پرسش: من در صحبت، به طور ناخودآگاه جان دخترم را برای مطلبی قسم خوردم، در حالیکه دروغ بود. آیا ممکن است اتفاقی برای دخترم بیفتد؟
پاسخ: دروغ گفتن در عین اینکه گناه بزرگی ست، اما قسم خوردن به جان کسی، سلامتی او را در خطر قرار نخواهد داد. بدین معنی که با این قسم، دختر شما مشکل پیدا نخواهد کرد ان شاالله؛ ولی شما موظف هستید که از دروغی که گفته اید توبه کنید. اینکار بیش از اینکه بر ایشان اثری داشته و او را دچار مشکل کند، برای خود شما مضر و مایه ی خسران است.
امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «لا يجِدُ عبدٌ طعمَ الإيمانِ حتّى يترُكَ الكذبَ هَزْلَهُ و جِدَّهُ»؛ هيچ بنده اى طعم ايمان را نمى چشد، مگر آنگاه كه دروغ گفتن را به شوخى يا جدى، ترك گويد. (۱) و امام محمد باقر (عليه السلام) فرمودند: «إنَّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ جَعَلَ لِلشَّرِّ أقفالاً و جَعَلَ مَفاتِيحَ تِلكَ الأقفالِ الشَّرابَ؛ و الكَذِبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ»؛ خداوند عزّ و جلّ براى بدى قفلهايى نهاده و كليد همه اين قفلها را شراب قرار داده است ، و دروغ بدتر از شراب است. (۲)
پی نوشت ها:
۱. محمدی ری شهری، محمد؛ میزان الحکمه؛ مترجم شیخی، حمیدرضا؛ موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث؛ قم ۱۳۸۹؛ ج ۱، ص ۴۴۲
۲. همان؛ ج ۵، ص .۵۰۳.