چرا خداوند ؛عذاب کوچک را به عذاب بزرگ مبدل می شود؟

پرسش:
الف- چرا بنده با یک گناه صغیره به وادی گناه کبیره وارد شده و عذاب کوچک به عذاب بزرگ مبدل می شود؟
ب- چرا خدا اهل معامله نیست! آیا بهتر نبود خدا به گناه صغیره بندگانش رضایت می داد تا مرتکب گناه کبیره و گرفتار عذاب بزرگتر نشوند؟ بعنوان مثال: مدتهاست فردی با یک خانم، کار و ارتباط دارد، البته کارحرامی هم نیست! ولی خدا مانع زیارت او می شود؟
 

پاسخ:
پاسخ سؤالات شما را در دو بخش تقدیم می کنیم:

الف- چگونگی مبدل شدن گناه صغیره به کبیره: اینطور نیست که اگر شخصی موفق به گناه صغیره نشد و یا یکبار اتفاقی گناه صغیره کرد، الزاماً مرتکب گناه کبیره خواهد شد، بلکه به طور کلی علل و اسبابی که گناهان صغیره را به گناهان کبیره تبدیل می‌کند به سبب یکی از موارد پنجگانه زیر است که در هر حال، نتیجه اقدام و عمل خود فرد است: 1. آگاهی، اصرار و تعمد فرد بر گناه صغیره در حالیکه عزم توبه و استغفار ندارد، گناه صغیره را به کبیره تبدیل می‌کند. 2. کوچک شمردن گناه صغیره‌، موجب تجری فرد به ادامه و تکرار گناه گردیده، همین امر، نزد خدا عظیم و بزرگ است. 3. شاد شدن به انجام گناه صغیره مانند اینکه شخصی، مسلمانی را خجل، مغبون و یا اذیت و آزار کرده و با افتخار بگوید: دیدی چه کار خوبی کردم!.

4. اظهار گناه و اشاعه آن در جامعه، گنا ه صغیره را به کبیره تبدیل می‌کند. 5. اگر شخصی که مردم به او اعتماد کرده و از او پیروی کنند و او گناه صغیره‌ای انجام دهد که مردم مطلع شوند و قبح آن گناه در نظر ایشان کم شود، صغیره را به کبیره مبدل می سازد. از اینرو نیت و اراده؛ عزم و تصمیم و اقدام و عمل خود بندگان است که موجب می شود گناه صغیره ای به کبیره تبدیل شود، نه اینکه خداوند بر خلاف عدل و حساب، صغیره ای را کبیره محسوب کند تا وی را به عذاب سخت و دشوار (کبیر) محکوم کند. بعلاوه اینکه پاداش و جزای افراد در روز قیامت، دستاورد عمل خود انسان در فرصت محدود دنیا است. (1)

ب- گناه صغیره راهی برای پیشگیری از گناه کبیره: در این خصوص گفتنی است.
اولاً: اینکه گفتید؛ چرا خدا اهل معامله نیست؟ اتفاقاً خدا بهترین و مطمئن ترین خریدار و به شدت اهل تعامل (معامله) با بندگانش است، نیات و عزمها و تلاش و افعال هرچند ناچیز بندگانش را خریداری کرده و در ازای آن نعمت و راحت و آسایش ابدی را هدیه می دهد.(2) حتی خداوند آنقدر نسبت به بندگانش رئوف و مهربان و معامله گری خیرخواه است که در خصوص پاداش و جزای حسنات و سیئات فرموده است: «مَن جَاءَ بِالحَسنَةِ فَلَهُ عَشرُ أَمْثَالِهَا وَ مَن جَاءَ بِالسیئَةِ فَلا یجْزَی إِلا مِثْلَهَا وَ هُمْ لا یظلَمُونَ، هر کس (کار) نیکی آورد، پس برایش ده برابر مثل آن (پاداش) است؛ و هر کس (کار) بدی بیاورد، پس جز همانند آن کیفر نخواهد شد؛ و آنان مورد ستم واقع نمی شوند.» (3)

همچنین ابوذر غفاری از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) حکایت کرده که فرمودند: خدا می فرماید: کارهای نیک را ده برابر پاداش می دهم یا بیش تر، و کارهای بد را تنها یک برابر کیفر می دهم، یا می بخشم؛ پس وای به حال آن کس که یکان او بر دهگان او پیشی گیرد. (یعنی گناهانش از نیکی هایش افزون شود).(4) بعلاوه روایات فراوانی از قول پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام) نقل شده که حاکی از آن است که پروردگار یک فرصت هفت ساعته را در اختیار گناه‌کاران قرار می‌دهد تا توبه کنند و اگر توبه نکردند فقط یک گناه نوشته شود. (5) با این همه آیا رواست درباره چنین خدای مهربان و بنده نوازی بگوییم؛ اهل تعامل و رأفت و کنار آمدن با بندگانش نیست؟

