پرسش:
من هفت ماه است که ازدواج کرده ام و در دوران عقد هستم. تصمیم من برای ازدواج کاملا عاقلانه بود. الان که در دوران عقد هستم، اوضاع عادّی است. تنها مسأله ای که مرا نگران می کند، این است که من دختری احساساتی، حساس و زودرنج هستم و به محبت فراوان از جانب نامزدم احتیاج دارم. اما احساسات برای ایشان در حاشیه است و کمتر زمانی به من ابراز احساسات می کند و به کارش خیلی توجه می نماید. چند بار دوستانه و گاهی به عنوان گله و با ناراحتی این موضوع را با او در میان گذاشته ام. اما هر بار به من می گوید که اصل، آن اعتماد و تعهدّی است که به یکدیگر داریم و کار و تلاشش در کارش به خاطر من و زندگیِ مان است. ولی این حرف مرا قانع نمی کند. این موضوع باعث شده چند بار میان ما بحث های کوچک در بگیرد. حسّ می کنم دیگر عشق روزهای اول را در نگاهش نمی بینم. لطفا کمکم کنید.
پاسخ:
شما مانند هر خانم دیگری دوست دارید مورد توجه و محبت همسرتان قرار گیرید و از محبت هایش سیراب شوید. نامزدتان کمتر به شما می گوید:«دوستت دارم». شاید گاهی احساس می کنید اصلا دوست تان ندارد. اما باید بدانید که همسرتان از مردهایی است که عشق و احترام زیادی برای شما قائل است؛ ولی به گونه ای پرورش یافته که از عهده یِ گفتنِ یک جمله «دوستت دارم» برنمی آید. این جور مردها جملات عاشقانه بلد نیستند و عشق خود را به صورتی دیگر ابراز می کنند. نامزد شما یک مرد کاملا سنّتی است که احتمالا تصوّر می نماید ابراز احساسات و عواطف کاری زنانه است. این جور مردها به زبان بی زبانی به همسرشان می فهمانند که دوستش دارند. آنها دوست دارند به جای بیانِ جملات عاشقانه، تلاش کنند تا برای همسرشان زندگیِ آرام و بی دغدغه ای بسازند.
شاید بپرسید:«من که دوست دارم همسرم عشقش را به زبان بیاورد، چه کار باید بکنم؟». در پاسخ می گویم: شما حداقلّ تا مدتی برای فهمیدنِ عشق همسرتان باید به دنبال نشانه های غیرزبانی بگردید و عشق همسرتان را از روی آنها حدس بزنید.
توصیه های زیر را انجام دهید تا «به تدریج» همسرتان به ابزار علاقه به صورت زبانی روی آورد:
- سرزنش نکنید:
به خاطر اینکه نامزدتان ابراز علاقه یِ زبانی را بلد نیست، وی را سرزنش نکنید. عواطف و احساسات برای زنان، به منزله «زبان اول» می باشند؛ اما برای مردها به منزله «زبان دوم» هستند. انتظار نداشته باشید نامزدتان به راحتی مثل شما احساساتش را اظهار کند. به او فرصت دهید تا احساساتش را به خوبی بشناسد و راه ابرازِشان را یاد بگیرد. تمایلِ او برای این کار را تشویق کنید تا «کم کم» مهارت لازم را در این زمینه به دست آورد.
- به او ابراز علاقه نمایید:
وقتی خانمی به شوهرش که تفکّری کاملا سنّتی در ابراز عشق دارد، ابراز عشق و علاقه می کند، شوهر از نظر احساسی و عاطفی بازتر و پذیراتر می شود. اما نمی توان تصور کرد که ابراز عشقِ شما معجزه می کند و همسرتان را یک شبه به مردی رمانتیک تبدیل می نماید. شخصیّت شوهرتان در طیّ سال ها شکل گرفته و او سال ها این گونه زندگی کرده است. پس نباید انتظار داشت که به سرعت تغییر کند. بعضی وقت ها فرآیندِ تغییر زمانِ زیادی لازم دارد. خودِ شما اگر بخواهید از این به بعد ورزش را جزو کارهای روزانه تان قرار دهید، تا مدت ها به مشکل برمی خورید. تغییراتِ بنیادی در افکارِ افراد نیز همین طورند؛ یعنی به زمان زیادی نیاز دارند تا به وجود آیند.
- کتاب هایی در مورد مردان و ویژگی های عاطفی و خُلقیِ آنها نوشته شده است. خوب است کتاب «رازهایی درباره مردان» نوشته «باربارا دی آنجلیس» که انتشارات "نسل نواندیش" آن را چاپ کرده و نیز کتاب «مردان مریخی، زنان ونوسی» را تهیه کنید و بخوانید. خانم باربارا دی آنجلیس کتاب دیگری درباره احساسات و عواطف خانم ها نوشته _ با عنوان "رازهایی درباره زنان"_ که خواندن آن برای همسرتان مفید است. اگر همسرتان اهل مطالعه است، این کتاب را برایش تهیه کنید و از او بخواهید با هم این کتاب را بخوانید. زیرا شما نیز با خواندن این کتاب، درباره خودتان شناخت بیشتری پیدا می کنید. این کتاب ها به خوانندگان کمک می کنند که بفهمند مشکلات شان عجیب و غریب نیستند و عدّه یِ زیادی این مشکلات را داشته اند و با به کاربردنِ روش ها و راهکارهایی بر این مشکلات غلبه کرده اند.
- برای اینکه همسرتان از نظر احساسی بیشتر به شما توجه نماید، در فضایی آرام و به دور از تنش و داد و بی داد و با نرمی و بدون عصبانیت، تصویر ذهنی که از یک شوهر با احساس دارید را برایش توضیح دهید. لازم نیست بالاترین و ایده آل ترین شکلِ شوهرِ با احساس را برایش ترسیم کنید. چون در آن صورت با خود فکر می کند و می گوید:«من که نمی توانم مثل این تصویر شوم، چرا باید برای آن زحمت بکشم؟». پس فعلا به حداقلّ ها بسنده کنید. رفتارهای یک شوهرِ بااحساس را به صورت رفتارهای قابل مشاهده برای شوهرتان توضیح دهید. مثلا بگویید:«دوست دارم وقتی از سر کار برگشتی، به من زنگ بزنی و احوالم را بپرسی». پس از اینکه کمترین ویژگیِ یک شوهر با احساس را برای همسرتان توضیح دادید، از همسرتان بخواهید او نیز ویژگیِ حداقلّی برای همسرِ خوب را بگوید. از او بخواهید این ویژگی را با رفتار قابل مشاهده ذکر کند تا شما بتوانید درک بهتری از تصویر یک زن خوب در نظرش داشته باشید. با یکدیگر قرار بگذارید که این رفتارهای خواسته شده را هر کدام برای همسرش انجام دهد. می توانید این قرار را روی کاغذ بنویسد. به این یک «قرارداد رفتاری» می گویند.
- اگر راهکارهای بالا را انجام دادید و نتوانستید تغییر قابل ملاحظه ای در ابراز احساسات همسرتان مشاهده نمایید، با یکدیگر به یک روانشناس و مشاوره خانواده یِ آقا که متعهّد و خبره است مراجعه نمایید. همسرتان شاید از شما حرف شنوی نداشته باشد، اما به احتمال بسیار زیاد از یک روانشناس آقا حرف شنوی دارد.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=63902&p=1010750&viewfull=1#post10...