سؤال:
پاسخ:
به نظر می رسد با حجم زیادی از ناامیدی روبرو هستید در حالی که گاهي ياس ونا اميدي نسبت به خداست و گاهي هم نااميدي از امور دنياست. اگر نا اميدي از رحمت خداست كه حقيقتاً جاي ندارد زيرا خدايي كه رحمت واسعه اش همه را فرا گفته نا اميدي در مورد او معنا ندارد آيا مي شود كنار دريا بود و از ديدن دريا نااميد شد؟ خير، فقط كافي است چشم باز كنيم تا دريا را ببينيم.
محور دوم: گاهي هم نا اميدي در امور دنيوي است و ناراحت است كه چرا به فلان نقطه نرسيده؟ یا کسی مانند شما ناامید است که چرا خودارضایی را ترک کنم؟
شما خودتان را در پایان راه می بینید و فکر می کنید اینجا خط پایان است در حالی که تازه اول جوانی هستید و با ترک خودارضایی دریچه های بزرگی به روی تان باز خواهد شد.
اگر کسی تصميم قطعي بر ترك آن گرفته باشد به هيچ عنوان نبايد نگران عوارض آن باشد. چرا كه اگر برخي از اين عوارض ايجاد شده باشند معمولاً بعد از ترک و به مرور زمان از بين خواهند رفت. بدن انسان مخصوصاً جوان توانايي جبران اين عوارض را دارد و دوباره خودش را بازسازي ميکند و به تدريج به وضعيت عادي برميگردد؛ البته به شرطي که در تصميمتان بر ترک جدي باشيد و خداي ناکرده دوباره گرفتار خودارضايي نشويد.
زمان جبران عوارض از يك شخص با شخص ديگر و همچنين بر اساس شدت گرفتاري متفاوت است. هر چه بدن قوي تر باشد و شدت گرفتاري قبلي نيز كمتر باشد، زمان جبران عوارض كاهش پيدا مي كند. همچنين خوردن مواد قندي مثل خرما، کشمش و عسل انجام ورزش روزانه، تفريح و گردش هاي سالم در بازگشت سلامتي شما بسيار مؤثر است.
در هر صورت اگر شما خودارضایی را ترک کنید نه تنها محبوب خدای خود می شوید بلکه بسیاری از عوارض آن در شما پیشرفت نمی کند و بدنتان هم بعد از گذشت مدتی به حالت اولیه باز می گردد.
پس ناامید نباشید و با یک یا علی عزم خود را جزم کنید.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=64287&p=1010016&viewfull=1#post10...