ثانیاً: اگر منظورتان از اینکه مردی با یک خانم کار دارد! ارتباط غیرکاری و غیرضروری در قالب دوستی و رفاقت حرام و غیرمشروع است، که طبق نظر مراجع عظام تقلید این قبیل ارتباطات، از آنجایی که می تواند مقدمه حرام باشد جایز نیست.(6) فلذا ارتباط غیرمشروع با نامحرمان در هر سطح و شکلی که باشد، باید ترک شود. اساساً شیطان، مستقیم و به یکباره افراد را به گناه قطعی و آشکار (زنا) دعوت نمی کند بلکه با مقدمه چینی زمینه فساد و گناه را فراهم می سازد، ابتدا از طریق یک نگاه حرام، سپس پیام دادن، مرحله بعد، تماس تلفنی و یا قرار گذاشتن و ...(7) از این رو، بسیاری از این ارتباطات غیرمشروع و گناه آلود که ما به آنها نگاهی عادی و سطحی داریم علاوه بر حرام بودن، نفس آدمی را چنان درگیر می کند که خواه ناخواه،برای پر کردن خلاء های عاطفی و جنسی در خلوت، به دیدن عکس ها و فیلم های مستهجن می رود و روز به روز از دین و معنویت، دور و دورتر می شود! بنابراین، نباید تصور کرد که خداوند توفیق زیارت را از ما سلب و ما را در وادی گناه غوطه ور می سازد؟! زیرا خداوند خیر مطلق است و جز خیر و نیکی برای بندگانش نمی خواهد پس این خود ما هستیم که با سوء اختیار و پیروی از جهل و نادانی و طاغوت نفس و شیطان، راه ضلالت و گمراهی و شقاوت را بر می گزینیم.(8) گاه، این قبیل ارتباطات بظاهر سطحی با نامحرم، قدم به قدم انسان را در منجلاب گناه و فساد بیش از پیش غوطه ور ساخته و نفس آدمی ناگزیر برای پر کردن خلاء های عاطفی و جنسیش در خلوت، به سراغ دیدن عکس ها و فیلم های مستهجن رفته و روز به روز، از دین و معنویت و یاد خدا دور و دورتر می شود!
 

پی نوشت ها:
1. «کلُّ نفسٍ بما کسبت رهینهٌ، هر نفسی در گرو آن چیزی است که انجام داده است.» مدثر/ آیه 38.
2. «إن الله اشتری مِنَ المُومِنیِنَ أنفُسَهُم وَ أموَالَهُم بِأنَّ لَهُمُ الجَنَّه، خداوند از مومنان جانها و اموالشان را خریداری کرده است که در ]عوض[ بهشت برای آنان باشد.»، توبه/ 111.
3. سوره انعام/ آیه 160.
4. «عن النبى (صلى الله عليه و آله) ان‏ الله قال: الحسنة عشراً او ازيد و السيئة واحدة او اغفر فالويل لِمن غلبت آحاده اعشاره». مجمع البيان، ج 4، ص 602 و مفاتيح الغيب، ج 14، ص 190.
5. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، 430، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ همان، ج 4، ص 240.
6. س: آیا ارتباط صمیمی بین دختر و پسر در هنگام همکاری یا مهمانی اشکال دارد؟ ج: همه ی مراجع: دوستی بین دختر و پسر جایز نیست؛ چون ترس افتادن به گناه در میان است. اما ارتباط شغلی، اگر باعث مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد. (خامنه ای، استفتاء، س 779 و 651 و دفتر: همه مراجع تقلید) برای آگاهی بیشتر ر.ک: حکم اسلام در باره رابطه دختر و پسر.
7. فلذا خداوند در قرآن می فرماید: «لا تَقْرَبُوا الزِّنَا، از زنا دوری کنید.»، اسراء/32. مقدّمات زنا مصادیقی چون: چشم‌چرانی، بی‌حجابی، خلوت با اجنبی، رفتن به کانونهای فساد، نگاه به کتابها و فیلمهای آلوده و ... را نیز شامل می شود.
8. چنانکه فرمود: «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها"، اگر نیکی کنید به خود نیکی کرده‌اید و اگر بدی کنید به خود بدی کرده‌اید.»؛ هر چه کنی به خود کنی/گر همه نیک و بد کنی. الاسراء/ 84.

http://www.askdin.com/showthread.php?t=64236&p=1007399&viewfull=1#post10...