پرسش:
چگونه توفیق یابیم که بر امام حسین (علیه‌السلام) گریه کنیم؟
پاسخ:
عوامل زمینه‌ساز گریه بر حسین (علیه‌السلام)
۱-تحصیل غم
اگر در پی گریه هستیم، باید غم را تحصیل کنیم که حالت برانگیزنده گریه است. غمگین بودن، واکنشی است به یک رویداد رنج‌آور و حالتی است که به دنبال از دست دادن یک شیء و یا شخص عزیزی پدیدار می‌شود که به وی دلبستگی وجود دارد؛ از این رو اگر بخواهیم بر امام حسین (علیه‌السلام) گریه کنیم، باید دلبسته او شویم تا غم امام در دل ما خانه کند و از شهادت و مصائب او غمگین شویم.
۲-معرفت امام
راه تحصیل دلبستگی، معرفت و شناخت است، آشنایی با چیزی یا شخصی و پی بردن به ارزش آن، باعث دلبستگی می‌شود، معرفت به امام حسین (علیه‌السلام)، اهداف، مرام او و نقش او در عالم هستی و حیات اجتماعی و فردی ما و همچنین آثار ارتباط با او در حیات دنیوی و اخروی ما و... و زیستن بر اساس این شناخت، باعث دلبستگی به امام (علیه‌السلام) می‌شود.
۳-محبت امام
نتیجه معرفت به امام حسین (علیه‌السلام) ایجاد محبت آن حضرت در دل است، هر چه انسان کسی را بیشتر دوست داشته باشد، از خوشحالی او بیشتر خوشحال شده و از ناراحتی او بیشتر ناراحت می‌شود، خصوصاً که محبوب انسان حسین (علیه‌السلام) باشد، اگر عشق و محبت سیدالشهداء (علیه‌السلام) نصیب ما شود، با یاد حضرت، منقلب شده و توفیق گریه حاصل می‌شود.
برای بدست آوردن محبت، قدم اول همان معرفت ایشان است و قدم‌های بعدی توسل و توجه هر روزی به ایشان، تقوا و طهارت نفس است.
۴-انس و پیوند قلبی با حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) و واقعه عاشورا
عزاداری که حسین (علیه‌السلام) در صفحه دل او و ذهن و فکر او حضوری پررنگ و روزانه دارد، خیلی راحت‌تر و بهتر می‌تواند در عزاداری ایشان عرض ارادت کند؛ اما عزاداری که کمتر از امام حسین (علیه‌السلام) یاد کرده، دیرتر و سخت‌تر می‌تواند عزاداری مطلوبی برای ایشان داشته باشد؛ از این‌رو چقدر نیکو است که تلاش کنیم انس و ارتباطمان را در طول سال و هر روز و نه فقط ایام محرم و صفر با ایشان حفظ کنیم؛ برای مثال، با توجه به ظرفیت خود و مقدار انس با ادعیه و زیارات و یاد کردن حضرت، لازم است هر روز با ایشان در ارتباط باشیم.
عوامل نورانی شدن قلب
۱. شایسته است در مجلس حضرت ابا عبدالله (علیه‌السلام) با وضو وارد شویم.
۲-قبل از ورود به جلسه، حتما مقداری استغفار کنیم.
۳- برای به دست آوردن مقام بکاء بر امام حسین (علیه‌السلام) از خود حضرت درخواست کرده و مکرر دعا کنیم.
۴- در مجالسی که گوینده و شنونده آن، خالصانه گریه می‌کنند، شرکت کنیم تا ما هم از اثرات آن جلسه بهره‌مند شویم.
۵- حالت تباکی به خود بگیریم، در روایات متعدد، حتی تباکی و خود را به گریه زدن هم مطلوب شمرده شده است و امید است که تباکی، مقدمه‌ای برای بکاء و گریه باشد.