پرسش:
چرا خدا با ما حرف نمی زند؟ چرا رابطه ما و خدا یک طرفه است؟ با این که می دانم خدا خودش اجازه داده، و گوش می کند، ولی باز هم احساس خوبی ندارم؟
پاسخ:
در رابطه با سخن گفتن حضرت حق، باید عرض شود که خداوند اتفاقا با ما حرف زده، و آن کلام الله مجید است. نباید قرآن را دست کم گرفت، هر موقع چنین حالتی به شما دست می دهد، به تلاوت قرآن بپردازید، خصوصا همان شب هایی که فرمودید، قرآن بهترین مونسی و همدمی است که انسان را به آرامش می رساند. کافی است در چنین حالتی که حس تنهایی به شما روی می آورد، یک وضو بگیرید و رو به قبله، چند آیه قرآن را تلاوت نمایید، آن وقت تصدیق خواهید فرمود که چه حسی آؤام بخشی به شما روی خواهد آورد: «الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُ الْقُلُوب (1) آنها كه به خدا ايمان آورده و دلهاشان به ياد خدا آرام مىگيرد، آگاه شويد كه تنها ياد خدا آرامبخش دلهاست»
آن هم خدایی که به اصطلاح قرب وریدی به ما دارد: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريد (2) و ما انسان را خلق كرده ايم و از وساوس و انديشه هاى نفس او كاملا آگاهيم كه ما از رگ گردن او به او نزديكتريم.»
ب: اینکه با وجود تلاش ها و دعاها به خواسته خود هنوز نرسیدید، انشاء الله که به این زودی زود برسید منتها باید بدانید که
«اوقات خوش آن بود ک با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود.» (3)
اینکه دعا ودرخواست ها از حق تعالی به اجابت می رسد شکی نیست در آیه شریفه آمده « وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُم (4) و پروردگار شما گفته است مرا بخوانيد تا (دعاى) شما را اجابت كنم» ما باید در همه حالات، چه در زمان مشکلات و چه در زمان راحتی به آن قادر مطلق غنیّ فیّاض علی الاطلاق پناه ببریم.
لکن باید دو مطلب را از هم تفکیک کرد:
1- استجابت دعا
2- تحقق آنچه ما از خدا طلب می کنیم.
استجابت دعا این است که وقتی ما می گوییم یا الله، اللهم، خداوند می فرماید لبیّک، ما وقتی ذکر او را بر زبان جاری می سازیم، او هم متذکر ما باشد، و توجه به ما نماید، که بالاترین استجابت ادعیه و اذکار همین است، و این مسلما با شرائط خاص دعا، محقق می شود، که به آن اجابت لبیکی می گویند، و اجابت لبیکی تاخیر ندارد.
اما اینکه در دعاها حتما آنچه که می طلبیم محقق گردد، خداوند خودش با ما حرف زده و فرموده: « وَ عَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون (5) چه بسيار شود كه چيزى را مكروه شماريد ولى به حقيقت خير و صلاح شما در آن بوده، و چه بسيار شود چيزى را دوست داريد و در واقع شرّ و فساد شما در آن است، و خدا (به مصالح امور) داناست و شما نادانيد.»
ج:دعا صرف نظر از بر آورده شدن حاجت، آثار خاص خود را دارد. به عنوان نمونه، یکی از آثار دعا، آرامش روانی است.
توضح آنکه:
گاهي انسان در زندگي روزمره خود گرفتار مشكلاتي مي‌شود كه بر طرف كردن آن از توانش خارج است. و وارد آمدن فشار براي انجام كارهايي فراتر از توانمنديهاي آدمي در وي اضطراب ايجاد مي‌كند و اين اضطراب را نمي‌تواند مدت درازي تحمل كند.
بهترين راه حل براي از بين بردن اضطراب و به دست آوردن آرامش، دعا و راز و نياز با خداست. چرا كه دعا برقراري ارتباط بنده با خداست. خدايي كه بر هر كاري تواناست. اين ارتباط انسان را اميدوار و دلگرم به قدرتي برتر مي‌كند كه اگر صلاح بداند به راحتي آن فشارها و سختي‌ها را برطرف مي‌كند.
امام سجاد (علیه السلام) در مناجات هشتم از مناجات خمسة عشر به خداوند عرض می کند: «وَ فِي مُنَاجَاتِكَ رَوْحِي وَ رَاحَتِي (6) در مناجات با تو فرح و آرامش من است.»
به این مقاله هم مراجعه نمایید، مطالب خوبی در مورد آثار دعا نوشته شده است:http://ensani.ir/file/download/article/20121231095157-9415-26.pdf
پی نوشت:
1.رعد/28.
2.ق/16.
3.حافظ
4.غافر/60.
5. بقره/ 216 .
6.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، زاد المعاد- مفتاح الجنان، موسسة الأعلمي للمطبوعات،بيروت1423 ق،ص412.