پرسش: پدرم بیمار است و من باکوله باری از گناهان صغیره و کبیره عذاب وجدان دارم. فکر میکنم بیماری پدرم به خاطر گناهان من است. یا وقتی میخواهیم برایش دعا کنیم با خود میگویم شاید به خاطر گناهان من دعای خانواده مستجاب نشود.
پاسخ: ان شا الله خداوند به پدر شما شفای عاجل عنایت نماید.
در مورد اینکه احتمال می دهید بیماری پدرتان به خاطر گناهان شما باشد یک اصل کلی وجود دارد. خداوند متعال می فرماید:
«أَلاَّ تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى؛ هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمی گيرد.»(1)
بنابراین اگر پدر شما در گناهان تان مقصر نباشند بیماری شان نمی تواند تاوان گناهان شما باشد. البته میتواند کفاره گناهان شما باشد. همانطوری که بیماری فرزند میتواند کفاره گناه پدر و مادر باشد. از امیرالمومنین(علیه السلام) نقل شده است:
«فِي الْمَرَضِ يُصِيبُ الصَّبِيَ فَقَالَ كَفَّارَةٌ لِوَالِدَيْهِ؛ بیماری فرزند کفاره گناه والدین اوست.»(2)
بنابراین بیماری پدرتان را تلنگری برای خود بدانید و آن را زمینه ای برای توبه و آمرزش گناه خود قرار دهید.
به طور قطع گناه یکی از موانع استجابت دعا است. اما در عین حال نباید مانع دعا کردن شود. رحمت و مغفرت خداوند آن قدر عظمت دارد که حتی گناه کار را نیز برای دعا و امید به استجابت آن به طمع می اندازد.
در دعای جوشن کبیر می خوانیم: «يَا مَنْ فِي عَفْوِهِ يَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ؛ ای کسی که خطاکاران به گذشت و بخشش تو طمع دارند»(3)
بنابراین حتی اگر شما گناهکار هم باشید راه حل آن تقویت ارتباط با خداوند در قالب توبه و دعا است. نه فاصله گرفتن و دور شدن از مناجات با او.
پی نوشت ها:
1. نجم، 38.
2. کلینی، محمد بن یعقوب(329 ق)الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج6، ص52.
3. مفاتیح الجنان، دعای جوشن کبیر.