سؤال:
من از 14 سالگی وارد فاز فراماسونری و انجمن‌های مخفی شدم. طی دو سال فهمیدم واقعیت جنگی است که در سراسر دنیا جریان دارد و به این نتیجه رسیدم که باید در این جنگ نقشی داشته باشم. تحت تأثیر این جو، نمازم به مراتب خالصتر شده بود و حس می کردم که شیطان از دست من عصبانی است و سعی دارد من را از هدفم دور کند که همینطور نیز شد به طوری که هر موقع خواستم مراقبه کنم در بحث احترام به والدین به بن بست خوردم و برگشتم. بر اثر همین بن بستها به این فکر افتادم که از کجا معلوم فراماسون‌ها بد باشند؟ زیرا خود ماسون‌ها میگن ما انجمن برادری هستیم که همه متدینیم و تنها هدفمان این است که از دور هم بودن لذت ببریم و از تجربیات هم استفاده کنیم. چرا اعمال بد رؤسای جمهور آمریکا و نخست وزیر‌های اسرائیل رو به پای ماسون‌ها بنویسیم؟ زیرا همه آنها بد نیستند ! اصلا شاید آنها خوبند و ما بدیم. چرا باید ولایت فقیه و رسالت پیامبران و ربوبیت خداوند را بپذیریم؟ از کجا بفهمم کدام حق و کدام باطل است؟ آیا لازم است به حوزه و یا دانشگاه امام صادق (علیه السلام) بروم؟ به طوری کلی، از این افکار دچار سردرد و معده درد شده ام و از درون دارم دیوانه و منفجر می شوم.
پاسخ:
متاسفانه یکی از رهزنیهای شایعی که امروزه دامنگیر جوانان بسیاری شده و موجبات سردرگمی و اضطراب نفسانی و تشویش و گاه انحراف آنها را فراهم نموده جذب شدن و وقت گذاشتن برای فهم و تجربه و تفحص در این مردابهای عرفانهای کاذب است که حتی مطالعه و تحقیق در مورد آنها زمینه تیرگی باطن و قساوت قلب را فراهم می سازد. در دقایق پیش مشغول نگارش مطالبی در مورد گستردگی طهارت چشم از دیدگاه شریعت الهی بودم که دین مبین اسلام با چه ظرافتی تمامی زوایای حالات و شؤونات انسانی از جمله نگاه های وی را برای رسیدن به مدارج الهی مورد دقت قرار داده است
آری آنان که اهل دل هستند و چند صباحی به توصیه صاحبان شریعت و ائمه معصومین (علیهم السلام) اعتماد نموده اند و چشم و زبان و گوش از هرچه ناشایست و ناروا است بسته اند و حتی ساعتی را به تفحص آب نماهای مکاتب دیگر صرف نکرده اند، خوب می دانند که از چشمه جوشان شریعت الهی و آموزه های بی بدیل آن چه برکات و ثمرات بی منتهایی نصیب آدمی میشود کافی است به وعده های خداوند در کتاب خاتم پیامبرانش گوش فرا دهید و قرآن کریم و سیره اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) به عنوان یگانه دستورالعمل انسان سازی خود برگزینید آنگاه پس از چند صباح به عیان خواهید دید که نه تنها دیگر از آن افسردگی و سرگردانی و سردرد و مشکلات گوارشی و پریشان خاطری خبری نیست بلکه ابواب گوناگونی از شیرینهای عمل به شریعت الهی و معرفت نفس انسانی به رویتان باز می شود و حقایقی را مشاهده خواهید کرد و به اوج لذت انسانی نائل خواهید شد که زبان این کمترین از وصف آن بیکرانه های نور قاصر و ناتوان است.
فقط کافی است چند صباحی به این وعده الهی اعتماد نموده و بر اساس آیه شریفه «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا وَيُكَفِّر عَنكُم سَيِّئَاتِكُم وَيَغفِر لَكُم ۗ وَاللَّهُ ذُو الفَضلِ العَظيمِ»(1) از هرچه ناشایست و حرام است دوری نمایید تا روح مصفای خود را در فرقان و تمایر حق از ناحق مشاهده نمایید.
برای اینکه در تشخیص حق و باطل چشمی تیزبین و قلبی مطمان داشته باشید و از ایمان عاریتی در امان بمانید باید به دور از افراط و تفریط درصدد تقویت بنیه علمی و معنوی خود باشید.
اگر می خواهید به حوزه بروید و مانند طلاب علوم دینیه زندگی خود را پایه ریزی کنید خواندن کتب منطقی و ادبیات عرب در کنار خواندن کتب تخصصی اخلاقی پیشنهاد می شود.
اما اگر قصد رفتن به حوزه ندارید، اولا سعی کنید در صدد آموزش مسائل شرعی اعم از واجبات و محرمات باشید.
و ثانیا این دوره کتابهای اخلاقی را برای سیر مطالعات دینی و مذهبی برای خود برنامه ریزی کنید:
زيبايی های اخلاق ، استاد حسين انصاريان
اخلاق در قرآن1 و 2 و 3، آيت الله ناصر مکارم شيرازی
جوانان و پرسش های اخلاقي، مصطفی خليلي
دروس اخلاق اسلامی، سيد محمد علی جزايری
اخلاق الهی، مجتبي تهرانی
صفات پسنديده و نكوهيده، شيخ صدوق رحمه الله
معراج السّعاده، ملاّ احمد نراقی رحمه الله
منابع و مآخذ:
1. انفال: 8/ 29.
دیدگاه جدیدی بگذارید