پرسش:
پسری 20 ساله هستم که پنج سال است به خودارضایی دچار شده ام. عوارضی مانند: ضعف چشم، استرس و اضطراب را تحمل می کنم. بچه هیأتی و متدیّن هستم. تا حالا هشت یا نُه بار برای ترک اقدام کرده ام؛ ولی هر بار به سمت خودارضایی کشیده شده ام. فکر می کنم دیگر فرصتی برای توبه ندارم. لطفا راهنمایی ام کنید.
پاسخ:
در شرایط سختی قرار دارید. شما نیز مانند بسیاری از جوانان دوست دارید غریزه جنسیِ خود را از راه حلال و جامعه پسند ارضا نمایید. ولی قدرتِ زیادِ غریزه جنسی و نداشتنِ همسرْ شما را به سمت خودارضایی می کشاند.
برای ترک خودارضایی نکاتی را باید عرض کنم:
اول به خدا توکّل کنید و مأیوس نشوید و ایمان داشته باشید که می توانید آن را ترک کنید. یأس و ناامیدی شما را بیشتر دچار اضطراب می نماید و احساسِ ضعف را در شما تقویت می کند و شما را بیشتر به سوی خودارضایی سوق می دهد. پس به هیچ وجه مأیوس نشوید.
دوم اینکه ترک خودارضایی زمان بر است.
سوم اینکه بازگشت و ارتکابِ دوباره یِ خودارضایی پس از مدتی ترک، نباید شما را مأیوس نماید. چنین چیزی طبیعی است. مهم این است که فاصله دفعات این کار، «کم کم» زیاد شود. نباید به خود تلقین کنید که این عادت، تا آخر عمر دست از سر شما بر نمی دارد یا آثارش همیشه باقی می ماند. توصیه های زیر را به کار بگیرید تا ان شاءالله «به مرورِ زمان» این عادت را ترک نمایید:
1- دوری از هر تحریک مصنوعی:
سعی نمایید از هر کاری که باعث تحریک غریزه جنسی می شود، دوری نمایید. تماشایِ فیلم های پورن، خواندن داستان های مبتذل و غیره غریزه جنسی را به شدّت برمی انگیزد و مقاومت در برابر آن را دشوار می سازد. باباطاهر همدانی می گوید:
« زدست دیده و دل هر دو فریاد – هر آن چه دیده بیند، دل کند یاد »
خودداری از دیدن فیلم های مبتذل می تواند از انگیختگیِ نیروی جنسی جلوگیری نماید. این فیلم ها علاوه بر آن چه گفته شد، علاوه بر ایجاد «تنوّع طلبی» در بیننده، «معیاری از زیبایی را در ذهن بیننده به وجود می‌آورند که در واقعیت هیچ زنی نمی‌تواند به آن دست یابد». همچنین از پوشیدنِ لباس های تنگ و چسبان که باعثِ تحریک مصنوعی می شوند، خودداری نمایید.
2- باید عادتی را جایگزینِ این عادت (خودارضایی) نمایید:
ما روانشناسان مى گوییم: براى ترک یک عادت بد حتماً باید به سراغ عادت خوب رفت و آن را جانشین عادت بد نمود. مثلا کودکی که وسوسه می شود ناخن هایش را بجود، باید عادتِ بشکن زدن را جایگزینِ ناخن جویدن کند. در این صورت، انرژى خاصى که تحت تأثیر انگیزه عادت در آن حال تحریک مى گردد، به سمتِ عادتِ جدید کشیده می شود و مصرف می گردد؛ بدون این که هیچ گونه واکنش نامطلوبى داشته باشد. شما نیز باید عادتی مفیدتر را جایگزینِ عادتِ خودارضایی نمایید. می توانید ورزش را جایگزینِ خودارضایی نمایید و انرژی خود را در این راهِ مطلوب (ورزش) صرف کنید.
3- از تنهایی خودداری نمایید:
در خانه تنها نمانید، شب در اتاق تنها نخوابید، تنها براى مطالعه به نقاط خلوت نروید. تنهایى، محیط کاملا مساعدى براى وسوسه یِ خودارضایی است. برای خلاصی از تنهایی و خودارضایی، در جمع های مفید شرکت کنید. در جمع بودن، تاثیر بسیار زیادی در فکرنکردن به یک موضوع خاص دارد.
4- از بیکار بودن در آیید و برای وقت های بیکاری برنامه ای داشته باشید:
امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) درباره مؤمن می فرماید:« المؤمنُ ... مَشغولٌ وَقتُه » یعنی «مؤمن ... وقتش مشغول است» (1). نمی گویم همیشه درس بخوانید، بلکه با درس، ورزش، تفریح و هر کار مفیدی وقتتان را پر کنید. اگر در افرادِ سیگاری دقت کنید، می بینید که انها در روزهای تعطیل و بیکاری بیشتر سیگار می کشند. مشغول بودن باعث می شود از کارها و فکرهای بیهوده و مضرّ خودداری نمایید.
5- در اولین فرصت ازدواج کنید:
واقعیت این است که هیچ کاری مانند ازدواج نمی تواند مانع خودارضایی شود. البته خود فرد نیز باید بخواهد که پس از ازدواج خودارضایی را ترک کند. در صورتی که فرد از خودارضایی لذّتِ فراوان ببرد، ممکن است نتواند پس از ازدواج نیز آن را ترک کند. مواردی دیده می شود که همسرِ افراد متأهّل از خودارضاییِ همسر شکایت می کند. توصیه می کنم با موافقتِ خانواده تان به خواستگاریِ دختری مناسب بروید. حتماً دخترخانمی پیدا کنید که خودش و خانواده اش توقّعاتِ بیجا از شما نداشته باشند، می توانید با تشریفاتِ ساده ازدواج کنید و زندگی مشترکتان را با امکاناتی کم شروع نمایید.
