پرسش:
چرا مراجع اینقدر در رساله هایشان سخت گیری هایی می کنند که سبب وسواس می شود؟ مثلا میفرمایند هنگام غسل اگر به اندازه ی سر سوزن آب نرسد غسل باطل است. کافی است یک فرد سالم با دقت به این حکم عمل کند که وسواسی شود .
پاسخ:
در اینکه ادبیات رساله مراجع ممکن است مشکلاتی داشته باشد یا بتوان احکام را بهتر توضیح داد حرف شما درست است همانطور که کتاب هایی با ادبیات روان تر نوشته شده است، منتهی یک پای وسواس هم درون خود انسان است، درحقیقت وسواس یک اطمینان خواهی خاص است که نشأت گرفته از اضطراب درونی نفس است. یعنی نفس خود ما با انجام یک عمل، باید به اطمینان برسد امام نمی رسد و اطمینان خواهی بیشتری را طلب می کند.
خب شما باید این را درمان کنید...
وگرنه آب رساندن به همه بدن که کاری ندارد، رساله مراجع هم می خواهند بگوبند تمام بدن باید شسته شود، وگرنه منظورشان این نیست که کار سختی است، یا اینکه باید نقطه نقطه بدن را جستجو کرد تا خشک نمانده باشد، یا احتمالاتی مانند آن! فقط می گویند جایی را عمدا خشک نگذارید، همین.
اصلا در این مسائل دقت عقلی لازم نیست، شما وقتی در حمام به بدنتان لیف می کشید و میروید زیر دوش ببینید چقدر راحت کف ها شسته میشوند و آب به همه جا میرسد، آیا چند ثانیه که زیر دوش ماندید دیگری کفی در بدن شما می ماند؟ غسل هم همین است. آیت الله قاضی طباطبایی با یک پارچ آب غسل می کرده اند، آن وقت ما ده دقیقه زیر یک دوش آب نمیتوانیم! برخی علما در سیره شان شنیدم در کمتر از نیم دقیقه غسل می کرده اند.
بنابراین تا ما در درون خودمان نقطه ضعف نداشته باشیم ادبیات طرف ما را به وسواس نمی اندازد، مثلا شما اگر بروید دکتر و بگوید تمام 100 درصد این قرص را باید بخورید به وسواس می افتید؟ خب دکتر یک چیز بدیهی را دارد می گوید وگرنه منظورش این نیست که خوردن کامل این قرص سخت باشد، فقط دارد هشدار میدهد که نصف نکنید، یا تکه نشود و...
واقعا غسل هم همین است، وقتی می گویند نباید نقطه ای خشک بماند یعنی همه بدن باید شسته شده باشد، یعنی اگر مثلا انگشتتان خشک ماند نگویید حالا این چیزی نیست ولش کن! وگرنه لازم نیست با دقت نقطه به نقطه بدن را بشوید، همین که عمدا نقطه ای را رها نکند کافیست، چون عادتا محال است انسان برود حمام و جایی از بدن خشک بماند.
http://askdin.com/comment/1051941#comment-1051941