پرسش:
آیا با جنس مخالف می توان رابطه داشت، با نیت برادر و خواهری، بدون اینکه حرف های بیهوده بین طرفین مطرح شود، بیشتر هدفمان انجام کارهای علمی باشد. لطفا راهنمایی کنید.
پاسخ:
ما انسانها در زندگی دوست داریم کارهایی را انجام بدهیم که از ضرر آن در امان باشیم، همچنین نباید فراموش شود که برخی از مسائل برای خود فلسفه ای دارد و قانون خاص خودش! و باید واقف بوده و معلومات صحیحی را در آن مسئله در ذهن خود داشته باشیم.
در این مورد این موضوع که مطرح کردید، مسئله پیچیده ای است و بهتر است سطح آگاهی خودتان را در این زمینه ارتقاء بدهید، در این صورت بینش شما کمک می کند که موضوع را از منظر واقعیت بسنجید و شخص واقع بینی باشید.
وقتی یک ارتباطی با فرد دیگر شکل می گیرد، به همین راحتی نیست بلکه علاقه هم موثر در این ارتباط می باشد. ما در بیرون خیلی از افراد را می بینیم اما ذره ای دوست نداریم رابطه ای با آنها برقرار کنیم. در برقراری ارتباطها عواطف انسان درگیر می شود و این یک واقعیت در زندگی است و نمی توان آن را انکار کرد، نمی توان گفت: نه، من جور دیگر فکر می کنم، من مواظب هستم، وقتی روابط بین دو جنس حتی به صورت درد و دل یا کار علمی باشد، بتدریج یک روابط عاطفی خاصی شکل می گیرد، دیگر به همین راحتی نمی توان دل کند.
انسان عاقل باید نکنه سنج باشد، چنین روابطی معقول نیست. این مسئله هم از بعد روانشناختی کار صحیحی نیست و هم از منظر دین!
از حضرت علی علیهالسلام روایت شده است که می فرماید: سخن گفتن با زنان انسان را به سختی میکشاند و دل را منحرف میسازد.[1]
در روایت دیگری از آن حضرت آمده است: بر هر انسانی لازم است از سه چیز دوری کند: نزدیک شدن به اشرار، همسخن شدن با زنان، همنشینی با اهل بدعت.[2]
روح انسان بسیار حساس است، روابطها خیلی اثر می گذارد و بتدریج در رفتارها اثر می گذارد و دیگر دل انسان اسیر خواهد شد و نمی توان به همین راحتی قانع کرد، این یک اصل بدیهی است. مثل اینکه کسی ادعا کند آتش در دستم است ولی نمی سوزاند. برخی از چیزها خاصیت خودش را دارد و نمی توان انکار کرد، مثلا آهن ربا خاصیت ربایش دارد، دو جنس مخالف در قانون آفرینش شیفته هم هستند و گرایش طبیعی به همدیگر دارند و نمی توان این قانون را انکار کرد. در این قصه که درد و دل باشد، کار علمی هم کنارش؛ از آن طرف دلمون خوش باشد که هیچ مشکلی بعدا بوجود نمی آید، یک حرف ناسنجیده ای است.
کنترل احساس و عواطف قبل از وسعت پیدا کردن و درگیر شدن خیلی سهل و آسان است، منتها اگر احساس درگیر شود که حتما در این طرحی که بیان کردید، شکل می گیرد، آن موقع کنترل و مدیریت آن به مراتب سخت و دشوار خواهد شد. این موضوع به کرار تکرار شده و مشکلات متعددی را برای افراد بوجود آورده است، پس لازم است به عاقبت این موضوع خوب بنگرید!
پی نوشت:
[1]. ابن شعبه بحرانى، تحف العقول، تحقیق علىاکبر غفّارى، چ دوم، قم، مؤسسه النشر الاسلامى، ۱۳۶۳، ص ۱۵۱
[2]. همان، ص ۳۱۹
http://www.askdin.com/showthread.php?t=48920&p=1000489&viewfull=1#post10...