6- تلقینِ مثبت به خود نمایید:
به خود تلقین کنید که می توانید خودارضایی را ترک کنید. یک جمله یِ کوتاه و مفید انتخاب کنید و آن را با خود تکرار نمایید. مثلاً با خود بگویید:«من به خوبى می توانم این عادت را از خود دور کنم، من می توانم». تکرار این تلقین سادهْ اثر عجیبى در تقویت روحیه و ترک این عادت و هر عادت بدى دارد. از امروز عبارت های «نمی توانم» و «نمیشه» را از افکارتان و زندگی تان حذف کنید و به جای آن، عبارت های «می توانم» و «میشه ترک کنم» را جایگزینِ انها نمایید.
7- از همنشینی با افرادی که خودارضایی را پسندیده می دانند، خودداری کنید:
گاهی افرادی دیده می شوند که برای کاهشِ احساسِ گناه و عذاب وجدانِ خودْ سعی می کنند افرادِ دیگر را نیز به خودارضایی یا مشکلاتِ دیگر مبتلا سازند. این افراد اگر بفهمند کسی قصد ترکِ این عادت را دارد، با حرف های ظاهراً زیبا خودارضایی را کم ضرر و لذّت بخش جلوه می دهند و آن را جایگزینِ خوبی برای ازدواج معرفی می نمایند. به همین خاطر باید از این افراد تا جایی که ممکن است، دوری نمود و از همنشینی با آنها خودداری کرد.
8- تقویتِ بدن و رژیمِ غذاییِ صحیح:
عادت خودارضایی در بسیاری مواقع از ضعفِ اعصاب نشأت می گیرد. خودارضایی خود نیز سبب ضعفِ بیشتر اعصاب می شود. برای غلبه بر این عادت، داشتنِ یک رژیم غذاییِ کامل و سالم که باعثِ تقویت بدن شود، توصیه می گردد. استحمام با آب سرد در فصل های گرم سال) ، برای افرادی که خودارضایی می کنند، مفید است.
9- نیروی ایمان:
نیروى ایمان و عقیده مذهبى مى تواند بزرگ ترین کمک را به این افراد کند. افرادی که خودارضایی می کنند، هرگز نباید خود را یک نفرین شده و رانده شده از درگاه خداوند متعال بدانند. بلکه باید به لطف خداوند بزرگ کاملا امیدوار باشند و هنگام نماز و پس از نماز که سر به سجده گذاشته و با آفریننده مهربان و بخشنده خود راز و نیاز مى کنند، با تمام وجود از او بخواهند که آنها را در ترک این عادت یارى کند. خداوند متعال در سوره مبارکه زُمَر، آیه شریفه 53 می فرماید:«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» یعنی «بگو اى بندگانم كه زياده بر خويشتن ستم روا داشته ايد، از رحمت الهى نوميد نباشيد، چرا كه خداوند همه گناهان را مى بخشد، كه او آمُرزنده مهربان است». پس خداوند متعال هر گناهی را با توبه می بخشد. همین که تصمیم بگیرید این عادت را ترک نمایید و «فاصله دفعات را به تدریج زیاد کنید»، خیلی خوب است. زیاد صلوات بفرستید. پیامبر اکرم(صلی‌الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: «هر کس بر محمد و بر خاندان محمد صد صلوات بفرستد، خداوند تعالی صد حاجتش را برآورده می سازد»(2).
10- مصرف دارو:
برخی داروها هستند که در درمانِ خودارضایی و کاهشِ تعدادِ آن بسیار مفید می باشند. این داروها بدونِ عوارض هستند یا عوارضِ جانبی بسیار کمی برای عدّه یِ اندکی از افراد مصرف کننده دارند. توصیه می کنم حتماً به پزشک عمومیِ مجرّب یا روانپزشک مراجعه نمایید و از ایشان برای درمان این مشکلْ کمک بخواهید.
در پایان چند مطلب را دوباره تکرار می کنم:
- به خدا توکّل کنید و مأیوس نشوید. یأس و ناامیدی کارِ شیطان است؛ همان شیطانی که دشمنِ قسم خورده یِ انسان هاست؛ همان شیطانی که دشمنِ امام حسین (علیه السلام) و حضرات معصومین (صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین) است. ایمان داشته باشید که می توانید این عادت را ترک کنید.
- ترک خودارضایی زمان بر است.
- بازگشت و ارتکابِ دوباره یِ خودارضایی پس از مدتی ترک، نباید شما را مأیوس نماید. چنین چیزی طبیعی است. مهم این است که فاصله دفعات این کار، کم کم زیاد شود. توجّه مخصوص به ورزش داشته باشید.
- ازدواج، ازدواج، ازدواج
پی نوشت:
1: علی بن ابی طالب، امیرالمؤمنین (صلوات الله و سلامه علیه)، نهج البلاغه، گردآوری: صبحی صالح، حکمت 333، انتشارات هجرت، قم، 1395 ه.ق،
2: ابن مغازلی، علی بن محمد، مناقب اهل البیت (علیهم السلام)، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامیّة، تهران، 1427، صفحه 355
http://www.askdin.com/showthread.php?t=63343&p=996152&viewfull=1#post996152