پرسش:
من ۳۷ سال دارم مدتی است که به نماز خواندن اهمیت نمی دهم و این مساله آزارم می دهد، چه باید کرد؟
پاسخ:
عواملی وجود دارد که باعث می‌شود انسان نسبت به نماز و یا هر عبادت دیگری بی میل شود:
1-عدم شناخت: عشق و علاقه، معلول معرفت و شناخت است. هیچ گاه انسان، علاقه و میل به یک امر مجهول پیدا نمی کند. عدم شناخت از اسرار و آثار هر عبادتی به خصوص ستون دین «نماز»، باعث می‌شود كه انسان علاقه و میلی به خواندن آن نداشته باشد.
بنابراین اگر انسان بتواند، شناخت خود را نسبت به این فریضه مهم بالا ببرد، و اینکه بداند چه آثاری در زندگی ایفا می کند، به مرور علاقه به خواندن نماز در وجود آدمی ریشه می دواند.
در این زمینه می توان به کتاب هایی ذیل، مراجعه نمود:
الف: يكصد و چهارده نكته درباره نماز، محسن قرائتي، انتشارات: ستاد اقامه نماز.
ب: پرتوي از اسرار نماز، محسن قرائتي، انتشارات: طرح اقامه نماز.
ج:پرورش روح، عباس عزيزي، انتشارات: انتشارات نبوغ.
2- اعمال و رفتار برخی از نمازگزاران: بارها شده است كه وقتی انسان، رفتار نامناسبی از یك شخص نماز خوان می‌بیند، نسبت به خواندن نماز دلسرد می شود، در حالی كه الگوهای ما معصومین (علیهم السلام ) هستند؛ که عاری از هر خطا و لغزشی هستند، و قول و فعل آنان برای ما حجت است. بر همین اساس، نمی توان رفتارهای نامناسب یک مسلمان عادی را به حساب دین گذاشت.
3- ارتباط با دوستان تارک الصلاة:
نمی توان تاثیر همنشین را نادیده گرفت. بر همین اساس اگر دوستانی دارید که توجهی به نماز ندارند، ارتباط خود را با آنان کم و یا حتی قطع نمایید و در عوض، معاشرت و دوستى با انسان‌هاى مقیّد به نماز را در برنامه زندگی خود داشته باشید، که کم کردن و حتى قطع رابطه با انسان‌هایى که نماز نمى‌خوانند، در اشتیاق انسان به عبادت خدا بسیار مفید و موثر است
4- ضعف اراده، لذا برای تقویت اراده به این نکات توجه بفرمایید:
الف:برنامه اى مدوّن و منظم داشته باشید. بدین منظور از جدولى استفاده کنید که در ستون افقى آن، ساعات شبانه روز و در ستون عمودى، ایام هفته را یادداشت کرده و تمام کارهاى روزانه را در آن درج کنید (از خواب و استراحت تا عبادت، ورزش، مطالعه و...). هر فعالیتى را در زمان خاص خود در جدول بنویسید و هیچ زمانى را بدون کار خالى نگذارید.
در همین جدول، وقت نماز را با خط خاص، درشت و رنگ خاصی مشخص نمایید
هر روز صبح با نگاهى به آن برنامه، به اجراى دقیق آن بپردازید و شبها قبل از خوابیدن، آن را محاسبه و ارزیابى کنید؛ شایسته است همچون یک محاسبه گر جدى و قاطع، فعالیت هاى روزانه و میزان موفقیت خود در انجام دادن کارها را بررسى کنید. در صورت موفقیت خواندن نماز خود را تشویق کنید و در صورت تخلّف از برنامه و سهل انگارى در اجرا، برای خود جریمه سنگین مشخص نمایید. تا سنگینی آن جریمه مانع تکرار نماز نخواندتان شود.
ب: از گام، تلقین استفاده نمایید. تلقین اثر قابل ملاحظه ای در تقویت اراده دارد. بنابراین هر روز جملاتى را به خود تلقین کنید؛ مانند: «من اراده لازم براى خواندن نماز را دارم»، «هیچ چیزى نمی تواند اراده ام را در خواندن نماز متزلزل کند»، «اراده من هر روز محکمتر مى شود»،«من می توانم نمازهایم را بخوانم»
ج: توجه به تدریجى بودن تقویت اراده است. براى به دست آوردن اراده اى قوى و محکم، تدریجى بودن آن و نیاز به تمرین و ممارست امرى لازم و ضرورى است. گمان نکنید مى توانید به طور دفعى و بدون هیچ تلاشى، به آن دست یابید.
بنابراین رعایت نکات فوق به شما کمک می کند، تا بتوانید به خواندن نماز اهمیت بدهید.
http://askdin.com/comment/1037680#comment-1037680