پرسش: زنی که علاقمند است نماز اول وقت بخواند، اگر در برابر تمسخر همسرش صبوری به خرج دهد، پاداش دارد؟ و اگر به همین دلیل نماز را یک ساعت به تاخیر بیندازد، آیا ثواب نماز اول وقت را خواهد داشت؟
پاسخ:
در طول تاریخ و از صدر اسلام تا الان، همواره افراد مومن و با خدا که قصد فرمانبرداری از اوامر او را داشته و خود را متعهد به دستورات دین می دانستند، مورد اذیت و آزار نادانان و جاهلان قرار گرفته و علی الخصوص انبیاء و اولیاءالله در فشار بیشترین تمسخرها و آزارها بوده اند. قطعا پاداش چنین اذیت هایی نزد خداوند تعالی محفوظ و کامل است. تسکین دهنده ترین عامل در تحمل این رنج ها هم این واقعیت بوده که تمام این اتفاقات و سختی ها در برابر خداوند انجام شده و او به تمام اینها بینا و داناست.
در تاریخ آمده که در روز عاشورا امام حسین (علیه السلام) سر به آسمان بلند کرد و فرمود: «هوّن علی ما نزل بی انّه بعین الله»؛ آنچه این مصیبت را بر من آسان می کند، این است که اینها در محضر خدا و منظر او واقع می شود و او می بیند. (۱)
اما در مورد قسمت دوم سوالتان، توجه بفرمایید که خواست و اراده ی انسان، به شرط سعی و کوشش، در نزد خداوند با ارزش تلقی شده و مستحق پاداش است. بدین معنی که اگر شما واقعا دوست دارید که نمازتان را اول وقت بخوانید و برای انجامش تلاش هم می کنید، در صورتی که به هر دلیلی موفق نباشید، خداوند از فضلش پاداش اینکار را به شما عنایت خواهد کرد و این امر به صراحت در قرآن بیان شده است:
«وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُورًا»؛ و هر كس خواهان آخرت است و نهايت كوشش را براى آن بكند و مؤمن باشد، آنانند كه تلاش آنها مورد حق شناسى واقع خواهد شد. (۲)
همچنین در تاریخ آمده است که هنگامى كه خداى متعال، اميرمؤمنان علی (علیه السلام) را در جنگ جمل پيروز ساخت، يكى از ياران آن حضرت گفت: «وددتُ أنّ أخي فُلانا كانَ شاهِدا ليَرى ما نَصَرَكَ اللّهُ بِه؛ فقالَ عليه السلام: أ هَوى أخيكَ مَعَنا؟ فقالَ: نَعَم؛ قالَ: فقَد شَهِدَنا … !»؛ چه خوب بود برادرم همراه ما بود و پيروزى شما را بر دشمن مى ديد و در فضيلت اين جهاد شركت مى كرد. امام در پاسخ به او فرمود: آيا دل برادرت با ماست؟ عرض كرد: آرى. فرمود: پس او با ما بوده است. (۳)
پی نوشت ها:
۱. محمدی ری شهری، محمد؛ دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث؛ مترجم مسعودی، عبدالهادی؛ نشر دارالحدیث؛ قم، ۱۳۸۸؛ ج ۷؛ ص ۳۶
۲. سوره اسراء، ۱۹
۳. محمدی ری شهری، محمد؛ میزان الحکمه؛ مترجم شیخی، حمیدرضا؛ انتشارات دارالحدیث، قم ۱۳۸۹؛ ج ۷، ص .۳۳۹.