سوال:
اگر ما در دنیا جهت هدایت کافری دعا کنیم، که به عذاب آخرت معتقد نیست، امید مستجاب شدنش هست؟و مشرکان گمراهند اما آیا طلب هدایت شدن و راه یافتن و یکتا پرست شدن برای آنها بیهودست؟
پاسخ:
خداوند در قرآن می فرماید:
ما کان للنبى و الذین آمنوا ان یستغفروا للمشرکین و لو کانوا اولى قربى من بعد ما تبین لهم انهم اصحب الجحیم 1
براى پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) و مؤ منان شایسته نبود كه براى مشركان (از خداوند) طلب آمرزش كنند، هر چند از نزدیكانشان باشند، پس از آنكه بر آنها روشن شد كه این گروه اصحاب دوزخند.
در تفسیر این آیه می خوانیم :
این آیه با تعبیرى رسا و قاطع پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) و مؤ منان را از استغفار براى مشركان نهى مى كند و مى گوید: (شایسته نیست كه پیغمبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) و افراد با ایمان براى مشركان طلب آمرزش كنند) (ما كان للنبى و الذین آمنوا ان یستغفروا للمشركین ).
و دلیل این موضوع را ضمن جمله اى چنین توضیح مى دهد (بعد از آنكه براى مسلمانان روشن شد كه مشركان اهل دوزخند طلب آمرزش براى آنها معنى ندارد) (من بعد ما تبین لهم انهم اصحاب الجحیم ).
این كارى است بیهوده و آرزوئى است نابجا چرا كه مشرك بهیچ وجه قابل آمرزش نیست و آنان كه راه شرك را پوئیدند راه نجاتى براى آنها تصور نمى شود.
بعلاوه استغفار و طلب آمرزش یك نوع اظهار محبت و پیوند و علاقه با مشركان است و این همان چیزى است كه بارها در قرآن از آن نهى شده است . 2
همانطور که از آیه پیداست قابل آمرزش نبودن آنها به شرطیست که یقین به این داشته باشیم که آنها اهل دوزخند وقابل هدایت نیستند اما چنانچه در این امر یقین حاصل نشود دعا برای آنها مانعی ندارد.
1.توبه آیه 113
2.ترجمه مجمع البیان .ج 11 .ص 220 و221
دیدگاه جدیدی بگذارید