی ( علیه السلام ) غذا آورد و خوردند. حضرت پرسید حکایت تو با این پیرزن چگونه است؟ عرض کرد این پیرزن مادر من است چون مرا بضاعتی نیست که جهت او کنیزی بخرم ناچار خودم کمر به خدمت او بستهام. حضرت موسی ( علیه السلام )پرسید آن کلماتی که به زبان جاری کرد چه بود؟ جوان گفت هر وقت او را شستشو میدهم و غذا به او میخورانم میگوید: خداوند ترا ببخشد و همنشین حضرت موسی ( علیه السلام )در بهشت باشی به همان درجه جایگاه. موسی (علیهالسلام) فرمود: ای جوان بشارت میدهم به تو که خداوند دعای او را دربارهات مستجاب گردانیده، جبرئیل به من خبر داد که در بهشت تو همنشین من هستی.(۲)
پی نوشتها:
۱.ابوالقاسم پاینده، نهج الفصاحة، حدیث ۱۶۶۶.
۲.جعفر میر عظیمی، حقوق والدین، قم، کتابخانه حضرت ابوالفضل(ع)، ۱۳۶۹، ص۲۲۶.
موضوع: