ارتباط با خانواده شوهر

پرسش:
خونۀ ما چسپیده به خونۀ مادرشوهرم است و درِ خونشون توی حیاط ما باز میشه و تقریباً روزی پنج شش بار همدیگر رو می بینیم؛ شوهرم از سر کار که میاد بعد از نهار دوساعت می خوابه و از ساعت چهار بعدازظهر تا ده شب خونۀ پدرش می مونه. بچه هام هم همین طور و شب موقع خواب بر میگرده گاهی من هم باهاش میرم، ولی چون حرفاهای خوشایندی نمی شنوم و باهام با کنایه صحبت می کنند دیگه دلم نمی خواد خیلی برم پیششون حالا اگه رفت و آمدم رو کمتر کنم و بچه هام رو محدود کنم که کمتر برن آیا کار اشتباهیه؟
می دونم مادرشوهرم برای پسرش زحمت کشیده و بزرگش کرده. در هشت سال زندگی کنارشون تا به حال یه بارم بهشون بی احترامی نکردم و در برابر تمام حرفها و تمسخرها سکوت کردم. امکان جابجایی هم وجود نداره.



پاسخ:
احساسات تلخ و ناخوشایند شما را از این جریان درک می کنیم و خوب می دانیم که زندگی با خانوادۀ شوهر خواه ناخواه تنش ها و مشکلات خاص خود را دارد.

چگونگی تعامل عروس با خانواده شوهر
بهترین راهکاری که در زمینه تعامل با خانواده شوهر وجود دارد این است که حد اعتدال و مرزها را رعایت کنید تا هرگز در تعامل به آنها دچار مشکل نشوید.

بهترین نوع تعامل با خانواده شوهر حفظ احترام و فاصله هاست، احترام گذاشتن به اصول ارتباطی و پرهیز از صمیمی شدن بیش از اندازه است تا از دخالت خانواده ها و کینه کدورت های احتمالی جلوگیری شود.

راهکارهای کاربری
اگر شما بر تلاش تان بیفزایید و به تدریج روی نگرش شوهرتان کار کنید تا منزل مستقل و دور از خانوادۀ شوهرتان برای خویش تهیه کنید، تا حدود زیادی از میزان تنش های شما کاسته خواهد شد.

وقتی شما با خانواده شوهرتان در یک ساختمان و باهم و یا در همسایگی هم زندگی می کنید، نزدیک بودن بهانه خوبی برای معاشرت زیاد و معاشرت زیاد نیز باعث دخالت آنان و مشکلات همراه می شود؛ بنابراین ما به زن و شوهر اکیداً توصیه می کنیم از همان ابتدای شروع زندگی، زندگی مستقلی را برای خود فراهم کنند و تا آنجا که مقدور است دور از خانواده ها زندگی کنند. یکی از راه های پیشگیری از دخالت نابجای خانواده ها، آزار و اذیت خانواده شوهر کاهش سطح ارتباط و نیز فاصله گرفتن از افراد است.

دوری و دوستی!
از قدیم الایام گفته اند: «دوری و دوستی» و این واقعیتی انکارناپذیر است که با آموزه های دینی و تعالیم اسلامی نیز مطابقت دارد و روایاتی در این زمینه وارد شده است.
امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «مُروا الأقارِبَ أن يَتزاورُوا ولا يَتَجاوَرُوا» (1)؛ «امر کنید خویشاوندان را که به دیدن یکدیگر روند، اما با هم همسایگی نکنند».
مرحوم ملا احمد نراقی (رحمه الله) در معراج السعادۀ در شرح این جمله «مُروا الأقارِبَ أن يَتزاورُوا ولا يَتَجاوَرُوا» چنین می نویسد:
«چه بسا همسایگی باعث بغض و حسد و قطع رحم گردد و این امر است مشاهد، چنان که در اکثر از اهل روزگار می بینیم که چون خویشان از یکدیگر دور می باشند، دوستی ایشان با یکدیگر بیشتر و شوق آنان به یکدیگر افزون تر است. آری مثلی است مشهور، دوری و دوستی».(2)

به هر حال، برای اینکه در تعامل و ارتباط با خانواده شوهر دچار مشکل نشوید، توصیه می شود ضمن احترام گذاشتن به آنها و معاشرت نیکو با آنها بهانه ای بیاورید و خودتان را چنان مشغول به کار و فعالیت های جانبی کنید تا از ارتباط خیلی صمیمانه و روابط نزدیک با آنها خودداری کنید؛ چون ارتباط زیاد طبیعتاً تنش زا و توقع آفرین است و باعث می شود که درصد خطاهای انسان بیشتر شوید و عیوب شما آشکار گردد و همین مسئله اولین جرقۀ اختلافات بین عروس و خانواده شوهر را فراهم می آورد و زندگی ها را به چالش می کشد.

برای اینکه آرامش زندگی شما حفظ شود و در تعامل با خانواده شوهرتان کمتر دچار مشکل شوید، ایرادی ندارد که معاشرت و رفت و آمد خودتان را با آنها کمتر کنید؛ منتها بهتر است از قبل چندین برنامۀ مفید علمی، درسی، مطالعاتی، شغلی، هنری، ورزشی، ذوقی، فرهنگی و... برای خودتان طرح ریزی کنید تا بهانۀ خوبی برای کم کردن روابط و حفظ استقلال زندگی خودتان پیدا کنید.

این مقدار ماندن شوهر و فرزندان تان در خانۀ خانوادۀ شوهرتان اصلاً و ابداً طبیعی نیست و باعث می شود که شوهرتان از رسیدگی و توجه لازم به شما غافل شود، باید با اتخاذ تدابیری کاری کنید که فضای خانۀ خودتان چنان جذاب و مهییج بشود که شوهرتان جذب شما شود و بودن در کنار شما را بر بودن در کنار خانواده اش ترجیح دهد.

معرفی منابع برای مطالعۀ بیشتر:
 

1. اسکندری، علی اکبر، عروس یا مادرشوهر، مشهد: مناجات، 1395.
2. باترا، پرومود، اقوام همسر دوست یا دشمن، ترجمۀ ناهید پورمحمد لاهرودی و ویدا اعتصام، کرج: دقایق، 1389.
3. باترا، پرومود، فامیل شوهرت را سرافراز کن، ترجمۀ میمنت رحمتی، تهران: به آوران، 1389.
4. پدرام ، احمد، نقرۀ موی مادربزرگ: روابط مادرزن و مادرشوهر در خانواده ی ایرانی اصفهان: بصائر، 1391.
5. روسو، کامایل، مادرشوهر خوب، مادرزن خوب، ترجمۀ نفیسه معتکف، تهران: هو، 1394.
6. سفیدچیان، علیرضا، مادر شوهر و عروس "جنگ یا صلح"، تهران: اندیشه رفیع، 1388.

پی نوشت ها:

1. احمدى میانجى، على، ‏مکاتیب الأئمة علیهم السلام‏، قم: دار الحدیث، ‏1426ق، ج2، ص305؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمدابوالفضل ابراهیم، قم: مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی، ‎۱۴۰۴ق ج20، ص322.
2. نراقی، ملااحمد، معراج السعاده، قم: هجرت، ۱۳۸۱، ص 527؛ نراقی، مهدی، علم اخلاق اسلامی، ترجمه کتاب جامع السعادات، ترجمۀ جلال الدین مجتبوی، تهران: حکمت، ۱۴۰۸ق، ج2، ص344.

http://www.askdin.com/showthread.php?t=64649&p=1012816&viewfull=1#post10...