سؤال:
کدام دسته از این زنان برای اجتماع ضرر بیشتری دارند و از نظر دینی، کدام یک بر دیگری ترجیح دارند:
1. گروهی که از نظر ظاهری، با حجاب، چادر و با عفاف هستند؛ ولی اهل همه نوع رذائل اخلاقی، مانند دروغ، تهمت، غیبت و تندخویی و بداخلاقی و همسایه آزاری و ... هستند.
2. گروهی که بد حجاب بوده و در برخورد با نامحرم خیلی راحت هستند؛ ولی از نظر اخلاقی و مراودات اجتماعی، اهل دروغ، تهمت، غیبت و بدخواهی دیگران نیستند و بسیار مهربان و دلسوز هستند.
پاسخ:
دین، مجموعه ای از آموزه های احکام تشریعی و اخلاق ربوبی و معارف الهی است که از جانب خداوند (تبارک و تعالی) برای هدایت و سعادت ابدی بندگان توسط پیامبر امت (صلی الله علیه و آله) فرستاده شده است. این مجموعه در کنار یکدیگر، ارکان اصلی دین را تشکیل می دهند و کسی که در مقام علم و عمل، جامع این ارکان سه گانه نباشد دین دار حقیقی نخواهد بود.
بدیهی است زنانی که برخی از احکام ظاهری دین مانند حجاب را رعایت می کنند اما برخی از مسلمات اخلاقی، مانند رعایت حرمت دیگران را زیر پای می گذارند، دین دار حقیقی نیستند، اگرچه به مقدار همان رعایت ظاهری احکام دینی در پیشگاه خداوند متعال، مأجور هستند؛ چراکه خداوند، اجر احدی را در کار خیر ضایع نمی سازد. همچنان که در آیه «إِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ» به این نکته اشاره کرده است. (1)
به همین وزان زنانی که متعهد به رعایت حفظ حریم دیگران هستند و دستورات اخلاقی دین را رعایت می کنند؛ اما توجهی به احکام ظاهری و اجتماعی اسلام نداشته و نسبت به حجاب قرآنی بی مبالاتند دین دار واقعی نیستند؛ زیرا قرآن کریم، کتاب جامع انسان سازی است و فقط کسانی که تمامی دستورات این برنامه جامع را عمل نمایند دین دار حقیقی هستند اگر چه این گروه نیز مانند گروه اول به وزان اعمال شایسته خود مستحق اجر و پاداش خواهند بود؛ زیرا خداوند در آیه «انّا لانُضيعُ أجْرَ مَنْ أحْسَنَ عَمَلًا» همانا ما اجر کسی که عمل نیکی را انجام دهد، ضایع نخواهیم کرد. (2)
اما اگر قرار باشد از این دو یکی را دارای زیان بیشتری به حال اجتماع بدانیم، به طور مسلم، افراد بی حجاب از این جهت، پیشتاز خواهند بود؛ زیرا حجاب، یکی از احکام اجتماعی اسلام است و بی مبالاتی در آن، موجب فساد اجتماعی و تزلزل بنیاد خانواده ها خواهد شد؛ اما از جهت اخلاق فردی، به طور مسلم، آنان که مراعات اصول اخلاقی را ننموده و حفظ حریم دیگران را نمی نمایند و از این حیث، حق دیگران را ضایع می سازند، منفورتر خواهند بود.
منابع و مآخذ:
1. توبه: 9/ 120.
2. کهف: 18/ 30.
دیدگاه جدیدی بگذارید